Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »Ten, który przemówił do mnie, powiedział: Synu człowieczy! Stań na nogi, chcę do ciebie przemówić!
[2] »A gdy do mnie przemówił, wstąpił we mnie Duch, postawił mnie na nogi i usłyszałem, jak zwrócił się do mnie.
[3] »Synu człowieczy! - powiedział. - Posyłam cię do synów Izraela, do zbuntowanego narodu! Zarówno oni, jak i ich ojcowie zbuntowali się przeciwko Mnie, odstąpili ode Mnie i trwają w swym uporze aż po dziś dzień!
[4] »Posyłam cię do potomków o hardej twarzy i upartym sercu - do takich właśnie Ja cię posyłam, a ty mów: Tak mówi Wszechmocny PAN!
[5] »A oni, czy zechcą słuchać, czy nie - ponieważ to zbuntowany ród - poznają, że prorok był pośród nich.
[6] »Co do ciebie, synu człowieczy, to nie bój się ich ani ich słów, chociaż otoczony jesteś cierniami i ostami i przebywasz wśród skorpionów. Nie bój się ich docinków i nie drżyj na ich widok, ponieważ to zbuntowany dom!
[7] »Przekazuj im moje słowa - czy zechcą słuchać, czy nie - ponieważ są zbuntowani.
[8] »Ty więc, synu człowieczy, słuchaj, co Ja ci oznajmiam. Nie buntuj się jak dom buntu. Otwórz swoje usta i zjedz to, co ci podaję!
[9] »A gdy spojrzałem, zauważyłem wyciągniętą ku mnie rękę, a w niej zwój księgi.
[10] »Rozwinął go przede mną. Był on zapisany z obu stron. Były na nim wypisane skargi, słowa żalu i groźby.