Teksty » Biblia to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza - liter. » Księga Jeremiasza » Rozdział 17
«  Księga Jeremiasza 16 Księga Jeremiasza 17 Księga Jeremiasza 18  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »Grzech Judy wykuty jest rylcem żelaznym, ostrzem z krzemienia wyryty na tablicy ich serca i na rogach ich ołtarzy -  [2] »ku pamięci ich synów. Ich ołtarze i słupy aszery widać wśród zielonych drzew, na wysokich wzgórzach [3] »i na mej górze między pagórkami. Twoje bogactwo, wszystkie twe skarby wydam na łup, twoje wzgórza jako zapłatę za grzech w obrębie wszystkich twych granic. [4] »I wypuścisz z ręki dane ci przeze Mnie dziedzictwo, sprawię też, że będziesz służył swoim wrogom w ziemi, której dotąd nie znałeś, gdyż roznieciłeś ogień mojego gniewu - i będzie płonął na wieki. [5] »Tak mówi PAN: Przeklęty człowiek, który polega na człowieku i to, co śmiertelne, czyni swym oparciem, a od PANA odwraca swoje serce! [6] »Przypomina on jałowiec na stepie, nieświadomy, że nadchodzi coś dobrego, rośnie bowiem w miejscach wysuszonych, w ziemi słonej, pozbawionej mieszkańców. [7] »Błogosławiony człowiek, który polega na PANU, i PAN jest jego ufnością! [8] »Jest on jak drzewo zasadzone nad wodą, które nad potokiem zapuszcza swe korzenie, nie boi się nadchodzących upałów, jego liść pozostaje zielony, nie martwi się też w roku niedostatku, nie przestaje wydawać owocu. [9] »Zdradliwe jest serce, bardziej niż wszystko inne, nieuleczalnie chore, kto zdoła je poznać? [10] »Ja, PAN, przenikam motywy, poddaję próbie zamiary, aby oddać każdemu według jego dzieła, stosownie do owoców jego czynów. [11] »Kuropatwę, która wylęga to, czego nie zniosła, przypomina ten, kto zdobywa bogactwo, ale w sposób nieprawy. W połowie swych dni je utraci, a u swego kresu okaże się, że był głupcem. [12] »Tronem chwały, wywyższonym od początku, jest miejsce naszej świątyni. [13] »Nadziejo Izraela, PANIE! Wszyscy, którzy Cię opuszczają, bardzo się zawiodą; odchodzący od Ciebie zostaną spisani na straty, gdyż opuścili PANA, źródło wód życia! [14] »Uzdrów mnie, PANIE, a będę uzdrowiony, wybaw mnie, a będę wybawiony, ponieważ Ty jesteś moją pieśnią pochwalną! [15] »Są tacy, którzy mówią do mnie: Więc jak jest z tym Słowem PANA? Kiedy wreszcie się spełni? [16] »Bo ja nie uchylałem się od przewodzenia im w Twoim imieniu, ale też nie pragnąłem, by nastał dzień klęski. Ty wiesz, co wyszło z moich ust, było to jawne przed Tobą. [17] »Nie bądź mi postrachem, Ty, moja ucieczko w dniu niedoli! [18] »Niech wstyd okryje moich prześladowców, ja niech nie będę zawstydzony. Niech na nich spadnie przerażenie, ja zaś niech będę spokojny! Sprowadź na nich dzień nieszczęścia i zniszcz ich podwójnym zniszczeniem. [19] »PAN skierował do mnie takie słowa: Idź i stań w bramie, z której korzystają wszyscy ludzie, nie wyłączając królów Judy, oraz we wszystkich bramach Jerozolimy [20] »i mów do przechodniów: Słuchajcie Słowa PANA, królowie judzcy, cała Judo i wszyscy mieszkańcy Jerozolimy, którzy wchodzicie przez te bramy! [21] »Tak mówi PAN: Jeśli zależy wam na życiu, to się strzeżcie! Nie noście ciężarów w dzień szabatu. Nie wnoście ich w bramy Jerozolimy! [22] »Nie wynoście też ciężarów z waszych domów w dzień szabatu. Nie wykonujcie w tym dniu żadnej pracy. Raczej święćcie dzień szabatu, tak jak nakazałem waszym ojcom! [23] »Oni jednak nie byli Mi posłuszni. Nie przejęli się moimi słowami. Przeciwnie, okazali się uparci. Nie chcieli słuchać ani przyjąć pouczenia. [24] »Wy natomiast, jeśli uważnie będziecie Mnie słuchać - oświadcza PAN - i nie będziecie wnosić ciężarów w bramy tego miasta w dzień szabatu, jeśli będziecie ten dzień święcić, nie wykonując w nim żadnej pracy, [25] »to przez bramy tego miasta będą wchodzić królowie i książęta zasiadający na tronie Dawida. Będą w nie wjeżdżać na wozach i koniach, oni i ich książęta, mieszkańcy Judy i Jerozolimy - i będzie to miasto zamieszkane na wieki. [26] »Będą przychodzić ludzie z miast Judy, z okolic Jerozolimy, z ziemi Beniamina, z Szefeli, z pogórza i z Negebu i przynosić całopalenia, ofiary krwawe, ofiary z pokarmów, kadzidła i ofiary dziękczynne do świątyni PANA. [27] »Lecz jeśli nie będziecie Mi posłuszni i nie będziecie święcić dnia szabatu, jeśli będziecie wnosić w tym dniu ciężary w bramy Jerozolimy, to rozpalę ogień w jej bramach, pochłonie on pałace Jerozolimy - i nie zgaśnie. 
«  Księga Jeremiasza 16 Księga Jeremiasza 17 Księga Jeremiasza 18  »


 Źródło tekstu: Stare i Nowe Przymierze dla programu E-SwordOpis prezentowanego tekstu: Biblia, to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza [przekład literacki]. Przekład z języka hebrajskiego, aramejskiego i greckiego. Wydanie 1. Ewangeliczny Instytut Biblijny. Poznań 2016. Tekst publikowany za zgodą Wydawcy (zgoda z dnia 20.12.2017 r.).