Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »W tym dniu zaśpiewają w ziemi judzkiej tę pieśń: Miasto mamy potężne! Zapewnia nam On zbawienie - mury i wał!
[2] »Otwórzcie bramy! Niech wejdzie naród prawy i zawsze wierny!
[3] »Twój cel jest wciąż taki sam: Zapewniasz pokój, pokój temu, kto Tobie zaufał.
[4] »Ufajcie PANU, odtąd i na zawsze! Gdyż PAN, JHWH, jest skałą wieczną!
[5] »Tak, zrzuca siedzących wysoko, gród niedostępny poniża, poniża aż do ziemi - rzuca go w proch!
[6] »Tam depczą go nogi, nogi upokorzonych i stąpanie słabych.
[7] »Ścieżkę dla sprawiedliwego masz prostą, równy jest trakt prawego - Ty go równasz.
[8] »Właśnie na ścieżce Twych rozstrzygnięć oczekujemy Ciebie, PANIE, ku Twemu imieniu, ku wspominaniu o Tobie, kieruje się pragnienie duszy!
[9] »Moja dusza pragnie Ciebie w nocy, duch w moim wnętrzu poszukuje Ciebie od rana, bo gdy Twe rozstrzygnięcia dosięgają ziemi, mieszkańcy świata uczą się prawości.
[10] »Potraktowany łaskawie, bezbożny nie uczy się prawości, w ziemi praworządnej dopuszcza się nadużyć i nie zważa na majestat PANA.
[11] »PANIE, Twa ręka już jest podniesiona - lecz oni tego nie widzą! Niech zobaczą! I niech się zawstydzą! Żarliwość o lud, tak, ogień przeznaczony dla Twych wrogów niech ich pochłonie!
[12] »PANIE! Zapewnij nam pokój! Bo też wszystkie nasze osiągnięcia są właściwie Twoimi dziełami!
[13] »PANIE, Boże nasz! Poza Tobą różni panowie nami władali, ale wzywamy jedynie Twoje imię!
[14] »Nie ożyją umarli, nie powstaną już cienie zmarłych. Ukarałeś ich i zniszczyłeś, zatarłeś o nich wszelką pamięć.
[15] »Lecz rozmnożyłeś naród, PANIE, rozmnożyłeś naród, zostałeś uwielbiony, poszerzyłeś wszystkie krańce jego ziemi.
[16] »PANIE! W niedoli przychodzili do Ciebie, rozpływali się w szeptach modlitwy, dotykało ich Twoje karcenie.
[17] »Lecz jak z brzemienną, gdy zbliża się poród, gdy wije się i krzyczy w swych bólach, tak było z nami przed Twym obliczem, PANIE!
[18] »Poczęliśmy, wiliśmy się podobnie, lecz porodziliśmy wiatr. Nie dokonaliśmy wybawienia ziemi i nie padli mieszkańcy świata.
[19] »Twoi umarli ożyją! Ciała moich zmarłych powstaną! Zbudźcie się, zaśpiewajcie radośnie, spoczywający w prochu! Tak! Rosą światła jest Twoja rosa - i ziemia wyda cienie zmarłych.
[20] »Pójdź, mój ludu, wejdź do swych pokojów! Zamknij za sobą swoje drzwi i ukryj się na małą chwilkę - aż przeminie gniew!
[21] »Bo oto PAN wychodzi ze swego miejsca, by dochodzić win mieszkańców ziemi. Wtedy ziemia odsłoni krew na niej przelaną i już nie będzie skrywać swych pomordowanych.