Teksty » Biblia to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza - liter. » 2 Księga Mojżeszowa » Rozdział 16
«  2 Księga Mojżeszowa 15 2 Księga Mojżeszowa 16 2 Księga Mojżeszowa 17  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »Następnie wyruszyli z Elim i całym zgromadzeniem Izraela wkroczyli na pustynię Sin, która rozciąga się między Elim a Synajem. Było to w piętnastym dniu drugiego miesiąca po ich wyjściu z ziemi egipskiej. [2] »Tam, na pustyni, cała społeczność Izraela zaczęła szemrać przeciw Mojżeszowi i Aaronowi. [3] »Szkoda, że już w Egipcie nie uśmiercił nas PAN - narzekali - gdzie mogliśmy sobie usiąść przy garnku pełnym mięsa i najeść się chleba do syta! Wygląda na to, że wyprowadziliście nas na tę pustynię, żeby nas wszystkich zamorzyć głodem! [4] »Wtedy PAN oznajmił Mojżeszowi: Wkrótce Ja sam spuszczę wam chleb z nieba niczym deszcz. Lud będzie wychodził i zbierał tyle, by zaspokoić swe dzienne potrzeby. Chcę go w ten sposób wypróbować, czy będzie żył zgodnie z moim prawem, czy nie. [5] »W szóstym dniu niech lud zbiera na dwa dni. [6] »Mojżesz i Aaron przekazali zatem Izraelitom: Już wieczorem przekonacie się, że to sam PAN wyprowadził was z ziemi egipskiej. [7] »A ledwie zaświta poranek, zobaczycie chwałę PANA. On usłyszał, jak przeciw Niemu szemracie. Bo kim my jesteśmy, że mielibyście szemrać przeciw nam? [8] »Gdy wieczorem PAN zaopatrzy was w mięso - dodał jeszcze Mojżesz - a rano nasyci was chlebem, bo usłyszał wasze szemranie przeciw Niemu, to sami przekonacie się, kim my jesteśmy, i że właściwie nie szemracie przeciw nam, ale przeciw PANU. [9] »Po tych słowach polecił Mojżesz Aaronowi: Powiedz całemu zgromadzeniu Izraela: Zbliżcie się i stańcie przed obliczem PANA, gdyż On usłyszał wasze szemranie! [10] »Zanim Aaron skończył przemawiać do całego zgromadzenia Izraela, ludzie zwrócili wzrok ku pustyni, a tam - chwała PANA ukazała się w obłoku! [11] »PAN przemówił do Mojżesza: [12] »Usłyszałem szemranie synów Izraela. Przekaż im: Pod wieczór będziecie jedli mięso, a rano nasycicie się chlebem - i poznacie, że Ja, PAN, jestem waszym Bogiem! [13] »Gdy nastał wieczór - przyleciały przepiórki! Pokryły one cały obóz! A rano? Wokół obozu zalegała warstwa rosy. [14] »Lecz gdy rosa się podniosła, okazało się, że powierzchnię pustyni pokrywają drobne płatki, drobne niczym szron na ziemi! [15] »Kiedy Izraelici to zobaczyli, pytali jeden drugiego: Co to jest?! Bo tego nie znali! Wtedy Mojżesz wyjaśnił: To jest chleb, który PAN daje wam na pokarm. [16] »A oto Słowo, które PAN ma wam do przekazania: Zbierajcie ten pokarm - tyle, ile każdy zdoła zjeść, omer na osobę, stosownie do liczby i możliwości osób w namiocie każdego z was. [17] »Izraelici tak uczynili. Zbierali - jedni więcej, drudzy mniej. [18] »Ale gdy odmierzali to sobie w omerach, okazywało się, że ten, kto zebrał więcej, nie miał za dużo, a ten, co zebrał mniej, nie cierpiał braku - każdy zebrał tyle, ile był w stanie zjeść! [19] »Niech nikt nie pozostawia nic z tego do rana - pouczał ich Mojżesz. [20] »Ale niektórzy nie posłuchali go i pozostawili co nieco do rana. Rano było na tym pełno robactwa i roznosił się z tego nieprzyjemny zapach, a Mojżesz rozgniewał się na nich. [21] »Zbierali zatem ten pokarm co rano, każdy tyle, ile był w stanie zjeść, bo gdy słońce przygrzało, to coś topniało. [22] »W szóstym dniu każdy zebrał na dwa dni, po dwa omery na osobę. Przełożeni zgromadzenia przyszli i donieśli o tym Mojżeszowi. [23] »Wtedy Mojżesz powiedział: Tak zarządza PAN: Jutro będzie odpoczynek, święty szabat na cześć PANA. Co macie upiec, upieczcie, co macie ugotować, ugotujcie - a co pozostanie, przechowajcie do rana. [24] »Zastosowali się do słów Mojżesza, zostawili nadmiar - i nie było na tym robactwa! Nie miało też nieprzyjemnego zapachu. [25] »Ten nadmiar spożyjcie dziś - pouczył ich Mojżesz - gdyż dziś jest szabat na cześć PANA. Dziś tego nie znajdziecie na polu. [26] »Przez sześć dni będziecie to zbierać, ale w siódmym dniu jest szabat - na polu tego nie będzie. [27] »Jednak w dniu siódmym niektórzy wyszli na pole - gotowi zbierać, ale nic nie znaleźli. [28] »Wówczas PAN zwrócił się do Mojżesza: Jak długo będziecie oporni w przestrzeganiu moich przykazań i praw? [29] »Zauważcie! PAN dał wam szabat. To dlatego szóstego dnia zaopatruje was w chleb na dwa dni. Pozostańcie więc na swoich miejscach, niech w siódmym dniu nikt na pola nie wychodzi. [30] »Lud zatem zaczął odpoczywać w siódmym dniu. [31] »Ten dziwny pokarm Izraelici nazwali manną. Przypominała ona ziarno kolendry, była biała i smakowała jak placek z miodem. [32] »Mojżesz zaś powiedział: Oto Słowo PANA: Weźcie na przechowanie, z myślą o przyszłych pokoleniach, pełny omer manny. Niech wasze dzieci zobaczą, jakim chlebem karmiłem was na pustyni, gdy wyprowadziłem was z ziemi egipskiej. [33] »Weź dzban! - polecił Mojżesz Aaronowi. - Wsyp tam omer manny i złóż go przed PANEM. Zachowaj to dla przyszłych pokoleń. [34] »I Aaron postąpił tak, jak PAN polecił Mojżeszowi: złożył dzban z manną przed skrzynią Świadectwa - na przechowanie. [35] »Synowie Izraela jedli mannę przez czterdzieści lat. Spożywali ją, póki nie weszli do zamieszkałej ziemi. Stanowiła ona ich strawę, dopóki nie przekroczyli granic Kanaanu. [36] »Omer stanowił jedną dziesiątą efy. 
«  2 Księga Mojżeszowa 15 2 Księga Mojżeszowa 16 2 Księga Mojżeszowa 17  »


 Źródło tekstu: Stare i Nowe Przymierze dla programu E-SwordOpis prezentowanego tekstu: Biblia, to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza [przekład literacki]. Przekład z języka hebrajskiego, aramejskiego i greckiego. Wydanie 1. Ewangeliczny Instytut Biblijny. Poznań 2016. Tekst publikowany za zgodą Wydawcy (zgoda z dnia 20.12.2017 r.).