Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »Job utrzymywał, że jest sprawiedliwy, dlatego jego trzej przyjaciele przestali mu odpowiadać.
[2] »Wtedy Elihu, syn Berakela Buzyty, z rodu Rama, rozgniewał się na Joba. Nie podobało mu się, że zamiast Bogu przypisuje on rację sobie.
[3] »Rozgniewał się też na trzech jego przyjaciół. Miał im za złe, że choć nie znaleźli właściwej odpowiedzi, potępili Joba.
[4] »Elihu nie włączał się do rozmowy, bo przyjaciele Joba byli od niego starsi.
[5] »Gdy jednak zauważył, że nie mają już nic do powiedzenia, sam zaś był na nich zagniewany,
[6] »odezwał się - on, Elihu, syn Berakela Buzyty. Powiedział: Jestem jeszcze młody, wy jesteście starsi, dlatego wahałem się, czy przedstawić wam moje zdanie.
[7] »Myślałem: Niech przemówią lata, niech z doświadczenia lat popłynie mądrość!
[8] »Ale to duch obecny w śmiertelnych i tchnienie Wszechmocnego czynią ich rozumnymi.
[9] »Stąd nie tylko sędziwi są mądrzy i nie tylko starsi rozumieją to, co jest słuszne.
[10] »Dlatego proszę: Posłuchajcie mnie! Przedstawię jednak moje zdanie.
[11] »Oto wsłuchiwałem się w wasze słowa, starałem się zrozumieć wasz sposób myślenia i czekałem, aż wszystko zgłębicie.
[12] »Na wszystko zwracałem uwagę i muszę stwierdzić, że żaden z was nie przekonał Joba, nikt z was nie podważył jego argumentów.
[13] »Nie możecie zatem powiedzieć: Racja jest po naszej stronie. Tylko Bóg może go pokonać - nie człowiek.
[14] »A ponieważ Job nie zwracał się bezpośrednio do mnie, nie będę mu odpowiadał po linii waszego myślenia.
[15] »Skoro przyjaciele Joba zostali pokonani, już nie odpowiadają, zrezygnowali ze słów,
[16] »to czy ja mam czekać? Oni już nie mówią, zamilkli, nie mają odpowiedzi.
[17] »Odpowiem więc ja ze swej strony, ja też przedstawię swe zdanie.
[18] »Gdyż jestem pełen słów, czuję wewnętrzny przymus.
[19] »Rozpiera mnie w środku jakby moszcz winny, który nie może upuścić ciśnienia, jestem jak nowe bukłaki tuż przed pęknięciem.
[20] »Chcę przemówić i ulżyć sobie, otworzyć usta i odezwać się.
[21] »Nie będę brał niczyjej strony, nikomu nie będę schlebiał.
[22] »Tak, nie umiem prawić pochlebnych słów. Gdyby było inaczej, mój Stwórca szybko by mnie stąd zabrał.