Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »Jeszcze tego dnia król Achaszwerosz podarował królowej Esterze dom Hamana, gnębiciela Żydów. Mordochaj natomiast zjawił się przed obliczem króla, gdyż Estera oznajmiła mu, kim on dla niej jest.
[2] »W czasie spotkania król zdjął z palca sygnet, który odebrał Hamanowi, i dał go Mordochajowi. A Estera ustanowiła Mordochaja zarządcą domu Hamana.
[3] »Potem Estera raz jeszcze zwróciła się do króla. Upadła mu do stóp i z płaczem błagała o łaskę, o to, by zechciał zapobiec nieszczęściu, które chciał sprowadzić Haman, potomek Agaga, i udaremnił plan, który Haman uknuł przeciwko Żydom.
[4] »Król wyciągnął ku Esterze złote berło, a ona powstała i stojąc przed królem,
[5] »poprosiła: Jeśli król uzna to za słuszne, jeśli znalazłam łaskę w jego oczach, jeśli to, co powiem, król uzna za korzystne i jeśli jestem mu miła, to niech ukaże się pisemne zarządzenie unieważniające listy z planem Hamana, syna Hamedaty, potomka Agaga, które rozesłał, aby wygubić Żydów rozrzuconych po wszystkich prowincjach królewskich.
[6] »Bo jakże mogłabym patrzeć na nieszczęście, które ma spotkać mój lud, i jakże mogłabym patrzeć na zgubę mojego rodu?
[7] »Wtedy król Achaszwerosz powiedział do królowej Estery i do Żyda Mordochaja: Oto podarowałem Esterze dom Hamana, a on sam zawisł na szubienicy za to, że zaplanował zagładę Żydów.
[8] »Napiszcie więc wy w sprawie Żydów to, co uznacie za słuszne. Uczyńcie to w imieniu króla i opieczętujcie to królewskim sygnetem. Tego bowiem, co napisano w imieniu króla i co opieczętowano królewskim sygnetem, cofnąć już nie można.
[9] »Wówczas zebrano sekretarzy królewskich. Był miesiąc trzeci, czyli Siwan, dwudziesty trzeci dzień tego miesiąca. Napisano list pod dyktando Mordochaja. Następnie go powielono i skierowano go do Żydów, do satrapów i namiestników oraz do książąt prowincji ciągnących się od Indii do Etiopii, do stu dwudziestu siedmiu prowincji, do każdej jej własnym pismem i do każdego ludu w jego własnym języku - do Żydów również ich pismem oraz w ich języku.
[10] »Listy napisane były w imieniu króla Achaszwerosza i opieczętowane sygnetem królewskim. Rozesłano je przez gońców konnych używających rumaków ze służby królewskiej, pochodzących z królewskich stadnin.
[11] »Napisano, że król zezwala Żydom po wszystkich miastach gromadzić się i stawać w obronie swego życia. Mogą oni wygubić, wybić i wytracić wszystkich, w tym dzieci i kobiety, niezależnie od ludu czy prowincji, którzy wystąpią przeciwko nim zbrojnie i we wrogich zamiarach. Ich mienie mogą zagrabić.
[12] »Ma się to stać w jednym dniu, trzynastego dnia dwunastego miesiąca, to jest miesiąca Adar, we wszystkich prowincjach króla Achaszwerosza.
[13] »Odpis tego listu należy podać jako ustawę w każdej prowincji i ogłaszać wszystkim, niezależnie od ludu, tak aby w tym dniu Żydzi byli gotowi zemścić się na swoich wrogach.
[14] »Gońcy na rumakach ze służby królewskiej wyjechali w najwyższym pośpiechu, nagleni rozkazem królewskim. Ustawa została również ogłoszona na zamku w Suzie.
[15] »Mordochaj natomiast wyszedł ze spotkania z królem odziany w szatę królewską w kolorach niebieskim i białym, z wielką złotą koroną, w płaszczu z bisioru i szkarłatu, a w Suzie zapanowała radość i wesele.
[16] »Dla Żydów nastały chwile światła i radości, wesela i powszechnego szacunku.
[17] »W każdej też prowincji i w każdym mieście, wszędzie, dokąd docierał rozkaz królewski z zawartą w nim ustawą, wzbierała wśród Żydów radość, ogarniało ich wesele, urządzano uczty - przeżywano chwile szczęścia. A wielu spośród ludów mieszkających na tamtych terenach przyłączało się do Żydów. Czynili to dlatego, że padł na nich lęk przed nimi.