Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »Gdy nadszedł siódmy miesiąc - a synowie Izraela przebywali już wtedy w swoich miastach - cały lud, jak jeden mąż, zgromadził się w Jerozolimie.
[2] »Wtedy Jeszua, syn Josadaka, wraz ze swoimi braćmi kapłanami, oraz Zorobabel, syn Szealtiela, wraz ze swoimi braćmi, zbudowali ołtarz Bogu Izraela, aby składać na nim ofiary całopalne, zgodnie z Prawem Mojżesza, męża Bożego.
[3] »Postawili oni ten ołtarz na jego dawnym miejscu. Przynaglił ich do tego lęk wobec ościennych ludów. Zaczęli na nim składać ofiary całopalne dla PANA rano i wieczorem.
[4] »Urządzili też - zgodnie z Prawem - Święto Szałasów. Składali wtedy ofiary całopalne w przewidzianej na każdy dzień liczbie.
[5] »Poza ofiarami stałymi składali również ofiary w dniu nowiu księżyca oraz w czasie wszystkich świąt poświęconych PANU. Składali PANU ponadto ofiary dobrowolne przynoszone przez wszystkich chętnych.
[6] »Składanie ofiar całopalnych dla PANA zaczęło się pierwszego dnia siódmego miesiąca, mimo że odbudowa przybytku PANA nie została jeszcze rozpoczęta.
[7] »Dla jej rozpoczęcia opłacono kamieniarzy i murarzy, a Sydończykom i Tyryjczykom przesłano żywność, napój i oliwę. Mając zezwolenie Cyrusa, króla Persji, zlecono im, aby drogą morską sprowadzili z Libanu do Jafy drewno cedrowe.
[8] »W drugim roku zatem i w drugim miesiącu po swoim przybyciu do świątyni Bożej w Jerozolimie, Zorobabel, syn Szealtiela, i Jeszua, syn Josadaka, wraz z resztą swoich braci, z kapłanami i Lewitami oraz wszystkimi, którzy przybyli z niewoli do Jerozolimy, rozpoczęli odbudowę świątyni. Do kierowania pracami w świątyni PANA wyznaczyli Lewitów od dwudziestego roku życia wzwyż.
[9] »Tak więc Jeszua z synami i braćmi, Kadmiel z synami oraz synowie Judy jak jeden mąż zebrali się, by wraz z synami Chenadada oraz ich synami i braćmi, Lewitami, pokierować pracującymi w świątyni Bożej.
[10] »A gdy budowniczowie położyli fundament przybytku PANA, kapłani w swoich odświętnych strojach, z trąbami, oraz Lewici, synowie Asafa, z cymbałami, zebrali się, aby chwalić PANA według wskazań Dawida, króla Izraela.
[11] »Wznieśli oni PANU pieśń pochwalną i dziękczynną za to, że jest dobry i że Jego łaska nad Izraelem trwa na wieki. A cały lud wznosił okrzyki radości na chwałę PANA, ciesząc się, że położono fundament pod Jego świątynię.
[12] »W czasie uroczystości wielu kapłanów, Lewitów oraz naczelników rodów, ludzi w podeszłym już wieku, którzy oglądali poprzednią świątynię, głośno płakało widząc, że na ich oczach rozpoczyna się budowa następnej. Wielu innych z kolei wznosiło radosne okrzyki.
[13] »Nikt nie był w stanie odróżnić tych radosnych okrzyków zadowolenia od donośnego płaczu. Odgłosy radości ludu słychać zaś było z daleka.