Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »Powstał jednak przeciw Izraelowi przeciwnik i pobudził Dawida do policzenia Izraela.
[2] »Dawid powiedział zatem do Joaba i do dowódców wojska: Idźcie, policzcie ludność Izraela od Beer-Szeby po Dan i podajcie mi jego liczbę - chcę ją znać.
[3] »Joab zaoponował: Oby PAN pomnożył swój lud stokrotnie! Panie, mój królu, czy wszyscy ci ludzie nie są twoimi sługami? Po co mój pan chciałby poznać ich liczbę? Po co miałoby się to stać przewinieniem Izraela?
[4] »Ale słowo króla przeważyło wobec zdania Joaba, wyruszył on zatem na obchód Izraela, po czym powrócił do Jerozolimy.
[5] »Po powrocie Joab podał Dawidowi wynik spisu ludności. Okazało się, że w całym Izraelu zamieszkuje milion sto tysięcy mężczyzn zdolnych do walki, w Judzie zaś czterysta siedemdziesiąt tysięcy.
[6] »Lewitów jednak ani Beniaminitów Joab nie spisał, ponieważ rozkaz króla budził w nim odrazę.
[7] »Bóg również uznał ten spis za niewłaściwy i zadał Izraelowi cios.
[8] »Dawid zaś wyznał Bogu: Zgrzeszyłem przez to, że to uczyniłem, ale teraz przebacz, proszę, winę swojego sługi, to, że postąpiłem tak bardzo niemądrze.
[9] »Wówczas PAN przemówił do Gada, jasnowidza Dawida:
[10] »Idź i powiedz Dawidowi: Tak mówi PAN: Przedkładam ci trzy rzeczy. Wybierz jedną z nich, a ta się wydarzy.
[11] »Gdy więc Gad przybył do Dawida, przekazał: Tak mówi PAN: Wybierz sobie:
[12] »Albo trzy lata głodu, albo trzy miesiące uciekania przed gnębicielami z ich wrogim mieczem gotowym do zadania ci ciosu, albo trzy dni miecza PANA, to jest zarazy w kraju, kiedy to Anioł PANA będzie siał spustoszenie na obszarze całego Izraela. Przemyśl to teraz i daj znać, co mam powiedzieć Temu, który mnie posłał z tym Słowem.
[13] »Wtedy Dawid wyznał Gadowi: Jestem w wielkiej rozterce, proszę jednak, niech wpadnę w ręce PANA, gdyż Jego miłosierdzie jest bardzo wielkie. W ręce ludzi wpadać nie chcę.
[14] »PAN zesłał więc zarazę na Izraela i padło siedemdziesiąt tysięcy mężczyzn.
[15] »Bóg posłał też Anioła, by spustoszył Jerozolimę, lecz gdy Anioł dokonywał swego dzieła, PAN spojrzał na dziejące się nieszczęście i okazał miłosierdzie. Dosyć! - powiedział do Anioła siejącego spustoszenie. - Powstrzymaj już swoją rękę! A Anioł PANA stał wówczas przy klepisku Ornana Jebuzyty.
[16] »Gdy Dawid podniósł wzrok i ujrzał Anioła PANA stojącego między ziemią a niebem z mieczem wyciągniętym przeciw Jerozolimie, padł na twarz - on oraz starsi, odziani we włosiennice.
[17] »Dawid zaś powiedział do Boga: To ja poleciłem policzyć lud. Ja jestem tym, który zgrzeszył. To ja dopuściłem się tej wielkiej niegodziwości. Co uczyniły te owce? PANIE, mój Boże, niech Twoja ręka zwróci się przeciwko mnie i rodowi mojego ojca. Niech plaga nie dotyka Twojego ludu.
[18] »Wówczas Anioł PANA polecił Gadowi, aby przekazał Dawidowi, że ma wejść na wzgórze i wznieść ołtarz PANU na klepisku Ornana Jebuzyty.
[19] »Dawid udał się tam zatem zgodnie ze słowem Gada, które ten wypowiedział w imieniu PANA.
[20] »Ornan zaś, gdy odwrócił się i zobaczył Anioła, ukrył się, on i czterej jego synowie, bo akurat młócił pszenicę.
[21] »Lecz kiedy Ornan zobaczył, że idzie do niego Dawid, wyszedł z klepiska i pokłonił mu się aż do ziemi.
[22] »Wówczas Dawid zaczął: Sprzedaj mi to klepisko. Chciałbym na nim zbudować ołtarz PANU. Sprzedaj mi je za pełną cenę, aby odwróciła się ta plaga od ludu.
[23] »Ornan odpowiedział: Weź je sobie. Niech mój pan, król, czyni na nim to, co uzna za słuszne. Spójrz, oddaję bydło na ofiarę całopalną, młocarnię na podpałkę i pszenicę na ofiarę z pokarmów - wszystko to oddaję!
[24] »Jednak król Dawid powiedział do Ornana: Nie róbmy tak. Chciałbym koniecznie kupić to klepisko za pełną cenę w srebrze. Nie chcę brać tego, co twoje, i składać w ofierze PANU. Nie chciałbym składać ofiary, która by mnie nic nie kosztowała.
[25] »I Dawid przekazał Ornanowi złoto o wadze sześciuset sykli.
[26] »Następnie Dawid zbudował tam ołtarz PANU, złożył ofiary całopalne i ofiary pokoju, wzywał tam PANA, a On odpowiedział mu przez zesłanie z nieba ognia na ołtarz całopalenia.
[27] »PAN polecił też Aniołowi, by schował swój miecz do pochwy.
[28] »W tym czasie Dawid, widząc, że PAN odpowiedział mu na klepisku Ornana Jebuzyty, zaczął tam składać ofiary.
[29] »Natomiast przybytek PANA oraz ołtarz całopalenia, które Mojżesz sporządził na pustyni, pozostawały na wzgórzu w Gibeonie.
[30] »Dawid nie mógł jednak stawić się przed tym ołtarzem, aby radzić się Boga, ponieważ bał się miecza Anioła PANA.