Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »Potem umarł Nachasz, król Ammonitów, a panowanie po nim objął jego syn.
[2] »Wówczas Dawid postanowił: Okażę przyjaźń Chanunowi, synowi Nachasza, ponieważ jego ojciec okazał przyjaźń mnie. W związku z tym Dawid wyprawił posłów do Chanuna, aby wyrazić mu współczucie z powodu śmierci ojca. Z takim zamiarem posłowie Dawida przybyli do Ammonu.
[3] »Jednak książęta ammoniccy powiedzieli do Chanuna: Czy jesteś pewny, że to dla okazania szacunku twojemu ojcu Dawid wysłał do ciebie tych ludzi z wyrazami współczucia? Czy Dawid nie przysłał do ciebie swoich posłów raczej po to, aby zbadać miasto i [potem] zburzyć je, a także po to, aby przeprowadzić wywiad w naszym kraju?
[4] »I Chanun pojmał posłów Dawida, ogolił ich, obciął im szaty tak, że sięgały pośladków - i odprawił ich.
[5] »Posłowie odeszli zatem, a Dawidowi doniesiono o tym zdarzeniu. Wtedy król wysłał ludzi posłom na spotkanie, ponieważ zostali oni poważnie zhańbieni. Zatrzymajcie się w Jerychu - doradził im król. - Niech tam odrosną wam brody, a potem wrócicie.
[6] »Tymczasem, gdy Ammonici spostrzegli, że narazili się Dawidowi, Chanun wraz z nimi wszystkimi wysłał tysiąc talentów srebra, aby wynająć sobie rydwany i jazdę z Aram-Naharaim, z Aram-Maaka i z Soby.
[7] »Wynajęli sobie zatem trzydzieści dwa tysiące rydwanów i króla Maaki wraz z jego wojskiem. Ci zatem przybyli i rozłożyli się obozem pod Medebą. Zebrali się też Ammonici ze swoich miast i również przybyli na wojnę.
[8] »Na wieść o tym Dawid wysłał przeciw nim Joaba z całą armią dzielnych wojowników.
[9] »Ammonici wyszli natomiast i ustawili się do bitwy u wejścia do miasta, królowie zaś, którzy przybyli im na pomoc, stanęli oddzielnie - w polu.
[10] »Kiedy Joab spostrzegł, że grozi mu bitwa z przodu oraz z tyłu, wybrał część doborowych wojowników Izraela i wystawił ich przeciw Aramejczykom.
[11] »Resztę wojska oddał pod dowództwo swojego brata Abiszaja i wystawił ich przeciw Ammonitom.
[12] »Jeśli Aramejczycy zdobędą przewagę nade mną - pouczył - pośpieszysz mi na ratunek, a jeśli Ammonici zdobędą przewagę nad tobą, ja pośpieszę tobie na ratunek.
[13] »Bądź mężny i walczmy dzielnie za nasz lud i za miasta naszego Boga, a PAN niech czyni, co uzna za słuszne.
[14] »Potem Joab wraz ze swoim wojskiem wyruszył do bitwy z Aramejczykami i zmusił ich do ucieczki.
[15] »A kiedy Ammonici zobaczyli, że Aramejczycy uciekli, oni też rzucili się do ucieczki przed Abiszajem i schronili się w mieście. Wówczas Joab zarządził powrót do Jerozolimy.
[16] »Kiedy Aramejczycy zobaczyli, że zostali pobici przez Izraela, wyprawili posłów i sprowadzili Aramejczyków zza Rzeki, z Szofakiem, księciem armii Hadadezera, na czele.
[17] »Gdy doniesiono o tym Dawidowi, zebrał całego Izraela, przeprawił się przez Jordan, przybył do nich i ustawił swe wojska w szyku bojowym. A kiedy Dawid stanął do bitwy, Aramejczycy podjęli z nim walkę.
[18] »Izrael jednak zadał im klęskę. Aramejczycy musieli ratować się ucieczką, a Dawid pobił siedem tysięcy ich rydwanów, czterdzieści tysięcy pieszych, a Szofaka, dowódcę armii, zabił.
[19] »Gdy słudzy Hadadezera zobaczyli, że zostali pobici przez Izraela, zawarli z Dawidem pokój i przyjęli warunki służby. Więcej też nie chcieli wyruszać na ratunek Ammonitom.