Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »A oto ci, którzy przyszli do Dawida do Syklag, kiedy musiał trzymać się z dala od Saula, syna Kisza. Oni to wspierali go w walce.
[2] »Wyposażeni byli w łuki, umieli z prawej i z lewej ręki miotać kamienie i strzelać z łuku i - podobnie jak Saul - pochodzili z plemienia Beniamina.
[3] »Ich naczelnikiem był Achiezer i Joasz, synowie Szemajasza Gibejczyka, Jezjel i Pelet, synowie Azmaweta, oraz Beraka i Jehu z Anatot.
[4] »(12:4) Jiszmajasz zaś, Gibeończyk, najdzielniejszy z trzydziestu, dowodził właśnie tymi trzydziestoma.
(12:5) Należeli też do nich: Jeremiasz, Jachazjel, Jochanan, Jozabad z Gederot,
[5] »(12:6) Eluzaj, Jerimot, Bealiasz, Szemariasz, Szefatiasz Charufitczyk,
[6] »(12:7) Elkana, Jiszijasz, Azarel, Joezer, Jaszobam - Korachici -
[7] »(12:8) Joelah i Zebadiasz, synowie Jerochama z Gedor.
[8] »(12:9) Spośród Gadytów przystali do Dawida w twierdzy na pustyni następujący dzielni wojownicy, doświadczeni w boju, zbrojni w tarcze i dzidy, z wyglądu niczym lwy, a szybcy jak gazele w górach:
[9] »(12:10) Ezer, który był ich wodzem, Obadiasz drugi, Eliab trzeci,
[10] »(12:11) Miszmana czwarty, Jeremiasz piąty,
[11] »(12:12) Ataj szósty, Eliel siódmy,
[12] »(12:13) Jochanan ósmy, Elzabad dziewiąty,
[13] »(12:14) Jeremiasz dziesiąty i Makbanaj jedenasty.
[14] »(12:15) Ci spośród potomków Gada byli naczelnikami zastępów, pomniejszy dla stu, a znaczniejszy dla tysiąca.
[15] »(12:16) Byli to ci, którzy przeprawili się przez Jordan w miesiącu pierwszym, kiedy wystąpił on z brzegów, i wyparli mieszkańców dolin na wschód i na zachód.
[16] »(12:17) Do Dawida do twierdzy przyszli zatem niektórzy z plemion Beniamina i Judy.
[17] »(12:18) Dawid wyszedł im naprzeciw i powiedział do nich: Jeśli przyszliście do mnie w pokojowych zamiarach, po to, by mnie wesprzeć, to gotów jestem szczerze połączyć się z wami. Lecz jeśli przyszliście po to, by mnie zdradzić nieprzyjaciołom - choć ja nie mam żadnych niegodziwych zamiarów - to niech Bóg naszych ojców przejrzy to i dokona sądu.
[18] »(12:19) Wtedy Duch ogarnął Amasaja, naczelnika trzydziestu, tak że powiedział: Jesteśmy twoi, Dawidzie, i z tobą, synu Jessaja. Pokój, pokój tobie i temu, kto cię wspiera, bo twoim wsparciem jest Bóg. Dawid przyjął ich zatem i włączył do grona dowódców oddziału.
[19] »(12:20) Do Dawida przystali również ludzie z plemienia Manassesa. Było to wtedy, gdy wraz z Filistynami wyruszył na wojnę z Saulem. Nie wsparli ich jednak wtedy, ponieważ po naradzie rządcy filistyńscy odesłali go w obawie, by kosztem ich życia nie przeszedł w walce na stronę swojego pana Saula.
[20] »(12:21) Gdy więc Dawid wracał do Syklag, przystali do niego z plemienia Manassesa: Adnach, Jozabad, Jediael, Michael, Jozabad, Elihu i Silletaj - dowódcy tysięcy Manassesa.
[21] »(12:22) Oni wsparli Dawida w walce przeciw zbrojnej hordzie, wszyscy bowiem byli dzielnymi wojownikami i wodzami zastępu.
[22] »(12:23) W tym czasie, dzień po dniu, ściągali do Dawida ludzie gotowi mu pomagać, aż powstał duży obóz, niczym obóz Boży.
[23] »(12:24) A oto liczby wodzów gotowych do walki, którzy przyszli do Dawida do Hebronu, aby - zgodnie z zapowiedzią PANA - przenieść na niego władzę sprawowaną przez Saula:
[24] »(12:25) Potomkowie Judy, zbrojni w tarczę i dzidę: sześć tysięcy ośmiuset ludzi gotowych do walki.
[25] »(12:26) Potomkowie Symeona, wojownicy dzielni w walce: siedem tysięcy stu.
[26] »(12:27) Potomkowie Lewiego: cztery tysiące sześciuset,
[27] »(12:28) ponadto Jehojada, książę w rodzie Aarona, a z nim trzy tysiące siedmiuset,
[28] »(12:29) oraz Sadok, młody dzielny wojownik wraz z rodem swojego ojca: dwudziestu dwóch książąt.
[29] »(12:30) Potomkowie Beniamina, współplemieńcy Saula: trzy tysiące - wielu z nich pozostawało wcześniej na służbie u Saula.
[30] »(12:31) Potomkowie Efraima: dwadzieścia tysięcy ośmiuset dzielnych wojowników, ludzi sławnych w rodach swoich ojców.
[31] »(12:32) Z połowy plemienia Manassesa: osiemnaście tysięcy tych, którzy imiennie zostali wyznaczeni, by pójść i obwołać Dawida królem.
[32] »(12:33) Wodzowie z Issachara, ludzie świadomi czasów i tego, co powinien uczynić Izrael: dwustu, lecz wszyscy ich bracia byli na ich rozkazy.
[33] »(12:34) Z Zebulona, zdolnych wyjść do boju, gotowych walczyć każdą bronią: pięćdziesiąt tysięcy chętnych do pomocy bez żadnego wahania.
[34] »(12:35) Z Naftalego: tysiąc dowódców, a z nimi, zbrojnych w tarcze i włócznie, trzydzieści siedem tysięcy.
[35] »(12:36) Z Danitów, gotowych do bitwy: dwadzieścia osiem tysięcy sześciuset.
[36] »(12:37) Z Aszera, zdolnych wyjść do boju, gotowych do bitwy: czterdzieści tysięcy.
[37] »(12:38) Zza Jordanu, z Rubenitów, Gadytów i z połowy plemienia Manassesa, ludzi w pełni uzbrojonych: sto dwadzieścia tysięcy.
[38] »(12:39) Wszyscy ci wojownicy, w pełni gotowi, by stanąć w szyku bojowym, przybyli do Hebronu, by obwołać Dawida królem nad całym Izraelem, choć za takim obwołaniem stała też jednomyślnie cała reszta Izraela.
[39] »(12:40) Przebywali tam oni z Dawidem przez trzy dni, jedząc i pijąc, ponieważ ich bracia przygotowali im ten pobyt.
[40] »(12:41) Również ci, którzy mieszkali w pobliżu, aż po ziemie Issachara, Zebulona i Naftalego, zwozili na osłach, na wielbłądach, na mułach i na bydlętach mąkę, placki figowe, rodzynki, wino, oliwę, bydło oraz owce - wszystkiego pod dostatkiem, ponieważ Izrael przeżywał wtedy czas wielkiej radości.