Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »Wówczas PAN powiedział do Noego: Wejdź do arki wraz ze swoją rodziną. Widzę bowiem, że na tle tego pokolenia jesteś człowiekiem sprawiedliwym.
[2] »Spośród wszystkich zwierząt czystych weź ze sobą po siedem, samca i samicę, a ze zwierząt nieczystych weź tylko po parze.
[3] »Podobnie uczyń z ptactwem. Weź po siedem, samca i samicę, aby zachować przy życiu ich potomstwo na ziemi.
[4] »Za siedem dni bowiem spuszczę deszcz na ziemię. Będzie padał przez czterdzieści dni i czterdzieści nocy. W ten sposób zgładzę z ziemi wszystko, co istnieje, wszystko to, co stworzyłem.
[5] »Noe postąpił dokładnie tak, jak mu polecił PAN.
[6] »A kiedy nastał potop, gdy woda zalała ziemię, Noe miał sześćset lat.
[7] »Schronił się przed potopem do arki on i jego synowie, żona i żony jego synów.
[8] »Spośród zwierząt czystych i nieczystych, z ptactwa i z tego, co pełza po ziemi,
[9] »weszły wraz z Noem do arki samiec i samica, jak Bóg polecił Noemu.
[10] »Po siedmiu zaś dniach ziemię zaczęły zalewać wody potopu.
[11] »W sześćsetnym roku życia Noego, w drugim miesiącu, w siedemnastym dniu tego miesiąca trysnęły w górę wszystkie źródła wielkiej otchłani i otworzyły się upusty nieba.
[12] »Deszcz padał na ziemię czterdzieści dni i czterdzieści nocy!
[13] »W tym czasie Noe i jego synowie, Sem, Cham i Jafet, żona Noego i trzy żony jego synów byli już w arce.
[14] »Przebywali tam oni sami, a także zwierzęta, bydło, płazy żyjące na lądzie i ptactwo, skrzydlate stworzenia - wszystko według swojego rodzaju.
[15] »Do Noego, do arki, weszła para z każdego rodzaju zwierząt obdarzonych duchem życia -
[16] »samiec i samica ze wszystkiego, co żyje, tak jak polecił mu Bóg. Następnie PAN zamknął za Noem drzwi.
[17] »Potop trwał na ziemi czterdzieści dni. Woda wezbrała, dotarła do arki i uniosła ją ponad ziemię.
[18] »Potem, gdy poziom wody podniósł się jeszcze bardziej, arka unosiła się na jej falach.
[19] »W końcu woda wezbrała tak bardzo, że okryła wszystkie szczyty piętrzące się ku niebu.
[20] »Jej poziom przewyższał je nawet o piętnaście łokci, stąd również góry skryły się w jej toni.
[21] »W ten sposób przyszedł kres na wszystko, co żyło na ziemi, na ptactwo, bydło, wszystkie zwierzęta, na mrowia istot rojących się na jej powierzchni - i na człowieka.
[22] »Wszystko, co miało w nozdrzach tchnienie ducha życia, wszystko, co żyło na lądzie, zginęło.
[23] »Bóg zgładził z powierzchni ziemi każdą żywą istotę, od człowieka po bydło, po płazy i po ptaki. Wszystko wymarło! Pozostał tylko Noe i to, co było z nim w arce.
[24] »Woda zaś wznosiła się nad ziemią przez sto pięćdziesiąt dni.