Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »Potem Jakub wezwał swoich synów i zarządził: Zbierzcie się, a oznajmię wam, co was spotka w dniach późniejszych.
[2] »Przyjdźcie, posłuchajcie, synowie Jakuba, posłuchajcie swego ojca Izraela!
[3] »Rubenie, jesteś mym pierworodnym, moją siłą i pierwociną męskości, szczytem uniesienia i mocy.
[4] »Lecz utracisz pierwszeństwo, ty, wzburzony jak woda, bo wszedłeś na łoże swego ojca! Splamiłeś je! Wszedłeś na me posłanie!
[5] »Symeon i Lewi to bracia, narzędziami przemocy są ich noże!
[6] »Lepiej trzymać się z dala od ich rady, przed ich gromadą chronić własną godność! Bo w swym gniewie powycinali ludzi i w samowoli okaleczyli bydło.
[7] »Przeklęty ich gniew, bo gwałtowny, i ich wściekłość - bo dzika! Porozdzielam ich w Jakubie i rozproszę ich w Izraelu.
[8] »Juda - sławić będą cię twoi bracia! Twoja ręka spocznie na karku twych wrogów! Przed tobą złożą pokłon synowie twego ojca!
[9] »Judo, młody lwie, ledwie od łupu odszedłeś, mój synu, a już przyczaiłeś się, wyciągnięty jak lew lub jak lwica - kto śmie ich podrażnić?
[10] »Nie odstąpi berło od Judy ani buława od jego potomków, aż nadejdzie jeden z jego rodu, ten, którego będą słuchać narody.
[11] »Przy winorośli uwiąże osiołka, przy najlepszym jej krzewie źrebię oślicy, wymoczy swoją szatę w winie, a w krwi winogron tunikę.
[12] »Jego oczy ciemniejsze niż wino, jego zęby bielsze niż mleko.
[13] »Zebulon - zamieszka nad morzem, będzie przystanią dla statków, swoją rufą sięgnie aż po Sydon.
[14] »Issachar to osioł kościsty, który kładzie się obciążony jukami.
[15] »Lecz gdy zobaczy dobre legowisko i uzna, że ziemia jest urocza, nachyli ramię do dźwigania i będzie sługą pańszczyźnianym.
[16] »Dan - będzie sądził swój lud, wszystkie plemiona Izraela.
[17] »Dan będzie wężem na drodze, rogatą żmiją na ścieżce, tym, co kąsa końskie pęciny, tak że jeździec spada na wznak.
[18] »Twego zbawienia wyczekuję, PANIE!
[19] »Gad - banda go napadnie, lecz on napadnie ją od tyłu.
[20] »Aszer - wyborny jego pokarm! Od niego przysmaki królewskie!
[21] »Naftali - puszczona wolno łania, która rodzi piękne sarnięta.
[22] »Józef - syn rodzący owoce, syn owocujący nad źródłem, jego pędy wyrastają ponad mur!
[23] »Chcą go zgnębić, strzelają, niechęć trawi łuczników,
[24] »ale on łuk ma stale napięty i zwinne są jego ramiona - dzięki rękom Mocarza Jakuba, On mu Pasterzem, ten Kamień Izraela,
[25] »Bóg twego ojca - On będzie cię wspierał, Bóg Wszechmocny - On pobłogosławi błogosławieństwem niebios - z góry, błogosławieństwem głębi - z dołu, błogosławieństwem piersi oraz łona!
[26] »Błogosławieństwa twego ojca, które przewyższyły błogosławieństwa odwiecznych gór i granice wzgórz pradawnych, niech spłyną na głowę Józefa, na wskroś oddanego własnym braciom.
[27] »Beniamin - wilk drapieżny, rano pożre zdobycz, wieczorem rozdzieli łup!
[28] »Oto dwanaście plemion Izraela i to, co oznajmił im ich ojciec. Pobłogosławił on swoich synów, każdego z nich w wyjątkowy sposób.
[29] »Potem dał im takie polecenie: Wkrótce już dołączę do mych przodków. Pochowajcie mnie z moimi ojcami w jaskini na polu Efrona Chetyty,
[30] »w jaskini na polu Makpela, które leży naprzeciw Mamre w Kanaanie, w tej, którą wraz z polem nabył Abraham na własny grób od Efrona Chetyty.
[31] »Tam pochowano Abrahama i jego żonę Sarę, tam pochowano Izaaka i jego żonę Rebekę, tam też pochowałem Leę.
[32] »Pole z jaskinią na nim zostało nabyte od Chetytów.
[33] »Gdy Jakub skończył wydawać polecenia swoim synom, ułożył swoje nogi na łóżku, wydał ostatnie tchnienie i skonał - dołączył do swoich przodków.