Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »Potem Bóg wezwał Jakuba: Wstań, udaj się do Betel. Zamieszkaj tam i wznieś tam ołtarz poświęcony Bogu, który ukazał ci się, gdy uciekałeś przed swoim bratem, Ezawem.
[2] »Wtedy Jakub polecił swoim domownikom i wszystkim, którzy z nim byli: Usuńcie obce bóstwa, które macie u siebie, oczyśćcie się, zmieńcie swoje szaty!
[3] »Bo wkrótce wyruszamy w górę, do Betel, gdzie zamierzam wznieść ołtarz poświęcony Bogu, Temu, który mi odpowiedział w dniu mojej niedoli i był ze mną na moich drogach.
[4] »Oddano zatem Jakubowi wszystkie obce bóstwa, które były w ich posiadaniu, oraz kolczyki, które mieli w uszach, a Jakub zakopał je pod dębem niedaleko Sychem.
[5] »A kiedy wyruszyli, Bóg dotknął strachem okoliczne miasta, tak że nikt nie ścigał synów Jakuba.
[6] »Jakub tymczasem przybył do Luz w ziemi Kanaan, to jest do Betel. Przybył tam on oraz cały lud, który mu towarzyszył.
[7] »Tam zbudował ołtarz, a samo miejsce nazwał El-Betel, ponieważ tam, gdy uciekał przed bratem, objawił mu się Bóg.
[8] »W tym czasie zmarła Debora, mamka Rebeki, i została pochowana poniżej Betel pod dębem. Dąb ten nazwano Dębem Płaczu.
[9] »Po przybyciu Jakuba z Padan-Aram Bóg ukazał mu się ponownie. Pobłogosławił go.
[10] »Najpierw powiedział: Masz na imię Jakub, ale nie będziesz się już tak nazywał. Twoje imię brzmieć będzie Izrael. Takim właśnie imieniem go nazwał.
[11] »Potem oświadczył: Ja jestem Bogiem Wszechmocnym. Mnóż się i rozrastaj. Powstanie z ciebie naród, a nawet zgromadzenie narodów. Będą od ciebie pochodzić królowie.
[12] »A tę ziemię, którą dałem Abrahamowi i Izaakowi, dam tobie i twojemu potomstwu po tobie.
[13] »Potem Bóg wzniósł się w górę z miejsca, gdzie rozmawiał z Jakubem.
[14] »A Jakub postawił tam pomnik z kamienia, wylał na niego ofiarę z płynów, a także polał oliwą.
[15] »Miejscu zaś, w którym rozmawiał z nim Bóg, Jakub nadał nazwę Betel.
[16] »Potem wyruszyli z Betel i gdy mieli jeszcze kawałek drogi do Efraty, Rachela zaczęła rodzić. Poród okazał się ciężki.
[17] »W najtrudniejszej jego chwili położna ogłosiła: Nie bój się! Tym razem też masz syna!
[18] »Z Racheli jednak uchodziło życie. Umierając, nadała synowi imię Ben-Oni. Ojciec jednak nazwał go Beniamin.
[19] »Tak Rachela umarła. Pochowano ją w drodze do Efraty, czyli do Betlejem.
[20] »Jakub postawił na jej grobie pomnik, który do dziś jest znany jako pomnik grobu Racheli.
[21] »Izrael ruszył w drogę ponownie. Tym razem rozbił swój namiot powyżej Migdal-Eder.
[22] »Gdy Izrael mieszkał w tej ziemi, między Rubenem a Bilhą, nałożnicą jego ojca, doszło do zbliżenia - i Izrael dowiedział się o tym. Synów Jakuba było dwunastu.
[23] »Oto synowie Lei: pierworodny Jakuba Ruben, następnie Symeon, Lewi, Juda, Issachar i Zebulon.
[24] »Synowie Racheli to Józef i Beniamin.
[25] »Synowie Bilhy, służącej Racheli, to Dan i Naftali.
[26] »Synowie Zilpy, służącej Lei, to Gad i Aszer. Ci synowie Jakuba urodzili mu się w Padan-Aram.
[27] »Potem Jakub przybył do Izaaka, swego ojca, do Mamre, do Kiriat-Arba, to jest Hebronu. Tam jako cudzoziemiec mieszkał zarówno Abraham, jak i Izaak.
[28] »Izaak przeżył sto osiemdziesiąt lat.
[29] »W końcu jego życie ustało, umarł i połączył się ze swoimi przodkami, stary i syty dni. Pochowali go jego synowie Ezaw oraz Jakub.