Teksty » Biblia Królowej Zofii - Transkrypcja » 1 Księga Samuela » Rozdział 19
«  1 Księga Samuela 17 1 Księga Samuela 19 1 Księga Samuela 20  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[2] »„❬Szu❭ka cię ociec moj, Saul, zabić, przeto skryj się rano, tegoć proszę, i będziesz niegdzie tajnie, i zataj się. [3] »A ja wynidę, stanę podle oćca mego na polu, gdziekoli będzie, i będę o tobie mowić ku oćcu memu a csokoli na niem wzwiem, tobie powiem”. [4] »A stało się, mowił Jonatas dobre rzeczy ku oćcu swemu o Dawidzie tak rzekąc: „Nie zgrzeszaj, krolu, nad swym sługą Dawidem, bo jest przeciw tobie nie zgrzeszył, a jego uczynki tobie dobre są barzo. [5] »Położył duszę swą w ręce swej i pobił Filistea, i uczynił Pan zbawienie wielikie wszemu ludu israhelskiemu, a toś swyma oczyma widział, a radowałeś się. I przeto tedyż grzeszysz w niewinnej krwi, chcąc zabić Dawida, jen jest przeze wszej winy”. [6] »To gdyż usłyszał Saul, ukoił się w rzeczi Jonatowie, przysiągł rzekąc: „Żyw Pan jest, iże nie będzie zabit Dawid”. [7] »Tedy Jonatas zawołał Dawida i powiedział jemu ta wszytka słowa, i wwiodł Dawida przed Saula, i był przed nim, tak jako był drzewiejszych dni. [8] »A potem się ruszyli ku boju a tu, wyjaw na pole Dawid, bojował przeciw Filistynom i pobił je wieliką raną, i uciekli przed jego obliczym. [9] »I tropił duch boży zły Saula, a on siedzi w swem domu, a dzierżąc kopije, a Dawid gądł ręką swą w gęśli. [10] »A patrzył tego Saul, aby Dawida przebodł kopijim k ścienie, ale Dawid się uchylił od oblicza Saulowa, a kopije po stronie w ścianę utknęło, a Dawid uciekł i schował się tej nocy. [11] »Tedy Saul posłał sługi swe w nocy do domu Dawidowa, aby się dostrzegszy jego, zabili rano. To gdy powiedziała Dawidowi Mikol żona jego rzekąc: Nie skryjeszli się tej nocy, za jutra zabit będziesz. [12] »I spuściła ji okieńcem a tak uciekł i uchował się. [13] »Tedy Mikol wziąwszy jeno drewno i położyła na łożu, wziąwszy jeną skorę kozielczą kosmatą, położyła w głowach tego drewna i przykryła je odzienim. [14] »Tedy Saul posłał widze swe, aby Dawida jęli. I otpowiedziano jim, iże niemoże. [15] »A Saul posłał wtore, aby powiedzieli Dawida, rzekąc: „Przynieście ji na łożu ku mnie, ać umrze”. [16] »A gdy przyszli posłowie, naleziono drewno na łożu, a skora kozielcza u głowy jego. [17] »Tedy Saul ku swej dziewce rzecze: „Przecześ mię tak obłudziła a puściła mego nieprzyjaciela, aby uciekł?”. Otpowie Mikol rzekąc: „Bo mi mowił rzekąc: „Wypuść mię, bo cię zabiję”. [18] »Zatym Dawid uciekł i zbawił się, i przyszedł ku Samuelowi do Ramata, i powiedział jemu wszytko, cso jemu ucznił Saul, a szedł Dawid i Samuel i bydliłasta w Najot w Ramata. [19] »Tedy wskazano to Saulowi, iże Dawid w Ajocie w Ramata bydli. [20] »I posłał Saul katy, aby ji jęli. A gdyż przyszli, uźrzeli zastęp prorokow chwaląc Boga a Samuela stojącego nad nimi, tedy ty, jiż byli przyszli, nadstąpi duch boży i poczęli i oni prorokować. [21] »A gdyż to wskazano Sau[e]lowi, posłał wtore posły, a ci opięć prorokowali. Potem Saul posłał trzecie posły, jiż i oni prorokowali. Tedy się wielmi rozniewał Saul [22] »i brał się sam do Ramata, i przyszedł aż ku wielikiej studnicy, jaż jest w Sochot, i opyta rzekąc: „Na ktorem mieście są Samuel a Dawid?” K niemu było rzeczono: „Owa toć jesta w Najocie w Ramata”. [23] »I szedł Saul do Najot ❬w❭ Ramata, i nadstąpił ji takież duch boży a wszedw chodził prorokuję, aż i przyszedł do Najot w Ramata. [24] »I swlekł takież odzienie swe i prorokował z jinymi przed Samuelem i wysławiał nag cały dzień i wszytkę noc. A przeto weszło na przysłowie: Aza jest Saul miedzy proroki? 
«  1 Księga Samuela 17 1 Księga Samuela 19 1 Księga Samuela 20  »


 Źródło tekstu: Instytut Języka Polskiego PAN w KrakowieOpis prezentowanego tekstu: Tekst opracowany na podstawie "Korpusu tekstów staropolskich do roku 1500" udostępnionego przez Instytut Języka Polskiego Polskiej Akademii Nauk w Krakowie. Wersja tekstu z września 2005. Transkrypcja na podstawie: Bernacki, L.: Biblia Szaroszpatcka. Podobizna kodeksu Biblioteki Reformowanego Gimnazjum w Szaroszpataku. Kraków 1930. Tekst zamieszczony za zgodą IJP PAN.