Teksty » Biblia Królowej Zofii - Transkrypcja » 1 Księga Samuela » Rozdział 16
«  1 Księga Samuela 15 1 Księga Samuela 16 1 Księga Samuela 17  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »Tedy Bog powie ku Samuelowi rzekąc: „I dokąd będziesz płakać Saula, a wiesz, iżem ja ji zarzucił, aby nie krolował nad ludem israhelskim? Napełń rog swoj oleja a podź, ać cię poślę ku Isaj betleemskiemu, boćem sposobił w jego syniech mnie krola”. [2] »A k temu Samuel rzecze: „I kako pojdę? Bo to usłyszaw Saul, zabije mię”. K niemu Pan rzecze: „Cielca jenego z dobytka weźmiesz w swą rękę i rzeczesz: „Obiatować Bogu jeśm przyszedł”. [3] »I wzowiesz Izaj ku obiecie a ja tobie ukażę, cso uczynisz, i pomażesz tego, jegoż ja tobie ukażę”. [4] »I uczynił tak Samuel, jako jemu Bog przykazał. Przyszedł Samuel do Bethlema, a tu się podziwili starszy mieśćszczy, a wyszedszy przeciw jemu rzekli: „Pokojne-li jest k nam twe weście?” [5] »K nim Samuel rzecze: „Pokojne, przyszedłem obiatować Bogu, a przetoż poświęćcie się a podźcie se mną, ać obiatuję”. I poświęcił Isaj i jego syny a wezwał jich ku obiecie. [6] »A gdyż weszli, uźrzał tu Eliaba a rzecze: „Azali jest już przed Panem krystus jego?” [7] »W tę dobę Pan ku Samuelowi rzecze: „Nie patrzy na jego oblicze ani na postawę jego wysokości, ❬boć jeśm go zarzucił❭, boć ja podle uźrzenia człowieczego nie sądzę. Człowiek jeno, cso w niej jest widzi, ale Bog, ten w sierce patrzy”. [8] »Tedy wezwaw Isaj Aminadaba i przywiodł ji przed Samuela. Jen rzecze: „Ani tego wybrał Bog”. [9] »Tedy przywiodł Isaj syna trzeciego jimieniem Sama. o niemże Samuel rzecze: „Ani tego wybrał Pan”. [10] »Tedy Isaj przywiodł siedm synow swych przed Samuela. ❬I rzecze Samuel❭ ku Isaj: „Nie zwolił Bog nijenego z tych to. [11] »Aza już jinich synow nie masz?” Jen otpowiedział rzekąc: „Jeszcze jest geden malutki, ten pasie owce”. Tedy Samuel ku Izaj rzecze: „Pośli, ać ji przywiodą, bo nie siądziem k stołu, dojąd on nie przydzie”. [12] »Tedy posłał i przywiodł ji. A był rumiany a krasny na weźrzeniu, a nadobnej twarzy. W tę dobę Pan rzecze: „Wstań a pomaż ji, bo ten jest”. [13] »Tedy wźąw Samuel rog oleja, pomazal ji pośrzod braciej jego. I wstąpil duch boży w Dawida ot tego dnia i potem. Zatym Samuel wstaw i brał się do Ramata. [14] »A w tęż godzinę wystąpil duch boży z Saula, a łomił jim zły duch od Boga. [15] »Tedy ku Saulowi rzeką słudzy jego: „Owa toć duch boży zły łomi tobą. [16] »Przykaż, krolu nasz, ać ty to sługi twe, jiż przy tobie są, szukają człowieka niektorego, jen umie w gąsłki gęść, aby, gdyż cię połapi duch Boży zły, gądł przed tobą ręką ❬i❭ lekcej to łomienie zniesiesz”. [17] »W tę dobę Saul służebnikom swym rzecze: „Dobędźcie mi tego, jen umie dobrze gęść, a przywiedźcie ji ku mnie, ać przede mną będzie”. [18] »Tedy jeden z jego sług rzecze: „Owa tociem widział syna Izaj betlemicskiego umiejąc gęść a silno mocnego męża walecznego, a mądrego w słowiech, a krasnego męża, a Bog s nim jest”. [19] »Tedy Saul posłał posły k temu Izaj rzekąc: „Pośli ku mnye syna swego, Dawida, jiż gest na pastwach”. [20] »Tedy Izaj pojąw osła i nakładł nań pełno chleba a łagwicę wina, koźlę z koz jeno, a posłał przes swego syna Saulowi. [21] »A, przyszedw Dauid ku Saulowy, stał przed nim. I miłował ji Saul barzo a uczynił ji swym służebnikiem. [22] »Zatym posłał Saul ku Izaj rzekąc: „Niechaj Dawid stawa przede mną, bo nalazł miłość przed myma oczyma. [23] »A gdyżkoli duch boży zły pochytawał Saula, tedy Dawid wziąw gąsłki i gądł swą ręką i obelżało się Saulowi a lekcej jemu było, bo duch boży tedy od niego odchadzał. 
«  1 Księga Samuela 15 1 Księga Samuela 16 1 Księga Samuela 17  »


 Źródło tekstu: Instytut Języka Polskiego PAN w KrakowieOpis prezentowanego tekstu: Tekst opracowany na podstawie "Korpusu tekstów staropolskich do roku 1500" udostępnionego przez Instytut Języka Polskiego Polskiej Akademii Nauk w Krakowie. Wersja tekstu z września 2005. Transkrypcja na podstawie: Bernacki, L.: Biblia Szaroszpatcka. Podobizna kodeksu Biblioteki Reformowanego Gimnazjum w Szaroszpataku. Kraków 1930. Tekst zamieszczony za zgodą IJP PAN.