Teksty » Biblia Królowej Zofii - Transkrypcja » Księga Tobiasza » Rozdział 1
«  Księga Nahuma 3 Księga Tobiasza 1 Księga Tobiasza 2  »
 Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »❬T❭obijasz z pokolenia a z miasta Neptalimowa, jeż leży nad galilejską włością nad tymi mieśćcy Naazon, stron drogi, jaż wiedzie na zapad słuńca, na lewie mając miasto Sefet, [2] »a gdyż ten mąż boży Tobijasz był jęt we dnioch Salmanazara, krola asyrskiego, a wszakoż, przeto tak sąc w jęcstwie, drogi prawdy nie opuścił, [3] »ale csokoli mieć mogł, na każdy dzień społu jętym braci, jiż z jego rodu byli, wspomagał. [4] »A kakokoli z rodu Neptalimowa wszech namłodszy był, wszako się, przeto, nics dziecińskich rzeczy nie dzierżał. [5] »Bo gdy wszytcy ku cielcom złotym chodzili, jeż był Jeroboam krol ❬israhelski❭ uczynił, on sam, wszytkich jinych się wiarując, [6] »chodził do Jerusalem ku kościołu bożemu a tam się modlił Panu Bogu israhelskiemu, a wszytki urody a dziesiątki swe pirwe wiernie ofierował Bogu, [7] »tak iże trzeciego lata rozmaitym ubogim i gościem, i swym wszytkę dziesięcinę rozdawał. [8] »Ty i jine rzeczy k tym podobne podle zakona Boga niebieskiego, jeszcze dziecięciem sąc zachowawał. [9] »Ale gdy ku męskim latom przyszedł, pojął sobie żonę z swego pokolenia jimieniem Annę i urodził z niej syna, jemu jimię zdział Tobijasz. [10] »Jegoż z jego dzieciństwa Boga się uczył bać a wzdzierżeć się od wszelkiego grzecha. [11] »A gdyż potem w swem więzieniu był przyszedł z swą żoną i z swym synem do miasta Niniwe se wszym swym pokolenim, [12] »wszytcy jedli zapowiedziane karmie pogańskie, jeno on sam ostrzegał dusze swej a nigdy siebie nie pokalał w pokarmiech jich, [13] »przeto iże pamiętał Pana swym siercem wszytkim. I dał mu Bog miłość w obliczu krola Salmanazara, [14] »takież mu dał moc, dokąd-by-koli chciał jić, mając woleństwo, aby czynił, cso-by-kole chciał. [15] »Przeto chodził na wszaki dzień, nawiedzając wszytki ty, jiż w jęcstwie byli, dawając jim napominania zbawienia. [16] »A gdyż przydzie do Rajes, miasta medzskiego, mając z sobą dziesięć liber śrzebra, jeż mu był czcią krol dał, [17] »a był s nim wieliki zastęp z jego rodu, widząc jenego jimieniem Gabelum z swego pokolenia potrzebnego, dał mu to przerzeczone śrzebro pod zapisem. [18] »Potem po małem czasu, gdy krol Salmanazar umarł a syn jego Sennacheryb krolował w miasto jego, a syny israhelskie w nienawiści miał przed swym obliczym, [19] »tedy Tobijasz, mąż boży, chodził każdy dzień po wszej rodzinie swej ciesząc je, a csoż mogł, z jimienia swego jim pomagał. [20] »Łaczne karmił, nagie przyodziewał, martwe a zabite pochowawał. [21] »A gdyż krol Sennacheryb wrocił się,od Żydowstwa uciekając rany, jąż był Bog nań przepuścił prze jego urąganie, a rozniewaw się wiele z synow israhelskich gubił, Tobijasz jich ciała pochowawał. [22] »To gdyż krolowi powiedziano, kazał ji krol zabić, a jego wszytko jimienie pobrał[23] »Ale Tobijasz z swym synem a z swą żoną nag uciekł skrył się, bo wiele ji miłowali. [24] »Potem po piąci a po czterdzieści dnioch zabili krola jego włostni synowie [25] »a nawrocił się Tobijasz do swego domu, a wszytko jego jimienie jemu nawrocono. 
«  Księga Nahuma 3 Księga Tobiasza 1 Księga Tobiasza 2  »


 Źródło tekstu: Instytut Języka Polskiego PAN w KrakowieOpis prezentowanego tekstu: Tekst opracowany na podstawie "Korpusu tekstów staropolskich do roku 1500" udostępnionego przez Instytut Języka Polskiego Polskiej Akademii Nauk w Krakowie. Wersja tekstu z września 2005. Transkrypcja na podstawie: Bernacki, L.: Biblia Szaroszpatcka. Podobizna kodeksu Biblioteki Reformowanego Gimnazjum w Szaroszpataku. Kraków 1930. Tekst zamieszczony za zgodą IJP PAN.