Teksty » Biblia Królowej Zofii - Transkrypcja » 5 Księga Mojżeszowa » Rozdział 31
«  5 Księga Mojżeszowa 30 5 Księga Mojżeszowa 31 5 Księga Mojżeszowa 32  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »A odszedw Mojżesz wymowił jest wszytka słowa ta to ku wszemu Israhelowi [2] »a rzekąc k nim: „Dwadzieścia a sto lat już mam dziś, nie mogę dalej wychadzać i wchadzać, a owszem gdyż jest Pan rzekł mnie: „Nie przejdziesz Jordana tego to”. [3] »Przeto Pan Bog twoj pojdzie przed tobą a on zagładzi wszytki narody ty to w widzeniu twem, a odzierżysz je, a Jozue ten to pojdzie przed tobą, jakoż jest mowił Pan. [4] »I uczyni Pan jim, jakoż jest uczynił Seonowi a Ogowi, krolom amorejskim i ziemi jich, i zgładzi je. [5] »Przetoż gdyż i ty to podda wam, takież uczynicie jim, jakożem przykazał wam. [6] »Mężnie czyńcie i posilicie siebie, nie bojcie się ani lękajcie jich w widzeniu, bo Pan Bog twoj tenci jest wodz twoj a nie opuści ciebie ani ostanie”. [7] »I wezwał Mojżesz Jozue i rzecze k niemu przed wszystką wielikością synow israhelskich: „Posil siebie a bądź udacien, bo ty wwiedziesz lud ten to w ziemię, jąż to daci otcom jich ślubił jest Pan Bog, a ty ją losem rozdzielisz. [8] »A Pan, jenże jest wodz twoj, on będzie z tobą a nie puści się ciebie ani ostanie ciebie, nie bojcie się ani lękajcie”. [9] »A tak popisał jest Mojżesz zakon ten to i dał ji kapłanom synom Lewi, jiż to nieśli skrzynią zaślubienia bożego, i wszytkim starszym israhelskim. [10] »Przykazał jest jim rzekąc: „Po siedmi leciech, lata przepuszczenia, na święta stanowe, [11] »gdyż się sydą wszytcy synowie israhelszczy, aby się ukazali w widzeniu Pana Boga swego na mieścu, ktoreż wybrał Pan Bog twoj, czyść będziesz słowa zakonu tego to przed wszytkim Israhelem a usłyszą [12] »wszytcy ❬...❭ sąc zgromadzeni, tak mężowie jako żony, robionkowie i przychodnie, jeż to są miedzy twymi wroty, aby usłyszawszy nauczą się bać Pana Boga swego a zachowali i pełnili wszytki rzeczy tego to zakona, [13] »i synowie jich, ktorzyż to ninie nie wiedzą, aby mogli posłuchać i bać się Pana Boga swego po wsze dni żywota, w nichże to się obracacie na ziemi, k niejże to wy przejdąc Jordan pośpieszycie ku odzierżeniu”. [14] »I rzecze Pan ku Mojżeszowi: „Owa blisko są dniowie śmierci twej. Przyzowi Jozue a stojtaż w stanu świadeczstwa, ać jemu rozkażę”. Przetoż odeszłasta Mojżesz a Jozue i stałasta w stanu świadeczstwa, [15] »i wzjawi się Pan jima tam w słupie obłokowem, jenże stał w weściu stanowem. [16] »I rzecze pan ku Mojżeszowi: „Owa już ty uśniesz s oćcy swymi a lud ten to powstaw nieczyścić będzie z cudzymi bogi w ziemi, w ktorąż to wnidzie, a błędzić będzie w niej, tam mnie opuści i wzruszy ślub, ktoryżem ućwirdził s nim, [17] »i rozgniewa się gniew moj przeciw jemu tego dnia a ostanę jego, a skryję twarz mą od niego, i będzie na pożarcie, bo wszystko złe napadnie jego i znędzi, tak że rzecze tego dnia: „Wiernie nie jest Bog se mną, że mnie jest napadło to to złe”. [18] »A ja skryję a zataję oblicze moje w ten dzień prze wszytko złe, jeż to jest uczynił, że jest naśladował bogow cudzych”. [19] »A tak już popiszcie sobie śpiewania ta to a uczcie syny israhelskie, ać pamiętliwie dzierżą a usty śpiewają, a będzie to to zaśpiewanie mnie za świadeczstwo miedzy syny israhelskimi. [20] »Bo wwiodę jego w ziemię, za ktorążem to przysiągł otcom jego, mlekiem a miodem ciekącą. A gdyż się najedzą i nasycą roztyw, obrocą się ku bogom cudzym i będą jim służyć, a mnie będą urągać, uczynią wzruszony ślub moj. [21] »Gdyż je napadnie wiele złego i nędze, odpowie jemu śpiewanie to to świadeczstwa, jegoż to niżadne zapamiętanie nie zgładzi z ust siemienia twego, bo wiem myślenie jego, jeż to dziś uczyni, drzewiej niż je wwiodę w ziemię, jążem to ślubił jemu”. [22] »Przeto napisze Mojżesz śpiewanie a nauczy syny israhelskie. [23] »I przykaże Pan Jozue synu Nunowu rzekąc: „Posil siebie a bądź udacien, bo ty wwiedziesz syny israhelskie w ziemię, jążem to ja ślubił, a ja będę z tobą”. [24] »Potem gdyż Mojżesz popisał słowa zakonu tego to na księgach i dopełnił, [25] »przykaże sługam kościołowym, ktorzyż nosili skrzynią zaślubienia bożego, rzekę: [26] »„Weźmicie księgi ty to a położcie na boce skrzynie zaślubienia Pana Boga naszego, aby tu były na świadzieczstwo przeciw tobie. [27] »Bo ja widzę swar twoj i głowę twą przetwardą. Jeszcze za mego żywota a s wami jeszcze chodząc, zawżdyście swarliwie czynili przeciw Panu, czym więcej, gdy ja umrę?” [28] »Zgromadźcie ku mnie więcsze z rodu wszytki z pokolenia waszego i mistrze i będę mowić słyszącym ❬jim❭ ty to rzeczy i przyzowę przeciw jim niebo i ziemię, [29] »bo znam, że po śmierci mej nieprawie uczynicie a rychło się sk❬ł❭onicie z drogi, ktorążem wam przykazał, i potka was wiele złego w pośledni czas, gdyż uczynicie złe w widzeniu bożem a wzruszycie ji przez skutki rąk waszych. [30] »Przetoż mowił jest Mojżesz, ano słucha zbor wszystek synow israhelskich, słowa pieśni tej to i dokonał aż do końca: 
«  5 Księga Mojżeszowa 30 5 Księga Mojżeszowa 31 5 Księga Mojżeszowa 32  »


 Źródło tekstu: Instytut Języka Polskiego PAN w KrakowieOpis prezentowanego tekstu: Tekst opracowany na podstawie "Korpusu tekstów staropolskich do roku 1500" udostępnionego przez Instytut Języka Polskiego Polskiej Akademii Nauk w Krakowie. Wersja tekstu z września 2005. Transkrypcja na podstawie: Bernacki, L.: Biblia Szaroszpatcka. Podobizna kodeksu Biblioteki Reformowanego Gimnazjum w Szaroszpataku. Kraków 1930. Tekst zamieszczony za zgodą IJP PAN.