Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »Biada miastu krewnemu, wszytko łż
y ro
ztargania pełne, nie od
ydzie ot ciebie łup.
[2] »Głos bicza
a głos grzmienia koła, a konia rzektającego, a woza skrzypiącego, a jeź
dźca wsiadająego,
[3] »a łyskającego miecza, a błyskającego kopija, a wielikości zbitej, a ciężk
iego padnienia, a nie jest koniec marcham i s
ydą na swych cielech
[4] »prze wielkość nieczystoty złej żony krasnej a wdzięcznej a mając
e ❬j❭ gusła, jaż to przedawała narody w nieczystotach swych a czeladź gusły swymi.
[5] »Owa toć ja k tobie, mowi Pan Bog wszech zastępow, i odkryję ganiebne udy twe przed twym obliczym a ukażę narodom nagotę twą, a krolewstwam szaradność twą,
[6] »a wrzucę na cię ganiebności twe, a przekorzyznami twymi dręczyć cię będę, a położę cię w przykład.
[7] »I będzie: wszelki, kto cię uźrzy, odskoczy od ciebie a rzecze: Pogubiono jest Niniwen miasto. Kto potrzęsie głową na ❬cię❭? ❬O❭tkąd szukać będę tobie ucieszyciela?
[8] »Zali jeś ty lepsze niż Aleksandryja, mając wiele ludzi pod sobą, jeż to bydli na potocech? Wody około jego, jegoż to bogacstwo morze, wody mury jego.
[9] »Murzyńska Ziemia siła jego a Ejipt, a nie ma końca. Afryka a Libijes byli są w twej pomocy.
[10] »A tak
ież i ono samo wiedziono w przewiedzenie do jęcstwa. Dziatki jego zbity są na początce wszech drog, a o jego wyborne losy miotali są a wszytcy jego nalepszy spętani są w pęta.
[11] »Przeto ty się upijesz a będziesz potępione, a ty będziesz szukać pomocy od swego nieprzyjaciela.
[12] »Wszytka ogro❬dzenia❭ twa jako figowe drz❬e❭wie
z swym owocem, gdyż ❬za❭trzęsiony będą, padną w u❬sta❭ tego, jenże to je.
[13] »Owa toć ❬lud❭ twoj jako żony pośrod ci❬e❭bie, nieprzyjacielom twy❬m❭ ku otwarciu otwarty bę❬dą❭ brony twe, seżrze og
ień za❬wo❭ry twe.
[14] »Wody prze oblęże❬nie❭ naczyrpni sobie, udziałaj og❬ro❭dzenie twe, jidzi w błoto a tł❬ocz❭, po ❬d❭łoż je pod się dzirż ceg❬łę❭.
[15] »Tu cię śnie og
ień, zaginiesz ❬od❭ miecza, seżrze cię jako chrąs❬t❭, zbierz się przeto jak❬o❭ chrą❬st❭, rozmnoż się jako kobyłka.
[16] »❬W❭ięcej jeś uczyniło kupczeni❬a❭ twego, niż jest gwiazd ni❬e❭bieskich, chrąst rozwio
dł s❬kr❭zydle i zaleciał.
[17] »Stroże tw❬oje❭ ❬ja❭ko kobyłki a dziatki twe jak❬o❭ kobyłczęta kobyłek, jeż się sad❬zą❭ na płocie w dzień zim❬n❭y, słu❬ńce❭ weszczdło i zaleciały a nie po❬zna❭no miasto jich, gdzie były.
[18] »D❬rze❭mali pastyrze twoji, krol a❬ssy❭rski, pogrzebiona ❬będą❭ książę❬ta❭ twa, krył się lud twoj na ❬go❭rach, a nie, kto by sebrał.
[19] »Ni❬e❭ jest tajne starcie twe, prz❬e❭zła jest rana twa. Wszytcy, ❬jiż❭ słyszeli słyszenie twe, ściśli ❬są❭ rękę na cię, bo na kogo nie schodziła jest złość twa za❬wżdy❭? ❬...❭