Teksty » Biblia Królowej Zofii - Transkrypcja » 3 Księga Mojżeszowa » Rozdział 5
«  3 Księga Mojżeszowa 4 3 Księga Mojżeszowa 5 3 Księga Mojżeszowa 6  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »Zgrzeszy-li dusza, słysząc głos przysięgającego a świadkiem będzie, jeż to albo sam widział, albo świadkiem jest, nie będzieli sądził, poniesie grzech jego. [2] »Dusza, ktoraż się dotknie nieczystego albo jeż to zabito jest od źwierza, albo samo umarło, albo ktorekoli jine chrobak ła żący a zapomniałaby nieczystoty swej, winna jest a zgrzeszyła jest. [3] »Jestliby dotkła cso nieczystego człowieczej podle wsze[ch] nieczystoty, jąż to ❬się❭ pokalać obyczajno jest, a zapomniawszy ❬...❭ potem, podlęże grzechowi. [4] »Dusza, ktoraż przysięgać będzie a mowiłaby s ust swych, aby albo cso źle uczyniłaby albo dobrze, a to iste przysięgą ❬i❭ rzecz❬ą❭ potwirdziła, a zapamiętawszy, potem zrozumie grzech swoj, [5] »czyni pokajanie za grzech swoj [6] »a ofieruje jagnię z stada albo kozę i będzie prosić zań kapłan a za grzech jego. [7] »A jestliby nie mogł ofierować bydlęcia, ofierować będzie dwie garlicy albo dwie gołębicy Panu, jedną za grzech a drugą za obiatę, [8] »i da je kapłanowi, jenże pirwe ofieruje za grzech zakręciw głowę jego ❬...❭, tako żeby się gardła dzierżała ani owszem jej urwać, [9] »i pokropi ❬krw❭ią ❬jego❭ ścianę ołtarzową a csokoli by zbytecznego byłoby, niecha wykapać ku fundamentu jego, bo za grzech jego jest. [10] »Ale drugie zakadzi w obiatę, jakoż obyczaj jest, i będzie prosić zań kapłan ❬a❭ za grzech jego a będzie jemu otpuszczono. [11] »A jestliby nie mogła ręka jego ofierować dwu garlicu albo dwu gołębię❬tu❭, ofierować będzie za grzech swoj białą część dziesiątą efi a nie przyleje k niej oleja ani kadzidła cso przyczyni, bo za grzech jest, [12] »i da ji kapłan❬owi❭, jenże nabierze jej garść pełną i seżże ją na ołtarzu na pamięć jego, jeż jest ofierował, [13] »prosząc zań i oczyści ji a ostateczną rzecz będzie mieć miasto daru”. [14] »I mołwił jest Pan ku Mojseszowi rzekąc: [15] »„Dusza acz przestępując duchowne obyczaje z omy[li]ła w tem, jeż to Panu są poświęcona, zgrzeszyłaby, ofierować będzie za grzech swoj skopu niepokalanego [jenże nie] z jego stada, jen sie kupić może za dwie wadze podług wagi świętej, [16] »a tę istą szkodę, csoż jest uczyniła, nawroci, a piątą część nałoży nadto dawając kapłanowi, jenże będzie prosić zań, ofieruje [zań] skopu a będzie jemu otpuszczono. [17] »Dusza, ktora zgrzeszy niewiadomie a uczyniłaby jedno z tego, jeż to zakonem bożym zabroniono jest, a grzechem sąc winna, grzech swoj ubaczyłaby, [18] »ofierować będzie skopu niepokalanego z stada kapłanowi podle miary a podle domnimania grzecha i będzie prosić zań, bo jest nie wiedząc zgrzeszył, a będzie jemu otpuszczono, [19] »bo przez nieumiejętność jest zgrzeszył w Boga”. 
«  3 Księga Mojżeszowa 4 3 Księga Mojżeszowa 5 3 Księga Mojżeszowa 6  »


 Źródło tekstu: Instytut Języka Polskiego PAN w KrakowieOpis prezentowanego tekstu: Tekst opracowany na podstawie "Korpusu tekstów staropolskich do roku 1500" udostępnionego przez Instytut Języka Polskiego Polskiej Akademii Nauk w Krakowie. Wersja tekstu z września 2005. Transkrypcja na podstawie: Bernacki, L.: Biblia Szaroszpatcka. Podobizna kodeksu Biblioteki Reformowanego Gimnazjum w Szaroszpataku. Kraków 1930. Tekst zamieszczony za zgodą IJP PAN.