Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »I mowił jest Pan ku Mojżeszowi rzekąc:
[2] »„Mow synom israelskim a rzeczesz k nim: Człowiek, jenże by ślub uczynił a ślubiłby Bogu dusz
ę swą, pod
zgodzenim da wypłatę,
[3] »byłliby samiec ode dwunaście lat aż do szećdziesiąt lat, da pięćdziesiąt rublow śrebra k mierze święci,
[4] »pakliby niewiasta, trzydzieści.
[5] »A piątego lata eż do dwudziestu samiec da dwadzieścia zaważy, niewiasta dziesięć.
[6] »Od jenego miesiąca aż do piątego lata za samca dany będą pięć rublow, a za samicę trzy.
[7] »Szećdziesiąci a prze
z to samiec da pięćnaćcie rublow, a żona dziesięć.
[8] »Pakliby ubogi był a
zgodnej wrocić nie mogłby, stanie przed kapłanem a coż by on
zgodł a widział ji mogącego wrocić, tylko da.
[9] »Dobytczę, jeż to może obiatowano być Panu, kto
ż by ślubił, święto będzie
[10] »a nie będzie moc przemienić, to jest ani lep❬szego❭ ❬...❭
Źródło tekstu: Instytut Języka Polskiego PAN w Krakowie.
Opis prezentowanego tekstu: Tekst opracowany na podstawie "Korpusu tekstów staropolskich do roku 1500" udostępnionego przez Instytut Języka Polskiego Polskiej Akademii Nauk w Krakowie. Wersja tekstu z września 2005. Transkrypcja na podstawie: Bernacki, L.: Biblia Szaroszpatcka. Podobizna kodeksu Biblioteki Reformowanego Gimnazjum w Szaroszpataku. Kraków 1930. Tekst zamieszczony za zgodą IJP PAN.