Teksty » Biblia Królowej Zofii - Transkrypcja » 2 Księga Mojżeszowa » Rozdział 14
«  2 Księga Mojżeszowa 13 2 Księga Mojżeszowa 14 2 Księga Mojżeszowa 15  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »I mowił jest Pan ku Mojżeszowi a rzkąc: [2] »„Mow synom izrahelskim: „Wrocicie sie, abyście rozbili stany stron włości Fijarot, ktora jest miedzy Magdalum a morzem przeciw Beelsefon, w widzieniu jego stany postawicie nad morzem. [3] »Boć farao ma rzec na syny izrahelskie: „Uciśnieni są w ziemi, zatworzyła jest je puszcza”. [4] »A zatwardzęć serce jego i będzieć was ścigać, a osławion będę na farao❬no❭wi i na wszej jego wojszcze, i będąć wiedzieć Ejipszczy, iżeć jeśm ja Pan”. A uczynili są tak. [5] »I powiedziano jest krolewi Ejipskich, iżeby lud uciekł, i [by] było przemieniono serce faraonowo i sług jego na lud, i rzekli są: „Csosmy chcieli uczynić, iżesmy puścili Izrahela, aby nam nie służył?” [6] »Tedy swarli wozy i wszytek swoj lud pojęli z sobą. [7] »I wziął jest sześćset wozow wybornych, csoż w Ejipcie wozow było, a książęta wszej wojski. [8] »I zatwardził jest Pan serce faraonowo krola ejipskiego, i ścigał jest syny izraelskie, ale oni byli wyszli w ręce wysokiej. [9] »A gdyż je ścigali Ejipszczy, ślad przedchodzących naleźli są w staniech przed morzem, wszytcy jezdcy i wozowie faraonowi i wszytek zastęp był [faraonow] w Fijarot przeciw Beelsefon. [10] »A gdyż sie był przybliżył farao, podnioswszy oczy swe synowie izrahelszczy, uźrzawszy Ejipskie za sobą i bojeli sie wielmi, i wzwołali wielmi ku Panu, [11] »i rzekli ku Mojżeszowi: „Sna nie było jest grobow w Ejipcie, przeto wziął jeś nas, abichom zmarli na puszczy. Coś to chciał uczynić, aby nas wywiodł s Ejipta? [12] »A wszak jest była ta to rzecz, jążsmy mowili tobie w Ejipcie a rzekąc: „Jidź od nas, ać służymy Ejipskim”. Bo więcej jest lepiej służyć jim, niż zemrzeć na puszczy”. [13] »I rzekł Mojżesz k ludu: „Nie chciejcie się bojeć, stojcie a widzcie wielmi wielikie dziwy boże, ktore uczynić ma dziś, bo ejipskie, kto❬re❭ ninie widzicie, ondzie więcej jich nie uźrzycie na wieki, [14] »bo Pan bojować będzie za was, a wy milczeć będziecie”. [15] »I rzekł jest Pan ku Mojżeszowi: „Cso wołasz ku mnie? Mow synom izrahelskim, aby szli przed sie. [16] »Ale ty weźmi pręt swoj a ścięgni rękę swą nad morze, a rozdziel je, aby szli synowie izrahelszczy w pośrzodku morza po suchu. [17] »Ale ja zatwardzę serce Ejipskich, aby was ścigali, a osławion będę ❬na❭ faraonowi i na wszem zastępie jego, i na woziech, i na jeźcech jego. [18] »I będąć wiedzieć Ejipszczy, iżeciem ja Bog Pan, gdyż osławion będę na faraonowi i na woziech, i na jezdcech jego. [19] »A wzniosł sie anioł boży, jenże przechodził stany izrahelskie, i jidzie po nich, a s nim społu słup obłokowy, pirzwych niechaw [i szedł dalej] [20] »i stał na końcu miedzy stany ejipskimi a miedzy stany izrahelskimi. I był opięć obłok ciemny a oświecujący noc, tako iże k sobie w gromadę wszytek czas nocny przybliżyć sie nie mogli. [21] »A gdyż był Mojżesz ściągnął rękę na morze, odjął je Pan wienim wiatra wielmi nagłego i wrzącego przez całą ❬noc❭ i obrocił w sucho, i rozdzieliła sie woda. [22] »I weszli są synowi❬e❭ izrahelszczy po pośrzodce morza suchego a była jest rozdzielona woda, a stała jako mur na prawicy jich i na lewicy jich. [23] »I goniąc je Ejipszczy weszli są po nich, wszytcy jezdcy faraonowi i wozowie jego, i jezdni jego w pośrodku morza. [24] »A już było przyszło jutrzenne czucie, a jedno weźrzaw Pan na stany ejipskie przez słup ogniowy a obłokowy i zabił wojskę jich, [25] »i podwrocił koła wozow, niesiona były w głębią. A przeto rzekli Ejipszczy: „Ucieczmy przed Izrahelem, boć Pan bojuje za nie przeciw nam”. [26] »I rzekł Pan ku Mojżeszowi: „Wścięgni rękę nad morze, ać się wroci woda na Ejipskie, na wozy i na jezdce jich”. [27] »A gdyż był Mojżesz ściągnął rękę na morze, wrociło sie jest na uświcie na pirwe miasto a uciekając Ejipszczy potkały je wody, a uwinął je Pan w pośrzodek wełn. [28] »A wrociwszy sie wody zasię i przykryły wozy i jeźdźce, i wszytki zastępy faraonowy, ktorzy goniąc izrahelskie weszli byli w mo- rze, aniż zaiste ostał z nich nijeden. [29] »Ale synowie izrahelszczy przeszli są pośrzod suchego morza a wody jim były jako mur na prawo i na lewo. [30] »zbawił jest tego dnia Pan Izrahela z ręku Ejipskich. [31] »I widzieli martwe Ejipskie na brzedze morskiem a rękę wieliką, ktorą ukazał przeciw jim Pan, i bał sie jest lud Pana, i uwierzyli są Panu a Mojżeszowi słudze jego. 
«  2 Księga Mojżeszowa 13 2 Księga Mojżeszowa 14 2 Księga Mojżeszowa 15  »


 Źródło tekstu: Instytut Języka Polskiego PAN w KrakowieOpis prezentowanego tekstu: Tekst opracowany na podstawie "Korpusu tekstów staropolskich do roku 1500" udostępnionego przez Instytut Języka Polskiego Polskiej Akademii Nauk w Krakowie. Wersja tekstu z września 2005. Transkrypcja na podstawie: Bernacki, L.: Biblia Szaroszpatcka. Podobizna kodeksu Biblioteki Reformowanego Gimnazjum w Szaroszpataku. Kraków 1930. Tekst zamieszczony za zgodą IJP PAN.