Teksty » Biblia Królowej Zofii - Transkrypcja » 2 Księga Mojżeszowa » Rozdział 12
«  2 Księga Mojżeszowa 11 2 Księga Mojżeszowa 12 2 Księga Mojżeszowa 13  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »I rzekł Pan Bog ku Mojżeszowi a ku Aaronowi w ziemi ejipskiej: [2] »„Miesiąc ten to będzie wam początek miesiącow, pirwy będzie w miesiącoch tego to roku. [3] »Mowcie ku wszemu zboru synow izrahelskich a rzeczcie jim: Dziesiąty dzień miesiąca tego to weźmi każdy z was barana po czeladziach a po domoch swych. [4] »A pakli jest mniejsze czysło liczbi, iżeby nie by jich dosyć ku jedzeniu baranka, przymi sąsiada swego, jenże przyłączon jest ku domu jego pole liczby dusz, jeż to by dosyć mogło być ku jedzeniu baranka. [5] »Ale baranek będzie przez pokalania, samiec, jednego roku, podług jegoż to obyczaja wieźmiecie koziełka. [6] »A będziecie ji chować aż do czwartegonaście dnia tego to miesiąca i będzie[cie] ji ofierować wszytko pospolstwo synow izrahelskich k wieczoru. [7] »A wziąwszy jego krew i pomażecie na oba podwoja a na zwirzchnich prodzech domowych, w jichże to ji będzi❬e❭cie jeść. [8] »A będą jeść mięso tej nocy, pieczone w ogniu, i przasny chleb z kwaśną rzerzu- chą. [9] »Nie będziecie nics surowe- go jeść ani uwarzonego w wodzie, ale jedno pieczone w ogniu, głowę jego i s nogami, i z droby seżrzecie, a kości jego nie stłuczecie [10] »ani jego cso ostawicie aż do jutra, ale cso by było ostałego, w ogniu seżżecie. [11] »A tako ji jeść będziecie: lędźwie wasze opaszecie a obow będziecie mieć na nogach dzierżąc laski w ręku, będziecie kwapiąc je jeść, bo jest Faze, to jest Przyście Pana. [12] »A przejdę przez ziemię ejipską ❬tej nocy❭, a zbiję wszytko pirworodzone w ziemi ejipskiej, od człowieka aż do dobytczęcia, a nade wszemi bogi ejipskimi uczynię sąd, ja Pan. [13] »I będzie wam krew koziełkowa ❬na znamię❭ w domiech, w ktorych będziecie, a uźrzę krew i minę was, a nic będzie na was rana za❬gu❭bna, gdyż pobiję ziemię ejipską. [14] »I będziecie mieć dzień ten to w pamięci a będziecie ji sławić gody Panu w waszych rodziech chwałą wieczną. [15] »Siedm dni przasny chleb będziecie jeść, na pirwy dzień kwaszony chleb nie będzie jedzon w waszych domiech, bo [kto] ktokoliby jadł kwaszony chleb, dusza jego zginie z Izrahela, od pirwego dnia aż do siodmego dnia. [16] »Dzień pirwy będzie sławny i święty a dzień siodmy tymiż gody będzie poćcion, niżadnego działa w nich czynić nie będziecie kromie tego, cso ku jedzeniu słucha. [17] »A będziecie zachowawać prześn❬i❭ce, boć w ten wszyćko dzień wywiodę wasz zbor z ziemie ejipskiej, a będziecie ostrzegać dnia tego w swych rodziech obyczajem wiecznym. [18] »Pirwego miesiąca cztyrnasty dzień tego miesiąca w wieczor będziecie prześnice jeść aż do dnia dwadzieścia a pirwego tegoż miesiąca k wieczoru. [19] »Za siedm dni chleba kwaszonego nie będzie w waszych domiech naleziono, ktory by jadł kwaszony, zginie dusza jego z zboru izrahelskiego, tako z przychodniow jako turodzicow w ziemi. [20] »Wszego kwaszonego nie będziecie jeść, we wszech waszych przebytcech będziecie jeść prześnice”. [21] »I zawoła opięć Mojżesz[a i] wszech starszych synow izrahelskich, rzecze k nim: „Jidziecie, weźmicie dobytczę po czeledziach swych a ofierujcie prześnice. [22] »A węzłek izopa omoczcie we krwi, ktoraż to jest u podwoja, a kropcie ją na swi[sz]rzchnie podwoje i na oba progi. Niżadny z was nie wycho z domu swego aż do zajutrka, [23] »boć Pan pojdzie bijąc Ejipskie, a gdyżby uźrzał krew na swirz❬ch❭nich prodzech i na obu podwoju, minieć dźwirze domowe a nie da bijącemu wnić w wasze domy a urazić. [24] »Ostrzegaj[ę] słowa tego to przepilnego tobie i synom twym aż na wieki. [25] »A gdyżbyście weszli w ziemię, ktorą Pan ma dać wam, jako ślubił jest, będziecie chować ty to obyczaje duchowne. [26] »A gdyż-wam-by rzekli synowie waszy, kaki jest to zakon, [27] »rzeczecie jim: Pospolne przyście Pana jest, gdyż szedł jest nad domy synow izrahelskich w Ejipcie, biję Ejipskie a domy nasze wywolniąc”. Tedy nakłoniwszy sie lud i pokłonił sie. [28] »A wyszedwszy synowie izrahelszczy i uczynili jako przykazał Pan Mojżeszowi a Aaronowi. [29] »zstało sie jest o połnocy, zabił Pan wszytko pirworodzone w ziemi ejipskiej, od pirworodzonego far❬a❭onowa, ktory na stolcu jego siedział, aż do pirworodzonego jego jętej, ktoraż siedziała w ciemnicy, i wszytko pirworodzone w dobytcech. [30] »I wstał jest farao w nocy i wszytcy słudzy jego, i wszyciek Ejipt, i wzszedł jest krzyk wieliki w Ejipcie, bo nie było domu, w ktorem by nie leżał umarły. [31] »A zawoław farao Mojżesza a Aarona w nocy rzecze jima: „Wstańcie a jidźcie od ludu mego i wy, i synowie Izrahel, jidźcie, ofierujcie Panu, jako mowicie. [32] »Owce wasze i skot weźmicie, jakoście prosili, a szedszy precz pożegnajcie mię”. [33] »I nękali Ejipszczy lud izrahelski z ziemie ejipskiej, aby wyszli rychło, rzekąc: „Wszytcy zemrzem”. [34] »Tedy lud wziąwszy mąki kropionej, drzewiej niżliby kwaszona była, a nawiązawszy w płaszcze wkładli są na swoje plecy. [35] »I uczynili są synowi❬e❭ izrahelszczy, jako Bog był Mojżeszowi przykazał, ale uprosili są od Ejipskich sędow złotych i śrzebrnych i rucha wiele. [36] »I dał jest potem Pan miłość ludu przed Ejipskimi, aby jim pożyczyli, i słupili są Ejipskie. [37] »I szli są synowie izrahelszczy s Ramessy do Sochot sześćset tysięcow dobrze mężow pieszych, kromie niewiast a dzieci, [38] »a lud smieszany z nimi wyszedł przez czysła, jich owiec i drobow, i dobytka rozmajitego płodu wiele bezlisz. [39] »I nawarzyli są tej mąki, ktorą skropioną s Ejipta byli wzięli, i uczynili są podpopielny chleb przasny, bo nie mogli ukwasić, ano je nękali Ejipszczy, aby precz wyszli, a nie dadząc jim uczynić niżadnego omieszkania ani czasu, by mogli sobie karmią uczynić. [40] »Ale przybywanie synow izrahelskich, cso są byli w Ejipcie, było jest trzysta lat i trzydzieści. [41] »Ta wypełniw wyszedł jest tegoż dnia wszyciek zbor panow z ziemie ejipskiej. [42] »Noc ta to gospodnowa ma chowana być, gdy wywiodł je z ziemie ejipskiej, tę chować mają synowie wszytcy izrahelszczy w swych rodziech. [43] »I rzekł opięć Pan ku Mojżeszowi a ku Aaronowi: „Toć jest zakon Przyścia: każdy przychodzień nie będzie jeść jego, [44] »ale każdy sługa zakupiony obrzeżeli sie, tak będzie jeść. [45] »Przychodzę a najemnik nie będzie jego jeść. [46] »W jednem domu będzie jedzion ani wyniesiecie mięsa jego na dwor, ani kości jego złamieci❬e❭. [47] »Wszytek zbor synow izrahelskich to uczyni. [48] »A pakliby kto cudz do waszego chciał wnić zboru a uczynić [a uczynić] Gody Bożego Przyścia, obrzezan ma być pirwej każdy pacholik jego a tedy sprawnie święcić będzie i będą z nimi pospołu jako ten, cso sie rodził w ziemi, a pakliby kto obrzazan nie był, nie będzie go jeść. [49] »Wszytko jeden zakon będzie turodzicowi jako i przebywającemu u was po gościnie”. [50] »I uczynili są wszytcy synowie izrahelszczy, jako był przykazał Pan Mojżeszowi a Aaronowi, [51] »a tego dnia wywiodł jest Pan syny izrahelskie z ziemie ejipskiej w swych zastępiech. 
«  2 Księga Mojżeszowa 11 2 Księga Mojżeszowa 12 2 Księga Mojżeszowa 13  »


 Źródło tekstu: Instytut Języka Polskiego PAN w KrakowieOpis prezentowanego tekstu: Tekst opracowany na podstawie "Korpusu tekstów staropolskich do roku 1500" udostępnionego przez Instytut Języka Polskiego Polskiej Akademii Nauk w Krakowie. Wersja tekstu z września 2005. Transkrypcja na podstawie: Bernacki, L.: Biblia Szaroszpatcka. Podobizna kodeksu Biblioteki Reformowanego Gimnazjum w Szaroszpataku. Kraków 1930. Tekst zamieszczony za zgodą IJP PAN.