Teksty » Biblia Królowej Zofii - Transkrypcja » Księga Ezdrasza » Rozdział 9
«  Księga Ezdrasza 8 Księga Ezdrasza 9 Księga Ezdrasza 10  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »A po wypełnieniu tych rzeczy przystąpili ku mnie książęta rzekąc: „Nie jest odłączon lud israhelski a kapłani, a nauczeni od ludzi ziemskich i od jich ganiebności, to jest Kananejskich, Etejskich a Ferezejskich, a Jebuzejskich, a Amonicskich, a Moabicskich, Ejipskich, a Amorejskich. [2] »I p❬o❭jmowali zaiste ❬sobie❭ żony z jich dziewek i swym synom i smiesili siemię święte s ludźmi ziemskimi, ręka takież [z] książąt i włodarzow była w tem pirwem przestąpieniu. [3] »A gdym był usłyszał taką rzecz, rozdarłem płaszcz swoj i suknią, a wyskubłem włosy głowy mej i brody mej i siedziałem truchlen. [4] »I seszli się ku mnie wszytcy, jiż się bojeli ❬słowa❭ Pana Boga israhelskiego prze jich przestąpienie, jiż przyszli byli z jęcstwa, a ja siedzę smęcien aż do obiaty wieczerznej. [5] »A u wieczerznej obiaty wstałem z mej żałości, a z rozdartym płaszczem i z suknią skłoniłem kolana ma a rozciągnąłem ręce moi ku Panu Bogu memu [6] »i rzekłem: „Panie Boże moj, gańba mi jest a sromam się wzwieść oblicza mego k tobie, bo złości nasze romnożony na naszę głowę a grzechy nasze wzrosły aż do nieba [7] »ode dniow oćcow naszych, ale i my sami zgrzeszylismy ciężko aż do tego dnia a w złościach naszych podanismy ❬my❭ i krolowie naszy, ❬i kapłani naszy❭ w ręce krolow ziemskich i pod miecz, i w jęcstwo, i w łup, i w gańbę nasze twarzy jako i we dniu tem. [8] »A ninie jako na male a za oka mgnienie uczyniona jest modlitwa nasza przed Panem Bogiem naszym, aby nam były przepuszczony ostatcy a dan był mir na mieśćce jego święte, aby nam oświecił oczy nasze Bog nasz a dał nam żywot mały w służbie naszej, [9] »bo sługismy a w służbie naszej nie opuścił nas Bog ❬n❭asz, a skłonił nad nami miłosierdzie przed krolem perskim, aby nam dał żywot a wzwiodł dom Boga naszego, a wzwiodł jego pustki, a dał nam nadzieję w Judowu pokoleniu a w Jerusalem. [10] »A już cso rzeczemy, Panie Boże nasz, potem? Bosmy opuścili twa przykazania, [11] »jażeś nam przykazał przez rękę sług twych prorokow rzekąc: „Ziemia, do jejże wnidziecie, abyście ją włodnęli, ziemia nieczysta jest podle nieczystoty luda a jinych ziem ganiebności jich, jiż ją napełnili ot kraja aż do kraja swą ganiebnością. [12] »Przetoż już nie dawajcie swych dziewek jich synom a jich dziewek nie oblubiajcie waszym synom, a nie szukajcie miru s nimi a szczęścia jich aż na wieki, a posilając siebie będziecie jeść dobre użytki ziemie, a będą w niej dziedzicy synowie waszy aż na wieki. [13] »A po tem wszytko, cso na nas spadło prze nasze psotne skutki i prze nasz wieliki grzech, bo ty Boże israhelski wyzwoliłeś nas ze złości naszych a dałeś nam zbawienie, jako jest i dziś, [14] »abychom się nie wracali zasię a pogardzili przykazanim twym ani się małżeństwem oblubiali s ludźmi tymi to jich ganiebnościami, ale bychom pełnili twa przyka❬za❭nia, zaliś się rozniewał na nas aż do zagładzenia, nie chcąc ostawić zbytkow naszych a zbawienie dać? [15] »Panie Boże israhelski, sprawiedliwyś ty, iżeś nas opuścił, jiżsmy mieli zbawieni być jako tego dnia. Owa toć przed tobą jesmy w grzesze naszem, pod nimże nie może niżadny stać przed tobą. 
«  Księga Ezdrasza 8 Księga Ezdrasza 9 Księga Ezdrasza 10  »


 Źródło tekstu: Instytut Języka Polskiego PAN w KrakowieOpis prezentowanego tekstu: Tekst opracowany na podstawie "Korpusu tekstów staropolskich do roku 1500" udostępnionego przez Instytut Języka Polskiego Polskiej Akademii Nauk w Krakowie. Wersja tekstu z września 2005. Transkrypcja na podstawie: Bernacki, L.: Biblia Szaroszpatcka. Podobizna kodeksu Biblioteki Reformowanego Gimnazjum w Szaroszpataku. Kraków 1930. Tekst zamieszczony za zgodą IJP PAN.