Teksty » Biblia Królowej Zofii - Transkrypcja » 2 Księga Kronik » Rozdział 7
«  2 Księga Kronik 6 2 Księga Kronik 7 2 Księga Kronik 8  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »A gdyż dokonał Salomon słow modlitwy, zstąpił ogień z nieba i zdżegł obiaty palone i wiciężne a wielmożność boża napełniła dom, [2] »iże nie mogli wnić kapłani do domu bożego, przeto iże wielebność boża napełniła dom boży. [3] »A takież wszytcy synowie israhelszczy widzieli zstępując ogień z nieba a sławę bożą nad domem, a padszy na ziemię na podłożne kamienie, poklęknąwszy pofalili Pana, iże jest dobry a iże na wieki jest miłosierdzie jego. [4] »Potem krol i wszytek lud obiatowali obiaty przed Bogiem. [5] »I zabił krol Salomon obietnych wołow dwadzieścia a dwa tysiąca a skopow dwadzieścia a sto tysiącow, a poświęcił dom boży krol i wszytek lud. [6] »Ale kapłani stali w rzędziech swych, ale sługi kościelne na organiech pieśni bożych, jeż złożył Dawid ku chwaleniu Pana, iże jest dobry a iże na wieki miłosierdzie jego, dzięki Dawidowy śpiewając rękama swyma a kapłani brznieli w trąby przed nim, a wszytek Israhel stał. [7] »A poświęcił Salomon pośrzodek sieni przed kościołem bożym, bo tu obiatował obiaty a tuki pokojnych, bo ołtarz miedziany, jen był udziałał, nie mogł znosić obiat zżonych a poświętnych, a tukow pokojnych. [8] »I uczynił Salomon święto w tem czasu za siedm dni a wszytek Israhel s nim, zbor wieliki ❬barzo❭, ode wschodu Emach aż do prądu ejipskiego. [9] »I uczynil osmy dzień zgromadzenie, przeto iże był poświęcił ołtarz za siedm dni a święto był uczynił siedm dni. [10] »Przeto trzeciego a dwadzieścia dnia miesiąca siodmego rozpuścił lud do swych przebytkow wiesieli a radostny prze dobre, jeż był Bog uczynił Dawidowi a Salomonowi i ludu israhelskiemu. [11] »I dokonał Salomon domu bożego a domu krolowa i wszytko, cso umienił na swem siercu, aby uczynił domu bożemu i swemu domu, i miał szczęście. [12] »I zjawił się mu Pan w nocy i rzekł jest: „Usłyszałem modlitwę twą a zwoliłem miasto to sobie, aby był dom obietny. [13] »Zatworzyłlibych niebo, iżeby deszcz nie szedł, a kazałlibych kobyłkam, aby złeptały ziemię, albo posłałlibych mor na lud moj [14] »a obrociłliby się lud moj, nad nimże to wzywano jimię me, modlić mi się będzie a szukać będzie oblicza mego, czyniąc pokajanie od drog swych złych, a ja usłyszę z nieba i będę miłościw grzechom jich a ziemię jich uzdrowię. [15] »I będzieta oczy moi otworzony a uszy moi przychylony ku modlitwie jego, kto by na tem mieśćcu się modlił. [16] »Bociem zwolił i poświęciłem sobie miasto to, a tu by było me jimię na wieki i oczy moje by tu byle, i sierce me po wszytki dni. [17] »A ty będzieszli chodzić przede mną, jako chodził ociec twoj Dawid, a uczyni[ł] ❬sz❭ podle wszego, jeżem przykazał tobie, a sprawiedliwości mych a sądow będzieszli posłuchać, [18] »wzbudzę tron krolewstwa twego, jakom ślubił oćcu twemu Dawidowi rzekąc: „Nie będzieć odjęt z pokolenia twego mąż, jen by był książęciem w Israhelu. [19] »A jestlibyście się odwrocili i opuścilibyście me sprawiedliwości a przykazania ma, jeżem wam ustawił, odydąc i służylibyście bogom cudzym a modlilibyście się jim, [20] »wyrzucę was z ziemie mej, jążem wam dał, a ten dom, jenżeś udziałał jimieniu memu, zarzucę od oblicza mego a dam ji w powieść a na przykład wszytkim ludziem. [21] »I będzie dom ten to w przysłowie wszytkim mijającym ❬i❭ rzeką dziwując się: „Przecz tak uczynił Bog tej ziemi a temu domu?” [22] »I otpowiedzą: „Bo opuścili Pana Boga oćcow swych, jen je wywiodł z ziemie ejipskiej, i chopili się bogow cudzych a kłaniali się jim, a czcili je, a przeto wszytko to złe przyszło na nie”. 
«  2 Księga Kronik 6 2 Księga Kronik 7 2 Księga Kronik 8  »


 Źródło tekstu: Instytut Języka Polskiego PAN w KrakowieOpis prezentowanego tekstu: Tekst opracowany na podstawie "Korpusu tekstów staropolskich do roku 1500" udostępnionego przez Instytut Języka Polskiego Polskiej Akademii Nauk w Krakowie. Wersja tekstu z września 2005. Transkrypcja na podstawie: Bernacki, L.: Biblia Szaroszpatcka. Podobizna kodeksu Biblioteki Reformowanego Gimnazjum w Szaroszpataku. Kraków 1930. Tekst zamieszczony za zgodą IJP PAN.