Teksty » Biblia Królowej Zofii - Transkrypcja » 2 Księga Kronik » Rozdział 30
«  2 Księga Kronik 29 2 Księga Kronik 30 2 Księga Kronik 31  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »I posłał Ezechyjasz ku wszemu Israhelu a ku Judzinu pokoleniu, i pisał listy ku Efraimowi a ku Manasowi, aby przyszli do Jerusalema do domu bożego i uczynili Przyście Panu Bogu israhelskiemu. [2] »A wszedszy w radę krol z książęty i ze wszym zborem jerusalimskim, uradzili się, aby uczynili Wieliką Noc miesiąca drugiego. [3] »Bo nie mogli uczynić w swem czasie, bo kapłani, jiż by mogli statczyć, nie byli poświęceni a jeszcze lud nie był się sebrał do Jerusalema. [4] »I zlubiła się ta rzecz krolowi i wszytkiemu sebraniu. [5] »I uradzili, aby posłali posły ku wszemu Israhelu ot Bersabee aż do Dan, aby przyszli a uczynili Przyście Panu Bogu israhelskiemu w Jerusalemie, bo wiele nie pełnili, jako pisano w zakonie bożem. [6] »Przeto pośpieszyli się biegunowie z listy podle przykazania krolowa i jego książąt ku wszemu Israhelu a ku Judowu pokoleniu, jako był krol przykazał rzekąc: „Synowie israhelszczy, nawroćcie się ku Panu Bogu Abramowu, Isaakowu a Israhelowu, ać się on nawroci ku zbytkom, jiż są uciekli ręku krola asyrskiego. [7] »Nie bądźcie jako waszy oćcowie i bracia, jiż odeszli ot Pana Boga oćcow swych a poddał je w zaginienie, jako sami widzicie. [8] »Nie zatwardzajcie swej głowy jako oćcowie waszy, poddajcie ręce wasze Panu a podźcie do jego święci, jąż poświęcił na wieki, służcie Panu Bogu oćcow waszych a odwroci się ot was gniew rozniewania jego. [9] »Bo nawrocicieli się wy ku Panu, bracia waszy i synowie waszy slutowanie przed pany swymi będą mieć, jiż je wiedli w jęcstwo i nawrocą się do ziemie swej, bo jest dobrotliwy a miłościwy Pan Bog wasz a nie obroci oblicza swego od was, gdy się wy k niemu nawrocicie”. [10] »Przeto bieżeli rącze biegunowie miasto od miasta po ziemi Efraimowie a Manasowie aż do ziemie Zabulonowy[e], a oni się jim pośmiewali a kłamali jimi. [11] »A wszak niektorzy mężowie z Asserowa pokolenia a Manasowa a Zabulonowa, posłuchawszy jich rady, przydą do Jerusalema. [12] »Ale w Judowu pokoleniu stala się moc boża, aby jim dał jeno sierce, aby uczynili podle przykazania krolowa i jego książąt ❬słowo boże❭. [13] »I sebrali się do Jerusalema wiele luda, aby uczynili święto prześnic w drugiem miesiącu. [14] »A wstawszy skazili ołtarze, jeż były w Jerusalemie, i wszelkie rzeczy, na nichże obiatowali kadzidło modłam, podwracając wymiatali do potoka Cedron. [15] »I święcili Przyście czwartegonaćcie dnia miesiąca drugiego. Ale kapłani a nauczeni, sąc poświęceni, ofierowali obiaty w domu bożem, [16] »a stali w swem rzędzie podle zrządzenia a zakona Mojżeszowa sługi bożego, a kapłani przyjimali ku przelewaniu krew z ręku uczonych, [17] »przeto iże wieliki zbor nie był poświęcon, a przeto obiatowali nauczeni Przyście tym, ktorzy się byli nie przyprawili, aby się poświęcili Bogu. [18] »Wielika takież część z Efraima i z Manasse, i z Izachara, i z Zabulona, jaż nie była poświęcona, jadła Przyście nie podle tego, jako napisano. I modlił się za nie Ezechyjasz rzekąc: „Pan dobrotliwy slutuje się [19] »nade wszemi, ktorzy ze wszego sierca szukają Pana Boga oćcow swych, a nie będzie to jim ważono, iże nie są poświęceni. [20] »Jegoż usłyszał Pan a slutował się nad swym ludem. [21] »I sławili synowie Israhelszczy, ci ktorzy nalezieni w Jerusalemie, święto prześnic za siedm dni w wielikiem wiesielu chwaląc Pana po wszytki dni, ale nauczeni i kapłani w gędźbie, jaż k jich urzędu przysłuchała. [22] »I mowił Ezechyjasz ku siercu wszech nauczonych, jiż mieli rozumność dobrą o Bodze, i jedli prześnice za siedm dni tego święta, obietując pokojne obiaty a chwaląc Pana Boga oćcow swych. [23] »I lubiło się wszemu sebraniu, aby sławili i drugich siedm dni, a to uczynili s wieliką radością. [24] »Ale Ezechyjasz, kol Juda, wydał był temu sebraniu na to święto tysiąc bykow a siedm tysiącow owiec, a książęta dali ludu tysiąc bykow a owiec dziesięć tysiącow. Przetoż się poświęciło wielikie sebranie kapłanow. [25] »A ochotnością jest obdarzon wszytek zastęp judzski, tako kapłani jako nauczeni, jako wszytek zastęp, jen był przyszedł z Israhela ty święta sławić, takież przychodniowie z ziemie israhelskiej i przebywających w Juda. [26] »A tak się stało wielikie święto w Jerusalem, jakie nie było ote dniow Salomonowych, syna Dawidowa krola israhelskiego, w tem mieście. [27] »A wstawszy kapłani i nauczeni żegnali lud i usłyszan głos jich, i przyszła modlitwa jich do przebytka świętego niebieskiego. 
«  2 Księga Kronik 29 2 Księga Kronik 30 2 Księga Kronik 31  »


 Źródło tekstu: Instytut Języka Polskiego PAN w KrakowieOpis prezentowanego tekstu: Tekst opracowany na podstawie "Korpusu tekstów staropolskich do roku 1500" udostępnionego przez Instytut Języka Polskiego Polskiej Akademii Nauk w Krakowie. Wersja tekstu z września 2005. Transkrypcja na podstawie: Bernacki, L.: Biblia Szaroszpatcka. Podobizna kodeksu Biblioteki Reformowanego Gimnazjum w Szaroszpataku. Kraków 1930. Tekst zamieszczony za zgodą IJP PAN.