Teksty » Biblia Królowej Zofii - Transkrypcja » 2 Księga Kronik » Rozdział 28
«  2 Księga Kronik 27 2 Księga Kronik 28 2 Księga Kronik 29  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »We dwudziestu leciech był Achas, gdyż począł krolować, a sześćnaćcie lat krolował w Jerusalemie i nie czynił prawie w widzeniu bożem jako Dawid, ociec jego, [2] »ale chodził po drogach krolow israhelskich a nadto i sochy ulał Balaamowi[3] »Ten jest, ktoryż zapalał obiaty na udolu Bennon, a smykał syny swe przez ogień podle obyczaja pogańskiego, ktoreż to pogubił Pan w przyściu synow israhelskich. [4] »Obietowal zaiste i kadzidlne rzeczy żegł na wysokościach i na pagorcech i pod wszelkim drzewem gałęzistym. [5] »I poddał ji Pan Bog jego w rękę krola syrskiego, jen pobiw ji wieliki plon zajął z jego rzyszej i przywiodł do Damaszka. A takież krolowi israhelskiemu dan jest w ręce a pobit wieliką raną. [6] »I zbił Facee, syn Romelije, z Judzina pokolenia XX ku stu tysiącow w jeden dzień, wszytki męże bojowne, przeto iże byli ostali Pana Boga oćcow swych. [7] »Tegoż czasu zabił Zechry, mąż mocny z Efraima, Maazyjasza, syna krolowa, a Ezrychama, książę domu jego, a Elchanę drug iego ot krola. [8] »I zjimali synowie israhelszczy z braciej swej dwieście tysiącow pieszych, żon, dzieci a dziewek i plon przez liczby a przywiedli je do Samaryjej. [9] »Za tej burze był tu prorok boży jimieniem Obet, jen wyszedł w drogę wojski, jaż ciągnęła do Samaryjej, rzekł jim: „Owa rozniewał się jest Pan Bog oćcow naszych przeciw Judzie i poddał je w ręce wasze, a wyście je ukrutnie zmordowali, tak aż w niebo weszło wasze ukrucieństwo. [10] »A nadto syny Judziny a jerusalemskie chcecie sobie podbić w robotniki a w robotnice, jegoż to nie jest potrzeba, przeto zgrzeszyliście tym przeciw Panu Bogu waszemu. [11] »Ale posłuchajcie rady mej a nawroćcie więźnie, ktoreście przywiedli z braciej waszej, bo wieliki gniew boży nad wami jest”. [12] »A takież stali mężowie wojewody z książąt synow Efraimowych: Azryjasz, syn Johannow, Barachyjasz, syn Mozollamot, Jezechyjasz, syn Sellum, a Amazyjasz, syn Adali, przeciw tym, jiż szli z boja, [13] »i rzekli jim: „Nie uwodźcie sam więźniow, abychom nie zgrzeszyli Panu. Przecz chcecie przyczynić grzechow naszych a stare rozmocnić winy? Jiście wieliki grzech jest to a gniew gniewu bożego nad Israhelem jest. [14] »I rozpuścili mężowie bojowni plon i wszytko, cso byli pobrali przed książęty i przed wszytkim sebranim. [15] »A takież stojąc mężowie ❬naprzod❭ mianowani, wziąwszy więźnie a wszytki, ktorzy byli nadzy, przyodzieli je z łupu. A gdyż je przyodzieli i obuli, i posilili pokarmem a napojem a jich nog pomazali prze ustanie, a pieczę k nim przyłożyli, ktorzykoli z nich nie mogli chodzić a byli mdłego żywota, wsadzili je na dobytczęta a przewiedli do Jerycho, miasta palmowego, k jich braci, ale sami nawrocili się do Samaryjej. [16] »Tego czasu posłał krol Achaz ku krolu asyrskiemu żądaję pomocy. [17] »I przyciągli Idumszczy a pobili wiele z Judzskich, a zajęli wieliki plon. [18] »Ale Filistejszczy rozsuli się po mieściech polnych a na południe Juda i dobyli są Betsames a Hailon, a Gaderot, a Sochot, a Tamnam, a Zamro s jich wieśnicami a przebywali w nich. [19] »Poniżył był zaiste Pan Judę prze Achaza, krola judzskiego, przeto iże obnażył ji był ot swe pomocy, bo wzgardził był Panem. [20] »I przywiodł Pan przeciw jemu Teglatfalazara, krola asyrskiego, jenże ji znędził a pogubił przez wszej obrony. [21] »Przeto Achaz obłupiw dom boży a dom krolow i książąt, dał dary kro❬lo❭wi asyrskiemu, ale jemu nics nie pomogło. [22] »A nadto i czasu swej nędzy przysporzył wzgardzenia przeciw swemu Panu, gdyż sam krol Achaz w swej osobie [23] »ofierował obiaty bogom damaskim swych nieprzyjacioł rzekąc: „Bogowie krolow syrskich wspomagają jim, jeż to ja uśmierzam obietami, a przystępują ku mnie”, a oni przeciw temu byli są wszemu Israhelu w upad i jemu. [24] »A tak Achaz pobraw wszytki klejnoty z domu bożego a złamaw je i zawarł drzwi domu bożego a zdziałał sobie ołtarze po wszech kąciech jerusalemskich. [25] »I we wsze❬ch❭ mieściech Juda zdziałał ołtarze ku paleniu kadzidła a tak wzbudził gniew Pana Boga oćcow swych. [26] »Ale ostatnie rzeczy i wszytcy skutcy jego pirwi i pośledny popisani są w księgach krolow Juda a Israhel. [27] »I skończał jest Achaz z oćcy swymi i pogrzebli ji w Jerusalemie w mieście, ani jego zaiste przyjęli w groby krolow israhelskich. I krolował Ezechyjasz, syn jego, zań. 
«  2 Księga Kronik 27 2 Księga Kronik 28 2 Księga Kronik 29  »


 Źródło tekstu: Instytut Języka Polskiego PAN w KrakowieOpis prezentowanego tekstu: Tekst opracowany na podstawie "Korpusu tekstów staropolskich do roku 1500" udostępnionego przez Instytut Języka Polskiego Polskiej Akademii Nauk w Krakowie. Wersja tekstu z września 2005. Transkrypcja na podstawie: Bernacki, L.: Biblia Szaroszpatcka. Podobizna kodeksu Biblioteki Reformowanego Gimnazjum w Szaroszpataku. Kraków 1930. Tekst zamieszczony za zgodą IJP PAN.