Teksty » Biblia Królowej Zofii - Transkrypcja » 1 Księga Mojżeszowa » Rozdział 34
«  1 Księga Mojżeszowa 33 1 Księga Mojżeszowa 34 1 Księga Mojżeszowa 35  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »Potem była wyszła Dina dziewka Lijej chcąc opatrzyć swą wardęgę, [2] »jąż gdyż uźrzał Sychem syn Emorow, wnęk Eweow ❬...❭ i począł ją miłować, i wziął ją, i spał s nią przezdzięcznie. [3] »❬...❭ [4] »Tedy szedł ku Emor otcu swemu i rzekł: „Weźmi mi, otcze, dziewkę tę to, ać mi będzie żoną moją”. [5] »To gdyż usłyszał Jakob od swych synow, jeż to przyszli od dobytka, nics nie rzekł, dojąd się nie wrocil❬i❭. [6] »Potem gdy Emor ociec Sychem szedł, chcąc s Jakobem mowić, [7] »wtenczas pojdą synowie jego z pola, a usłyszawszy tę przygodę, barzo się rozgniewali, przeto że tę rzecz uczynił w Israhelu a ❬...❭ popełnił skutek zapowiedny. [8] »I mowił Emor k nim: „Sychem synu memu ślubiła się dziewka wasza, dajcie jemu ją żonę [9] »a sjednajmy społu swadźbę, a dawajcie nam wasze dziewki a nasze sobie pojmujcie, [10] »a bydlicie z nami, takież w ziemi naszej, działajcie, kupczycie, a bądź wam poddana”. [11] »Tedy Sychem rzekł ku otcu a ku braciej jej: „Nalazłemci miłość waszę, csokoli wy chcecie, toć wam dam, [12] »❬...❭ jedno mi dziewkę dajcie, ać będzie moją żoną”. [13] »Otpowiedzieli synowie Jakobowi Sychem a jego otcu rzekąc ❬...❭ prze niepowolenie, csoż uczynił naszej siestrze: [14] »„Nie możemy uczynić, cso wy prosicie, ani jej dać nieobrzezanemu ❬...❭, [15] »ale będziem dobrze s wami moc się ślubować, acz będziecie chcieć ❬...❭ obrzezować kożdego pacholika miedzy wami, [16] »tedy ❬...❭ będziem pospołu bydlić a będziem wszytko jeden lud. [17] »A nie będziecieli się chcieć obrzezować, tedy pobierzemy swe dziewki a pojdziemy ottąd”. [18] »❬...❭ [tedy] Emor a jego syn❬u❭. [19] »Nics nie omięszka ❬...❭ [się] tego uczynić, cso oni chcieli ❬...❭ [20] »z tym szedł do miasta i mowił ludu rzekąc: [21] »„Ludzie ci to są spokojni, chcą z nami być, niechać kupczą w ziemi, [bo] ❬...❭ a będziemy jich dziewki[e] pojmować ❬...❭. [22] »Jedno ❬...❭ obrzeżemy nasze pachołki podług jich obyczaja, [23] »❬...❭ abychom wszytcy byli jeden lud w bydleniu”. [24] »Powolili są wszytcy a obrzezali pacholiki. [25] »Tedy gdyż było trzeci dzień, gdyż w nawięcszej boleści byli, dwa syny Jakobowa Symeon a Lewi ❬...❭ wziąwszy miecze szli do miasta a zbiłasta wszytki męże, [26] »Emor a Sychem ❬...❭ i wzięłasta swą siostrę ❬...❭ [27] »❬...❭ a zatym drudzy synowie Jakobowi bieżawszy i pobili wszytko miasto, aż było pusto, mszcząc gańby swej siostry. [28] »I pobrali łup wieliki, od nich owce, skot, woły i jine wszytko, cso mieli ❬...❭, [29] »a dziatki i żony jich związawszy zabrali. [30] »❬...❭ tedy rzekł Jakob ku Symeonowi a Lewi: „Zamąciliście mię a w wieliką nienawiść uczyniliści❬e mię❭ Kanajskim a Ferezejskim ❬...❭ Bo nas jest mało, a oni się zbiorą a zagładzą mnie i wszytek moj dom”. [31] »Oni otpowiedzieli: „Aza są ❬...❭ nasze siostry we złem żywocie były?” 
«  1 Księga Mojżeszowa 33 1 Księga Mojżeszowa 34 1 Księga Mojżeszowa 35  »


 Źródło tekstu: Instytut Języka Polskiego PAN w KrakowieOpis prezentowanego tekstu: Tekst opracowany na podstawie "Korpusu tekstów staropolskich do roku 1500" udostępnionego przez Instytut Języka Polskiego Polskiej Akademii Nauk w Krakowie. Wersja tekstu z września 2005. Transkrypcja na podstawie: Bernacki, L.: Biblia Szaroszpatcka. Podobizna kodeksu Biblioteki Reformowanego Gimnazjum w Szaroszpataku. Kraków 1930. Tekst zamieszczony za zgodą IJP PAN.