Teksty » Biblia Królowej Zofii - Transkrypcja » 1 Księga Mojżeszowa » Rozdział 32
«  1 Księga Mojżeszowa 31 1 Księga Mojżeszowa 32 1 Księga Mojżeszowa 33  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »Potem Jakob szedł swą częścią i potka sie s anjoły bożymi, [2] »jeż to gdyż był uźrzał, tedy rzekł: „Stworzenie boże to jest”, a przeto zdział onemu to mieśćcu Manaim ❬...❭ [3] »I posłał jest posły naprzod przed sobą ku Ezau bratu swemu do ziemie Seir w włość Edom, [4] »i przykazał jest jim rzekąc: „Powiedzcie panu memu Ezau: „Toć wskazuje brat twoj Jakob: „U Labana był jeśm w gościnie aże do dzisiejszego dnia. [5] »Mamci wołow, owiec, osłow dosyć a sług i służebnic dosyć, posyła❬m❭ć ninie [w] poselstwo k tobie, ku panu swemu, ażby❬ch❭ nalazł miłość przed twym obliczym””. [6] »Tedy się są posłowie wrocili ku Jakobowi rzekąc: „Przyszli jesmy byli ku Ezau bratu twemu, otoć jedzie w potkanie tobie se cztyrmisty mężow”. [7] »Tedy się jest Jakob ubał wielmi ❬...❭ i rozdzielił jest lud swoj, jeż to był s nim, a stada, woły, owce, wielbłądy, osły, wszytko we dwa pługi [a we dwa] [8] »a rzekąc: „Przyszedłliby Ezau ku jednemu pługu a pobiłby ji, tedy drugi pług, jenże by ostał, będzie zbawion”. [9] »I rzekł jest Jakob: „Bog Abramow ❬...❭, oćca mego Isaaka, Gospodzin, jenże❬ś❭ mi rzekł: „Wroć się do ziemie swej na mieśćce porodzenia swego a tuć tobie dobrze uczynię”, [10] »a ja jeśm niedostojen miłosierdzia twego, a zaprawdę ❬...❭ jesteś mię jego napełnił. Laską się podpiraję przebredł jeśm Jordan ten to, a już jidę zasię ze dwiema pługoma. [11] »Panie Boże, wyprości mię s ręku brata mego [mego] Ezau, boć się wielmi jego boję, [boć] by snadź przydąc i ❬nie❭ zabił[by] macierz z dziećmi. [12] »Boś ty, Panie Boże, mowił, że mi chcesz dobrze uczynić a rozszyrzyć siemię me jako piasek w morzu, jemuż to liczby nie”. [13] »A gdyż tu był spał prze noc, wybrał z tego, cso jimiał, ku darowaniu brata swego Ezau: [14] »koz dwieście, kozłow dwadzieścia, owiec dwieście, skopow dwadzieścia, [15] »wielbłądow i jich cieląt trzydzieści a bykow dwadzieścia, osłow dwadzieścia a oślic dziesięć, [16] »i posłał posły swojimi ❬...❭ a rzekł jest sługam: „Żeńcież to naprzod ❬...❭”. [17] »I przykazał przedniemu rzekąc: „Potkali cię Ezau moj brat a opytali cię, czyj jeś a dokąd jidziesz, a cso jest to, cso żeniesz przed sobą, [18] »tedy jemu otpowiedz: „Jakobow❬o❭ sługi twego, posłałci jest dary panu swemu Ezau a samci takież za nami jidzie”. [19] »A tak i drugiemu przykaże, i trzeciemu, i wszem, cso są stada gnali, rzekąc: „Tak powiedz, jakoć jeśm rzekł, ku Ezau, gdyż się s nim potkacie, [20] »❬a❭ to k niemu mowcie, iże takież Jakob sługa twoj za nami jidzie”. I rzekł jest: „Napirwej jemu dary poślę, aza mi będzie miłościw, a potem się s nim sam uźrzę ❬...❭”. [21] »A tak jest z tymi dary naprzod posłał, ale on sam był tej nocy ostał tu w tćwirdzy. [22] »A gdyż był s jutra rano wstał, tedy pojął swe dwie żenie i jich dzieci a jedennaście synow i przejdą przez brod Jabot, [23] »a przeprawiw wszytko, cso jimiał, [24] »i ostał sam. Tu się jest s nim bił mąż aże do jutra. [25] »Jenże widział, iże jego przemoc nie może, i uderzył ji w biodrę a natemieście jemu umdlała. [26] »I rzecze k niemu: „Puść mię, boć już zorze wschodzi!” otpowiedział jemu: „Nie puszczę cię, aliż mię pożegnasz” [27] »i rzekł jest k niemu: „Ktore jest tobie jimię?” Otpowiedział: „Mnie Jakob dzieją” [28] »Tedy Bog rzecze jemu wtenczas: „Nigdy juże sługą nie będziesz Jakob, ale Israhel twe jimię będzie, zaprawdę kiedyż jeś przeciw Bogu był ❬...❭, tym pak więcej przeciw ludu będziesz wicięzcą”. [29] »I opytał jego Jakob: „Powiedz mi, ktore tobie jest jimię”. Otpowiedział Bog: „Przecz pytasz mego jimienia, jeż jest dziwne?” I pożegnał jest ji na temże to mieśćcu, [30] »zdział jest Jakob temu mieśćcu Fanuel rzekąc: „Widział jeśm Boga obliczym w oblicze a zbawiona jest dusza moja”. [31] »A natemieście weszło słuńce, jakoż minął to miasto Fanuel, ale Jakob klęczał jest na kolanu. [32] »Przeńże to przyszli synowie israhelszczy ❬...❭, przeto że jest dotknął anjoł boży żyły biodra jego i chramał jest aż do śmierci. 
«  1 Księga Mojżeszowa 31 1 Księga Mojżeszowa 32 1 Księga Mojżeszowa 33  »


 Źródło tekstu: Instytut Języka Polskiego PAN w KrakowieOpis prezentowanego tekstu: Tekst opracowany na podstawie "Korpusu tekstów staropolskich do roku 1500" udostępnionego przez Instytut Języka Polskiego Polskiej Akademii Nauk w Krakowie. Wersja tekstu z września 2005. Transkrypcja na podstawie: Bernacki, L.: Biblia Szaroszpatcka. Podobizna kodeksu Biblioteki Reformowanego Gimnazjum w Szaroszpataku. Kraków 1930. Tekst zamieszczony za zgodą IJP PAN.