Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »Wiemy bowiem, że jeśli zostanie zniszczony ten namiot naszego ziemskiego mieszkania, to mamy budowlę od Boga, dom nie ręką uczyniony, wieczny w niebiosach.
[2] »Dlatego w tym wzdychamy, pragnąc przyodziać się w nasz dom z nieba;
[3] »Jeśli tylko zostaniemy znalezieni odziani, a nie nadzy.
[4] »Bo my, którzy jesteśmy w tym namiocie, wzdychamy, obciążeni, ponieważ nie pragniemy być rozebrani, ale przyodziani, aby to, co śmiertelne, zostało wchłonięte przez życie.
[5] »A tym, który nas do tego właśnie przygotował,
jest Bóg, który nam też dał Ducha
jako zadatek.
[6] »Tak więc mamy zawsze ufność, wiedząc, że dopóki mieszkamy w tym ciele, tułamy się z dala od Pana.
[7] »(Przez wiarę bowiem kroczymy, a nie przez widzenie.)
[8] »Mamy jednak ufność i wolelibyśmy raczej wyjść z ciała i zamieszkać u Pana.
[9] »Dlatego też zabiegamy o to, żeby się jemu podobać, czy mieszkamy
w ciele, czy
z niego wychodzimy.
[10] »Wszyscy bowiem musimy stanąć przed trybunałem Chrystusa, aby każdy otrzymał
zapłatę za to, co
czynił w ciele, według tego, co czynił, czy dobro, czy zło.
[11] »Wiedząc zatem o tym strachu Pańskim, przekonujemy ludzi; dla Boga zaś
wszystko w nas jest jawne; mam też nadzieję, że i dla waszych sumień
wszystko w nas jest jawne.
[12] »Bo nie polecamy wam ponownie samych siebie, ale dajemy wam sposobność do chlubienia się nami, żebyście mieli co
odpowiedzieć tym, którzy się chlubią tym, co zewnętrzne, a nie sercem.
[13] »Jeśli zaś odchodzimy od zmysłów – dla Boga
odchodzimy, jeżeli jesteśmy przy zdrowych zmysłach – dla was
jesteśmy. [14] »Miłość Chrystusa bowiem przymusza nas, jako tych, którzy uznaliśmy, że skoro jeden umarł za wszystkich, to wszyscy umarli.
[15] »A umarł za wszystkich, aby ci, którzy żyją, już więcej nie żyli dla siebie, lecz dla tego, który za nich umarł i został wskrzeszony.
[16] »Dlatego my odtąd nikogo nie znamy według ciała, a chociaż znaliśmy Chrystusa według ciała, to teraz już
więcej go
takim nie znamy.
[17] »Tak więc jeśli ktoś
jest w Chrystusie, nowym
jest stworzeniem;
to, co stare, przeminęło, oto wszystko stało się nowe.
[18] »A wszystko to
jest z Boga, który nas pojednał ze sobą przez Jezusa Chrystusa i dał nam służbę pojednania.
[19] »Bóg bowiem był w Chrystusie, jednając świat z samym sobą, nie poczytując ludziom ich grzechów, i nam powierzył to słowo pojednania.
[20] »Tak więc w miejsce Chrystusa sprawujemy poselstwo, tak jakby Bóg upominał
was przez nas. W miejsce Chrystusa prosimy: Pojednajcie się z Bogiem.
[21] »On bowiem tego, który nie znał grzechu, za nas grzechem uczynił, abyśmy w nim stali się sprawiedliwością Bożą.