Teksty » Uwspółcześniona Biblia Gdańska » List do Rzymian » Rozdział 4
«  List do Rzymian 3 List do Rzymian 4 List do Rzymian 5  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »Cóż więc powiemy, co zyskał Abraham, nasz ojciec, według ciała? [2] »Jeśli bowiem Abraham został usprawiedliwiony z uczynków, ma się czym chlubić, ale nie przed Bogiem. [3] »Cóż bowiem mówi Pismo? Abraham uwierzył Bogu i zostało mu to poczytane za sprawiedliwość. [4] »A temu, kto pracuje, zapłata nie jest uznana za łaskę, ale za należność. [5] »Temu zaś, kto nie pracuje, lecz wierzy w tego, który usprawiedliwia bezbożnego, jego wiara zostaje poczytana za sprawiedliwość. [6] »Jak i Dawid mówi, że błogosławiony jest człowiek, któremu Bóg przypisze sprawiedliwość bez uczynków, mówiąc: [7] »Błogosławieni, których nieprawości przebaczone i których grzechy są zakryte. [8] »Błogosławiony człowiek, któremu Pan nie poczyta grzechu. [9] »Czy więc to błogosławieństwo dotyczy tylko obrzezanych, czy też nieobrzezanych? Mówimy przecież, że wiara została Abrahamowi poczytana za sprawiedliwość. [10] »Jakże więc została mu poczytana? Gdy był obrzezany czy przed obrzezaniem? Nie po obrzezaniu, ale przed obrzezaniem. [11] »I przyjął znak obrzezania jako pieczęć sprawiedliwości wiary, którą miał przed obrzezaniem, po to, aby był ojcem wszystkich nieobrzezanych wierzących, aby im też poczytana była sprawiedliwość; [12] »aby był ojcem obrzezania, nie tylko tych, którzy są obrzezani, ale też tych, którzy chodzą śladami wiary naszego ojca Abrahama, którą miał przed obrzezaniem. [13] »Obietnica bowiem, że ma być dziedzicem świata, nie została dana Abrahamowi czy jego potomstwu przez prawo, ale przez sprawiedliwość wiary. [14] »Jeśli bowiem dziedzicami ci, którzy z prawa, to wiara stała się daremna i obietnica obróciła się wniwecz. [15] »Gdyż prawo sprowadza gniew, bo gdzie nie ma prawa, tam nie ma przestępstwa. [16] »Tak więc dziedzictwo jest z wiary, aby było z łaski i żeby obietnica była niewzruszona dla całego potomstwa, nie tylko dla tego, które opiera się na prawie, ale i dla tego, które jest z wiary Abrahama, który jest ojcem nas wszystkich; [17] »(Jak jest napisane: Ustanowiłem cię ojcem wielu narodów) przed Bogiem, któremu uwierzył, który ożywia umarłych i przywołuje te rzeczy, których nie ma, tak jakby były. [18] »On to wbrew nadziei, mając nadzieję, uwierzył, że stanie się ojcem wielu narodów według tego, co mu  powiedziano: Takie będzie twoje potomstwo. [19] »A nie będąc słabym w wierze, nie zważał na swoje już obumarłe ciało – bo miał około stu lat – ani na obumarłe łono Sary. [20] »I nie zachwiał się z powodu niewiary w obietnicę Boga, ale umocnił się wiarą i oddał chwałę Bogu; [21] »Będąc też pewien tego, że to, co on obiecał, ma moc też uczynić. [22] »Dlatego zostało mu to poczytane za sprawiedliwość. [23] »A nie tylko ze względu na niego samego napisano, że zostało mu to poczytane; [24] »Ale i ze względu na nas, którym ma być poczytane, którzy wierzymy w tego, który wskrzesił z martwych Jezusa, naszego Pana; [25] »Który został wydany za nasze grzechy i wstał z martwych dla naszego usprawiedliwienia. 
«  List do Rzymian 3 List do Rzymian 4 List do Rzymian 5  »


 Źródło tekstu: Fundacja Wrota NadzieiOpis prezentowanego tekstu: Projekt realizowany przez Fundację Wrota Nadziei, uwspółcześniający archaiczną gramatykę i słownictwo Biblii Gdańskiej z roku 1632. Wydawca wyraża zgodę na kopiowanie i rozpowszechnianie całości lub części publikacji, jednak bez czerpania z tego korzyści finansowych i bez wprowadzania jakichkolwiek zmian.