Teksty » Uwspółcześniona Biblia Gdańska » Dzieje Apostolskie » Rozdział 2
«  Dzieje Apostolskie 1 Dzieje Apostolskie 2 Dzieje Apostolskie 3  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »A gdy nadszedł dzień Pięćdziesiątnicy, wszyscy byli jednomyślnie na tym samym miejscu. [2] »Nagle powstał odgłos z nieba, jakby uderzenie gwałtownego wiatru, i wypełnił cały dom, w którym siedzieli. [3] »Ukazały się im rozdzielone języki jakby z ognia, które spoczęły na każdym z nich. [4] »I wszyscy zostali napełnieni Duchem Świętym, i zaczęli mówić innymi językami, tak jak im Duch pozwalał mówić. [5] »A przebywali w Jerozolimie Żydzi, mężczyźni pobożni, ze wszystkich narodów pod niebem. [6] »A kiedy powstał ten szum, zeszło się mnóstwo ludzi i zdumieli się, bo każdy z nich słyszał ich mówiących w jego własnym języku. [7] »I pytali się nawzajem zdziwieni i pełni zdumienia: Czy ci wszyscy, którzy mówią, nie są Galilejczykami? [8] »Jak to jest, że każdy z nas słyszy swój własny język ojczysty? [9] »Partowie, Medowie, Elamici i ci, którzy mieszkają w Mezopotamii, Judei, Kapadocji, w Poncie i Azji; [10] »We Frygii, w Pamfilii, Egipcie i w częściach Libii, które leżą obok Cyreny, a także przybysze z Rzymu, zarówno Żydzi, jak i prozelici; [11] »Kreteńczycy i Arabowie – słyszymy ich głoszących w naszych językach wielkie dzieła Boże. [12] »I zdumiewali się wszyscy, i dziwili, mówiąc jeden do drugiego: Co to ma znaczyć? [13] »Lecz inni naśmiewali się i mówili: Upili się młodym winem. [14] »Wtedy stanął Piotr z jedenastoma, podniósł swój głos i przemówił do nich: Mężowie z Judei i wszyscy, którzy mieszkacie w Jerozolimie, przyjmijcie do wiadomości i posłuchajcie uważnie moich słów. [15] »Oni bowiem nie są pijani, jak sądzicie, bo jest dopiero trzecia godzina dnia. [16] »Ale to jest to, co zostało przepowiedziane przez proroka Joela: [17] »I stanie się w ostatecznych dniach – mówi Bóg – że wyleję z mego Ducha na wszelkie ciało i będą prorokować wasi synowie i córki, wasi młodzieńcy będą mieć widzenia, a starcy będą śnić sny. [18] »Nawet na moje sługi i służebnice wyleję w tych dniach z mego Ducha i będą prorokować. [19] »I ukażę cuda na niebie w górze i znaki na ziemi na dole, krew, ogień i kłęby dymu. [20] »Słońce zamieni się w ciemność, a księżyc w krew, zanim nadejdzie ten dzień Pański, wielki i okazały. [21] »I stanie się, że każdy, kto wezwie imienia Pana, będzie zbawiony. [22] »Mężowie izraelscy, słuchajcie tych słów: Jezusa z Nazaretu, męża potwierdzonego przez Boga wśród was mocami, cudami i znakami, których Bóg dokonał przez niego wśród was, o czym sami wiecie; [23] »Wydanego zgodnie z powziętym postanowieniem Boga oraz tym, co przedtem wiedział, wzięliście i rękami bezbożników ukrzyżowaliście i zabiliście. [24] »Jego to Bóg wskrzesił, uwolniwszy od boleści śmierci, bo było niemożliwe, aby ta mogła go zatrzymać. [25] »Dawid bowiem mówi o nim: Patrzyłem na Pana zawsze przed moim obliczem, bo jest po mojej prawicy, żebym się nie zachwiał. [26] »Dlatego rozweseliło się moje serce i rozradował się mój język, a także moje ciało będzie spoczywać w nadziei. [27] »Nie zostawisz bowiem mojej duszy w piekle i nie dasz swojemu Świętemu doznać zniszczenia. [28] »Dałeś mi poznać drogi życia, a twoje oblicze napełni mnie radością. [29] »Mężowie bracia, mogę swobodnie mówić do was o patriarsze Dawidzie, że umarł i został pogrzebany, a jego grobowiec znajduje się u nas aż do dziś. [30] »Będąc więc prorokiem i wiedząc, że Bóg zaręczył mu przysięgą, z owocu jego bioder, według ciała, wzbudzi Chrystusa i posadzi na jego tronie; [31] »Przepowiadał to i mówił o zmartwychwstaniu Chrystusa, że jego dusza nie pozostanie w piekle, a jego ciało nie dozna zniszczenia. [32] »Tego to Jezusa wskrzesił Bóg, czego my wszyscy jesteśmy świadkami. [33] »Będąc więc wywyższony prawicą Boga, otrzymał od Ojca obietnicę Ducha Świętego i wylał to, co wy teraz widzicie i słyszycie. [34] »Dawid bowiem nie wstąpił do nieba, a jednak sam mówi: Powiedział Pan memu Panu: Siądź po mojej prawicy; [35] »Aż położę twoich nieprzyjaciół jako podnóżek pod twoje stopy. [36] »Niech więc cały dom Izraela wie z pewnością, że tego Jezusa, którego wy ukrzyżowaliście, Bóg uczynił i Panem, i Chrystusem. [37] »A słysząc to, przerazili się do głębi serca i zapytali Piotra i pozostałych apostołów: Co mamy robić, mężowie bracia? [38] »Wtedy Piotr powiedział do nich: Pokutujcie i niech każdy z was ochrzci się w imię Jezusa Chrystusa na przebaczenie grzechów, a otrzymacie dar Ducha Świętego. [39] »Obietnica ta bowiem dotyczy was, waszych dzieci i wszystkich, którzy są daleko, każdego, kogo powoła Pan, nasz Bóg. [40] »W wielu też innych słowach dawał świadectwo i napominał ich: Ratujcie się od tego przewrotnego pokolenia. [41] »Ci więc, którzy chętnie przyjęli jego słowa, zostali ochrzczeni. I przyłączyło się tego dnia około trzech tysięcy dusz. [42] »Trwali oni w nauce apostołów, w społeczności, w łamaniu chleba i w modlitwach. [43] »I strach ogarnął każdą duszę, gdyż wiele znaków i cudów działo się przez apostołów. [44] »A wszyscy, którzy uwierzyli, byli razem i wszystko mieli wspólne. [45] »Sprzedawali posiadłości i dobra i rozdzielali je wszystkim według potrzeb. [46] »Każdego dnia trwali zgodnie w świątyni, a łamiąc chleb po domach, przyjmowali pokarm z radością i w prostocie serca; [47] »Chwaląc Boga i ciesząc się przychylnością wszystkich ludzi. A Pan dodawał kościołowi każdego dnia tych, którzy mieli być zbawieni. 
«  Dzieje Apostolskie 1 Dzieje Apostolskie 2 Dzieje Apostolskie 3  »


 Źródło tekstu: Fundacja Wrota NadzieiOpis prezentowanego tekstu: Projekt realizowany przez Fundację Wrota Nadziei, uwspółcześniający archaiczną gramatykę i słownictwo Biblii Gdańskiej z roku 1632. Wydawca wyraża zgodę na kopiowanie i rozpowszechnianie całości lub części publikacji, jednak bez czerpania z tego korzyści finansowych i bez wprowadzania jakichkolwiek zmian.