Teksty » Uwspółcześniona Biblia Gdańska » Ewangelia Jana » Rozdział 10
«  Ewangelia Jana 9 Ewangelia Jana 10 Ewangelia Jana 11  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam: Kto nie wchodzi do owczarni drzwiami, ale wchodzi inną drogą, ten jest złodziejem i bandytą. [2] »Lecz kto wchodzi drzwiami, jest pasterzem owiec. [3] »Temu odźwierny otwiera i owce słuchają jego głosu, a on woła swoje własne owce po imieniu i wyprowadza je. [4] »A gdy wypuści swoje owce, idzie przed nimi, a owce idą za nim, bo znają jego głos. [5] »Ale za obcym nie idą, lecz uciekają od niego, bo nie znają głosu obcych. [6] »Tę przypowieść powiedział im Jezus, lecz oni nie zrozumieli tego, co im mówił. [7] »Wtedy Jezus znowu powiedział do nich: Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam: Ja jestem drzwiami dla owiec. [8] »Wszyscy, ilu ich przede mną przyszło, są złodziejami i bandytami, ale owce ich nie słuchały. [9] »Ja jestem drzwiami. Jeśli ktoś wejdzie przeze mnie, będzie zbawiony; wejdzie i wyjdzie, i znajdzie pastwisko. [10] »Złodziej przychodzi tylko po to, żeby kraść, zabijać i niszczyć. Ja przyszedłem, aby miały życie i aby miały je w obfitości. [11] »Ja jestem dobrym pasterzem. Dobry pasterz oddaje swoje życie za owce. [12] »Lecz najemnik, który nie jest pasterzem, do którego owce nie należą, widząc nadchodzącego wilka, opuszcza owce i ucieka, a wilk porywa i rozprasza owce. [13] »Najemnik ucieka, bo jest najemnikiem i nie troszczy się o owce. [14] »Ja jestem dobrym pasterzem i znam moje owce, a moje mnie znają. [15] »Jak mnie zna Ojciec, i ja znam Ojca; i oddaję moje życie za owce. [16] »A mam także inne owce, które nie są z tej owczarni. Również te muszę przyprowadzić i będą słuchać mego głosu, i będzie jedna owczarnia i jeden pasterz. [17] »Dlatego Ojciec mnie miłuje, bo ja oddaję swoje życie, aby je znowu wziąć. [18] »Nikt mi go nie odbiera, ale ja oddaję je sam z siebie. Mam moc je oddać i mam moc znowu je wziąć. Ten nakaz otrzymałem od mego Ojca. [19] »Wtedy znowu nastąpił rozłam wśród Żydów z powodu tych słów. [20] »I wielu z nich mówiło: Ma demona i szaleje. Czemu go słuchacie? [21] »Inni mówili: To nie są słowa człowieka mającego demona. Czy demon może otwierać oczy ślepych? [22] »Była wtedy w Jerozolimie uroczystość poświęcenia świątyni. A była zima. [23] »I przechadzał się Jezus w świątyni, w przedsionku Salomona. [24] »Wtedy Żydzi obstąpili go i zapytali: Jak długo będziesz nas trzymał w niepewności? Jeśli ty jesteś Chrystusem, powiedz nam otwarcie. [25] »Jezus im odpowiedział: Powiedziałem wam, a nie wierzycie. Dzieła, które wykonuję w imieniu mego Ojca, one świadczą o mnie. [26] »Ale wy nie wierzycie, bo nie jesteście z moich owiec, jak wam powiedziałem. [27] »Moje owce słuchają mego głosu i ja je znam, a one idą za mną. [28] »A ja daję im życie wieczne i nigdy nie zginą ani nikt nie wydrze ich z mojej ręki. [29] »Mój Ojciec, który mi je dał, większy jest od wszystkich i nikt nie może wydrzeć ich z ręki mego Ojca. [30] »Ja i Ojciec jedno jesteśmy. [31] »Wtedy Żydzi znowu porwali kamienie, aby go ukamienować. [32] »Jezus powiedział do nich: Ukazałem wam wiele dobrych uczynków od mego Ojca. Za który z tych uczynków mnie kamienujecie? [33] »Odpowiedzieli mu Żydzi: Nie kamienujemy cię za dobry uczynek, ale za bluźnierstwo, to znaczy, że ty, będąc człowiekiem, czynisz samego siebie Bogiem. [34] »Jezus im odpowiedział: Czy nie jest napisane w waszym Prawie: Ja powiedziałem: Jesteście bogami? [35] »Jeśli nazwał bogami tych, do których doszło słowo Boże, a Pismo nie może być naruszone; [36] »To jakże do mnie, którego Ojciec uświęcił i posłał na świat, mówicie: Bluźnisz, bo powiedziałem: Jestem Synem Bożym? [37] »Jeśli nie wykonuję dzieł mego Ojca, nie wierzcie mi. [38] »A jeśli wykonuję, choćbyście mnie nie wierzyli, wierzcie uczynkom, abyście poznali i uwierzyli, że Ojciec jest we mnie, a ja w nim. [39] »Znowu więc usiłowali go schwytać, ale wymknął się im z rąk. [40] »I ponownie odszedł za Jordan, na miejsce, gdzie przedtem Jan chrzcił, i tam przebywał. [41] »A wielu przychodziło do niego i mówiło: Jan wprawdzie nie uczynił żadnego cudu, ale wszystko, co Jan o nim powiedział, było prawdziwe. [42] »I wielu tam uwierzyło w niego. 
«  Ewangelia Jana 9 Ewangelia Jana 10 Ewangelia Jana 11  »


 Źródło tekstu: Fundacja Wrota NadzieiOpis prezentowanego tekstu: Projekt realizowany przez Fundację Wrota Nadziei, uwspółcześniający archaiczną gramatykę i słownictwo Biblii Gdańskiej z roku 1632. Wydawca wyraża zgodę na kopiowanie i rozpowszechnianie całości lub części publikacji, jednak bez czerpania z tego korzyści finansowych i bez wprowadzania jakichkolwiek zmian.