Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »I zbliżali się do niego wszyscy celnicy i grzesznicy, aby go słuchać.
[2] »A faryzeusze i uczeni w Piśmie szemrali, mówiąc: Ten
człowiek przyjmuje grzeszników i jada z nimi.
[3] »I opowiedział im taką przypowieść:
[4] »Któż z was, gdy ma sto owiec, a zgubi jedną z nich, nie zostawia dziewięćdziesięciu dziewięciu na pustyni i nie idzie za zgubioną, aż ją znajdzie?
[5] »Kiedy ją znajdzie, wkłada na swoje ramiona i raduje się.
[6] »A przyszedłszy do domu, zwołuje przyjaciół i sąsiadów i mówi im: Cieszcie się ze mną, bo znalazłem moją zgubioną owcę.
[7] »Mówię wam, że podobnie w niebie większa będzie radość z jednego pokutującego grzesznika niż z dziewięćdziesięciu dziewięciu sprawiedliwych, którzy nie potrzebują pokuty.
[8] »Albo która kobieta, mając dziesięć monet, jeśli zgubi jedną, nie zapala świecy, nie zamiata domu i nie szuka pilnie, aż
ją znajdzie?
[9] »A znalazłszy, zwołuje przyjaciółki i sąsiadki i mówi: Cieszcie się ze mną, bo znalazłam monetę, którą zgubiłam.
[10] »Podobnie, mówię wam, będzie radość przed aniołami Boga z jednego pokutującego grzesznika.
[11] »Powiedział też: Pewien człowiek miał dwóch synów.
[12] »I powiedział młodszy z nich do ojca: Ojcze, daj mi część majątku, która na mnie przypada. Podzielił więc majątek między nich.
[13] »Po kilku dniach młodszy syn, zabrawszy wszystko, odjechał w dalekie strony i roztrwonił tam swój majątek, żyjąc rozpustnie.
[14] »A gdy wszystko wydał, nastał wielki głód w tych stronach, a on zaczął cierpieć niedostatek.
[15] »Poszedł więc i przystał do jednego z obywateli tych stron, który posłał go na swoje pola, aby pasł świnie.
[16] »I pragnął napełnić swój żołądek strąkami, które jadały świnie, ale nikt mu nie dawał.
[17] »Wtedy opamiętał się i powiedział: Iluż to najemników mego ojca ma pod dostatkiem chleba, a ja z głodu ginę.
[18] »Wstanę
więc i pójdę do mego ojca, i powiem mu: Ojcze, zgrzeszyłem przeciwko niebu i względem ciebie;
[19] »I nie jestem już godny nazywać się twoim synem. Zrób ze mnie jednego ze swoich najemników.
[20] »Wtedy wstał i poszedł do swego ojca. A gdy był jeszcze daleko, zobaczył go jego ojciec i użalił się
nad nim, a podbiegłszy, rzucił mu się na szyję i ucałował go.
[21] »I powiedział do niego syn: Ojcze, zgrzeszyłem przeciwko niebu i przed tobą; nie jestem już godny nazywać się twoim synem.
[22] »Lecz ojciec powiedział do swoich sług: Przynieście najlepszą szatę i ubierzcie go; dajcie mu też pierścień na rękę i obuwie na nogi.
[23] »Przyprowadźcie tłuste cielę i zabijcie; jedzmy i radujmy się.
[24] »Ten mój syn bowiem był martwy, a znowu żyje, zaginął, a został znaleziony. I zaczęli się weselić.
[25] »Tymczasem jego starszy syn był na polu. Gdy wracał i był blisko domu, usłyszał muzykę i tańce.
[26] »Zawołał więc jednego ze sług i pytał, co to
wszystko znaczy.
[27] »A on mu odpowiedział: Twój brat powrócił, a twój ojciec zabił tłuste cielę, ponieważ odzyskał go zdrowego.
[28] »Wtedy rozgniewał się i nie chciał wejść. Jego ojciec jednak wyszedł i namawiał go.
[29] »A on odpowiedział ojcu: Oto tyle lat ci służę i nigdy nie przekroczyłem twego przykazania, jednak nigdy nie dałeś mi koźlęcia, abym się weselił z moimi przyjaciółmi.
[30] »Ale kiedy wrócił ten twój syn, który roztrwonił twój majątek z nierządnicami, zabiłeś dla niego tłuste cielę.
[31] »A on mu odpowiedział: Synu, ty zawsze jesteś ze mną i wszystkie moje
dobra należą do ciebie.
[32] »Lecz trzeba było weselić się i radować, że ten twój brat był martwy, a znowu żyje, zaginął, a został znaleziony.