Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »A gdy przebywał w jakimś miejscu na modlitwie i skończył
ją, jeden z jego uczniów powiedział do niego: Panie, naucz nas się modlić, tak jak i Jan nauczył swoich uczniów.
[2] »I powiedział do nich: Gdy się modlicie, mówcie: Ojcze nasz, który jesteś w niebie, niech będzie uświęcone twoje imię. Niech przyjdzie twoje królestwo. Niech się dzieje twoja wola na ziemi, tak jak w niebie.
[3] »Dawaj nam każdego dnia naszego powszedniego chleba.
[4] »Przebacz nam nasze grzechy, bo i my przebaczamy każdemu, kto przeciwko nam zawinił. I nie wystawiaj nas na pokusę, ale wybaw nas od złego.
[5] »I powiedział do nich: Któż z was, mając przyjaciela, pójdzie do niego o północy i powie mu: Przyjacielu, pożycz mi trzy chleby;
[6] »Mój przyjaciel bowiem przyszedł do mnie z drogi, a nie mam mu co podać?
[7] »A on z wewnątrz odpowie: Nie naprzykrzaj mi się. Drzwi są już zamknięte i moje dzieci są ze mną w łóżku. Nie mogę wstać i dać ci.
[8] »Mówię wam: Chociażby nie wstał i nie dał mu dlatego, że jest jego przyjacielem, jednak z powodu jego natarczywości wstanie i da mu, ile potrzebuje.
[9] »I ja wam mówię: Proście, a będzie wam dane, szukajcie, a znajdziecie, pukajcie, a będzie wam otworzone.
[10] »Każdy bowiem, kto prosi, otrzymuje, a kto szuka, znajduje, a temu, kto puka, będzie otworzone.
[11] »I czy jest wśród was ojciec, który, gdy syn prosi go o chleb, da mu kamień? Albo
gdy prosi o rybę, czy zamiast ryby da mu węża?
[12] »Albo gdy prosi o jajko, czy da mu skorpiona?
[13] »Jeśli więc wy, będąc złymi, umiecie dawać dobre dary waszym dzieciom, o ileż bardziej wasz Ojciec niebieski da Ducha Świętego tym, którzy go proszą?
[14] »I wypędzał demona, który był niemy. A gdy demon wyszedł, niemy przemówił, a ludzie się dziwili.
[15] »Lecz niektórzy z nich mówili: Przez Belzebuba, władcę demonów, wypędza demony.
[16] »Inni zaś, wystawiając
go na próbę, żądali od niego znaku z nieba.
[17] »Ale on, znając ich myśli, powiedział do nich: Każde królestwo podzielone wewnętrznie pustoszeje, a dom
skłócony sam ze sobą upada.
[18] »Jeśli i szatan jest wewnętrznie podzielony, jakże przetrwa jego królestwo? Mówicie bowiem, że ja przez Belzebuba wypędzam demony.
[19] »A jeśli ja przez Belzebuba wypędzam demony, to przez kogo wypędzają wasi synowie? Dlatego oni będą waszymi sędziami.
[20] »Ale jeśli ja palcem Bożym wypędzam demony, to istotnie przyszło do was królestwo Boże.
[21] »Gdy uzbrojony mocarz strzeże swego pałacu, bezpieczne jest jego mienie.
[22] »Lecz gdy mocniejszy od niego nadejdzie i zwycięży go, zabiera całą jego broń, na której polegał, i rozdaje jego łupy.
[23] »Kto nie jest ze mną, jest przeciwko mnie, a kto nie zbiera ze mną, rozprasza.
[24] »Gdy duch nieczysty wychodzi z człowieka, przechadza się po miejscach bezwodnych, szukając odpoczynku, a gdy nie znajduje, mówi: Wrócę do mego domu, skąd wyszedłem.
[25] »A przyszedłszy, zastaje
go zamiecionym i przyozdobionym.
[26] »Wtedy idzie i bierze ze sobą siedem innych duchów, gorszych niż on sam, i wszedłszy, mieszkają tam. I końcowy
stan tego człowieka staje się gorszy niż pierwszy.
[27] »A gdy on to mówił, pewna kobieta spośród zgromadzonych powiedziała do niego donośnym głosem: Błogosławione łono, które cię nosiło, i piersi, które ssałeś!
[28] »On zaś odpowiedział: Błogosławieni
są raczej ci, którzy słuchają słowa Bożego i strzegą go.
[29] »A gdy ludzie się gromadzili, zaczął mówić: Pokolenie to jest złe. Żąda znaku, ale
żaden znak nie będzie mu dany, oprócz znaku proroka Jonasza.
[30] »Jak bowiem Jonasz
był znakiem dla mieszkańców Niniwy, tak będzie i Syn Człowieczy dla tego pokolenia.
[31] »Królowa z południa stanie na sądzie z ludźmi tego pokolenia i potępi ich, bo przybyła z krańców ziemi, aby słuchać mądrości Salomona, a oto tu
ktoś więcej niż Salomon.
[32] »Ludzie z Niniwy staną na sądzie z tym pokoleniem i potępią je, ponieważ pokutowali na skutek głoszenia Jonasza, a oto tu
ktoś więcej niż Jonasz.
[33] »Nikt nie zapala świecy i nie stawia jej w ukryciu ani pod naczyniem, ale na świeczniku, aby ci, którzy wchodzą, widzieli światło.
[34] »Światłem ciała jest oko. Jeśli więc twoje oko jest szczere, to i całe twoje ciało będzie pełne światła, a jeśli jest złe, to i twoje ciało będzie pełne ciemności.
[35] »Uważaj więc, aby światło, które jest w tobie, nie było ciemnością.
[36] »Jeśli zatem całe twoje ciało będzie pełne światła, nie mając
w sobie żadnej ciemnej cząstki, całe będzie
tak pełne światła, jak gdy świeca oświetla cię swoim blaskiem.
[37] »Kiedy to mówił, pewien faryzeusz poprosił go, aby zjadł u niego obiad. Wszedł więc i usiadł
za stołem. [38] »A faryzeusz, widząc to, dziwił się, że nie umył się przed obiadem.
[39] »Wtedy Pan powiedział do niego: Teraz wy, faryzeusze, oczyszczacie to, co jest na zewnątrz kubka i misy, ale to, co jest wewnątrz was, pełne jest zdzierstwa i nieprawości.
[40] »Głupcy, czyż ten, który uczynił to, co jest na zewnątrz, nie uczynił też tego, co jest wewnątrz?
[41] »Raczej z tego, co jest wewnątrz, dawajcie jałmużnę, a wszystko będzie dla was czyste.
[42] »Ale biada wam, faryzeusze, bo dajecie dziesięcinę z mięty, ruty i z każdego ziela, lecz opuszczacie sąd i miłość Boga. To należało czynić i tamtego nie opuszczać.
[43] »Biada wam, faryzeusze, bo kochacie pierwsze miejsca w synagogach i pozdrowienia na rynkach.
[44] »Biada wam, uczeni w Piśmie i faryzeusze, obłudnicy, bo jesteście jak groby, których nie widać, a ludzie, którzy chodzą po nich, nie wiedzą
o tym. [45] »I odezwał się jeden ze znawców prawa: Nauczycielu, mówiąc to, i nas znieważasz.
[46] »A on powiedział: I wam, znawcom prawa, biada, bo obciążacie ludzi brzemionami nie do uniesienia, a sami nawet jednym palcem tych brzemion nie dotykacie.
[47] »Biada wam, bo budujecie grobowce proroków, a wasi ojcowie ich pozabijali.
[48] »Doprawdy świadczycie, że pochwalacie uczynki waszych ojców. Oni bowiem ich pozabijali, a wy budujecie ich grobowce.
[49] »Dlatego też mądrość Boża powiedziała: Poślę do nich proroków i apostołów, a
niektórych z nich będą zabijać i prześladować;
[50] »Aby dopominano się od tego pokolenia krwi wszystkich proroków, która została przelana od założenia świata;
[51] »Od krwi Abla aż do krwi Zachariasza, który zginął między ołtarzem a świątynią. Doprawdy, mówię wam, dopominać się jej będą od tego pokolenia.
[52] »Biada wam, znawcom prawa, bo zabraliście klucz poznania. Sami nie weszliście i tym, którzy chcieli wejść, przeszkodziliście.
[53] »A gdy im to mówił, uczeni w Piśmie i faryzeusze zaczęli bardzo na niego nastawać i prowokować go do mówienia o wielu
rzeczach; [54] »Czyhając na niego i próbując wychwycić coś z jego słów, żeby go oskarżyć.