Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »Ponieważ wielu podjęło się sporządzić opis tych wydarzeń, co do których mamy zupełną pewność;
[2] »Tak jak nam
je przekazali ci, którzy od początku byli naocznymi świadkami i sługami słowa;
[3] »Postanowiłem i ja, który to wszystko od początku dokładnie wybadałem, opisać ci
to po kolei, zacny Teofilu;
[4] »Abyś nabrał pewności co do tego, czego cię nauczono.
[5] »Za dni Heroda, króla Judei, żył pewien kapłan imieniem Zachariasz, ze zmiany Abiasza. Miał on za żonę
jedną z córek Aarona, której na imię było Elżbieta.
[6] »Oboje byli sprawiedliwi w oczach Boga, postępując nienagannie według wszystkich przykazań i nakazów Pana.
[7] »Nie mieli jednak dziecka, ponieważ Elżbieta była niepłodna, i oboje byli w podeszłym wieku.
[8] »A gdy pełnił służbę kapłańską przed Bogiem w kolejności swojej zmiany;
[9] »Zgodnie ze zwyczajem urzędu kapłańskiego padł na niego los, aby wejść do świątyni Pana i palić kadzidło.
[10] »A cała rzesza ludzi modliła się na zewnątrz w czasie kadzenia.
[11] »Wtedy ukazał mu się anioł Pana stojący po prawej stronie ołtarza kadzenia.
[12] »I przeraził się Zachariasz na jego widok, i ogarnął go strach.
[13] »Lecz anioł powiedział do niego: Nie bój się, Zachariaszu, bo twoja modlitwa została wysłuchana. Elżbieta, twoja żona, urodzi ci syna, któremu nadasz imię Jan.
[14] »Będzie to dla ciebie radość i wesele; i wielu będzie się radować z jego narodzin.
[15] »Będzie bowiem wielki w oczach Pana. Nie będzie pił wina ani mocnego napoju i zostanie napełniony Duchem Świętym już w łonie swojej matki.
[16] »I wielu z synów Izraela nawróci do Pana, ich Boga.
[17] »On bowiem pójdzie przed nim w duchu i mocy Eliasza, aby zwrócić serca ojców ku dzieciom, a opornych ku roztropności sprawiedliwych, aby przygotować Panu lud gotowy.
[18] »I powiedział Zachariasz do anioła: Po czym to poznam? Bo ja jestem stary i moja żona jest w podeszłym wieku.
[19] »A anioł mu odpowiedział: Ja jestem Gabriel, który stoi przed Bogiem. Zostałem posłany, aby mówić do ciebie i przynieść ci tę radosną nowinę.
[20] »I będziesz niemy, i nie będziesz mógł mówić aż do dnia, kiedy się to stanie, dlatego że nie uwierzyłeś moim słowom, które się wypełnią w swoim czasie.
[21] »A ludzie czekali na Zachariasza i dziwili się, że tak długo przebywa w świątyni.
[22] »Kiedy wyszedł, nie mógł do nich mówić. I zrozumieli, że miał widzenie w świątyni, bo dawał im znaki, i pozostał niemy.
[23] »A gdy skończyły się dni jego posługi, wrócił do swego domu.
[24] »Po tych dniach Elżbieta, jego żona, poczęła i ukrywała się przez pięć miesięcy, mówiąc:
[25] »Tak mi uczynił Pan w dniach, kiedy wejrzał
na mnie, aby zdjąć moją hańbę w oczach ludzi.
[26] »A w szóstym miesiącu Bóg posłał anioła Gabriela do miasta w Galilei, zwanego Nazaret;
[27] »Do dziewicy zaślubionej mężczyźnie, któremu na imię było Józef, z rodu Dawida; a dziewicy było na imię Maria.
[28] »Kiedy anioł przyszedł do niej, powiedział: Witaj, obdarowana łaską, Pan jest z tobą. Błogosławiona jesteś między kobietami.
[29] »Ale ona, ujrzawszy
go, zlękła się z powodu jego słów i zastanawiała się, co miałoby znaczyć to pozdrowienie.
[30] »Wtedy anioł powiedział do niej: Nie bój się, Mario, znalazłaś bowiem łaskę u Boga.
[31] »Oto poczniesz w
swym łonie i urodzisz syna, któremu nadasz imię Jezus.
[32] »Będzie on wielki i będzie nazwany Synem Najwyższego, a Pan Bóg da mu tron jego ojca Dawida.
[33] »I będzie królował nad domem Jakuba na wieki, a jego królestwu nie będzie końca.
[34] »Wtedy Maria powiedziała do anioła: Jak to się stanie, skoro nie obcowałam z mężczyzną?
[35] »A anioł jej odpowiedział: Duch Święty zstąpi na ciebie i moc Najwyższego zacieni cię. Dlatego też to święte, co się z ciebie narodzi, będzie nazwane Synem Bożym.
[36] »A oto Elżbieta, twoja krewna, także poczęła syna w swojej starości i jest w szóstym miesiącu ta, którą nazywano niepłodną.
[37] »Dla Boga bowiem nie ma nic niemożliwego.
[38] »I powiedziała Maria: Oto służebnica Pana, niech mi się stanie według twego słowa. Wtedy odszedł od niej anioł.
[39] »W tych dniach Maria wstała i poszła z pośpiechem w góry do miasta w Judei.
[40] »Weszła do domu Zachariasza i pozdrowiła Elżbietę.
[41] »A gdy Elżbieta usłyszała pozdrowienie Marii, poruszyło się dziecko w jej łonie i Elżbieta została napełniona Duchem Świętym.
[42] »I zawołała donośnym głosem: Błogosławiona jesteś między kobietami i błogosławiony jest owoc twego łona.
[43] »A skądże mi to, że matka mego Pana przyszła do mnie?
[44] »Gdy bowiem głos twego pozdrowienia zabrzmiał w moich uszach, poruszyło się z radości dziecko w moim łonie.
[45] »A błogosławiona, która uwierzyła. Spełni się bowiem to, co zostało jej powiedziane przez Pana.
[46] »Wtedy Maria powiedziała: Wielbi moja dusza Pana;
[47] »I rozradował się mój duch w Bogu, moim Zbawicielu;
[48] »Bo wejrzał na uniżenie swojej służebnicy. Oto bowiem wszystkie pokolenia będą mnie odtąd nazywać błogosławioną.
[49] »Bo uczynił mi wielkie rzeczy ten, który jest mocny, i święte jest jego imię.
[50] »A jego miłosierdzie z pokolenia na pokolenie nad tymi, którzy się go boją.
[51] »Okazał moc swoim ramieniem i rozproszył pysznych w myślach ich serc.
[52] »Strącił mocarzy z tronów, a wywyższył pokornych.
[53] »Głodnych napełnił dobrami, a bogaczy odprawił z niczym.
[54] »Ujął się za Izraelem, swym sługą, pomny na
swoje miłosierdzie;
[55] »Jak mówił do naszych ojców,
do Abrahama i jego potomstwa na wieki.
[56] »I została z nią Maria około trzech miesięcy, a potem wróciła do swego domu.
[57] »Dla Elżbiety zaś nadszedł czas porodu i urodziła syna.
[58] »A gdy jej sąsiedzi i krewni usłyszeli, że Pan okazał jej swoje wielkie miłosierdzie, cieszyli się razem z nią.
[59] »A ósmego dnia przyszli, aby obrzezać dziecko, i
chcieli nadać mu imię jego ojca, Zachariasza.
[60] »Ale jego matka powiedziała: Nie tak, lecz będzie się nazywał Jan.
[61] »I powiedzieli do niej: Nie ma nikogo w twoim rodzie, kogo by nazwano tym imieniem.
[62] »Pytali więc znakami jego ojca, jak chce go nazwać.
[63] »A on poprosił o tabliczkę i napisał: Jan jest jego imię. I dziwili się wszyscy.
[64] »Natychmiast otworzyły się jego usta i
rozwiązał się jego język, i mówił, wielbiąc Boga.
[65] »I padł strach na wszystkich ich sąsiadów, i po całej górskiej krainie judzkiej rozgłoszone zostały wszystkie te słowa.
[66] »Wszyscy zaś, którzy o tym słyszeli, brali to sobie do serca i mówili: Cóż to będzie za dziecko? I była z nim ręka Pańska.
[67] »A Zachariasz, jego ojciec, będąc napełniony Duchem Świętym, prorokował:
[68] »Błogosławiony niech będzie Pan, Bóg Izraela, bo nawiedził i odkupił swój lud;
[69] »I wzbudził nam róg zbawienia w domu Dawida, swego sługi;
[70] »Jak mówił przez usta swoich świętych proroków, którzy byli od wieków;
[71] »Że nas wybawi od naszych nieprzyjaciół i z ręki wszystkich, którzy nas nienawidzą;
[72] »Aby okazać miłosierdzie naszym ojcom i przypomnieć swoje święte przymierze;
[73] »I przysięgę, którą złożył Abrahamowi, naszemu ojcu;
[74] »Że nam da,
abyśmy mu służyli bez lęku, wybawieni z ręki naszych nieprzyjaciół;
[75] »W świętości i sprawiedliwości przed nim po wszystkie dni naszego życia.
[76] »A ty, dziecko, będziesz nazwane prorokiem Najwyższego, bo pójdziesz przed obliczem Pana, aby przygotować jego drogi;
[77] »I żeby jego ludowi dać poznać zbawienie przez przebaczenie mu grzechów;
[78] »Dzięki serdecznemu miłosierdziu naszego Boga, przez które nawiedził nas wschód
słońca z wysoka;
[79] »Aby oświecić siedzących w ciemności i w cieniu śmierci, aby skierować nasze kroki na drogę pokoju.
[80] »A dziecko rosło i umacniało się w duchu, i przebywało na pustyniach aż do dnia ukazania się przed Izraelem.