Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »A gdy się przybliżyli do Jerozolimy i przyszli do Betfage na Górę Oliwną, wtedy Jezus posłał dwóch uczniów;
[2] »Mówiąc im: Idźcie do wsi, która jest przed wami, a zaraz znajdziecie uwiązaną oślicę i oślątko z nią. Odwiążcie
je i przyprowadźcie do mnie.
[3] »A gdyby wam ktoś coś mówił, powiedzcie: Pan ich potrzebuje, a zaraz je puści.
[4] »To wszystko się stało, aby się wypełniło, co zostało powiedziane przez proroka:
[5] »Powiedzcie córce Syjonu: Oto twój król przychodzi do ciebie cichy, siedzący na ośle, na oślątku, źrebięciu oślicy.
[6] »Poszli więc uczniowie i uczynili tak, jak im nakazał Jezus.
[7] »Przyprowadzili oślicę i oślątko, położyli na nie swoje szaty i posadzili go na nich.
[8] »A wielki tłum słał swoje szaty na drodze, inni zaś obcinali gałązki z drzew i kładli na drodze.
[9] »A tłumy, które szły przed nim i za nim, wołały: Hosanna Synowi Dawida! Błogosławiony, który przychodzi w imieniu Pana! Hosanna na wysokościach!
[10] »Kiedy wjechał do Jerozolimy, poruszyło się całe miasto i pytano: Któż to jest?
[11] »A tłumy odpowiadały: To jest Jezus, prorok z Nazaretu w Galilei.
[12] »Wtedy Jezus wszedł do świątyni Boga i wypędził wszystkich sprzedających i kupujących w świątyni; poprzewracał stoły wymieniających pieniądze i stołki sprzedających gołębie.
[13] »I powiedział im: Jest napisane: Mój dom będzie nazwany domem modlitwy, a wy zrobiliście z niego jaskinię zbójców.
[14] »Wtedy ślepi i chromi podeszli do niego w świątyni, a on ich uzdrowił.
[15] »A gdy naczelni kapłani i uczeni w Piśmie zobaczyli cuda, które czynił, i dzieci wołające w świątyni: Hosanna Synowi Dawida, rozgniewali się.
[16] »I zapytali go: Słyszysz, co one mówią? A Jezus im odpowiedział: Tak. Czy nigdy nie czytaliście: Przez usta niemowląt i ssących przygotowałeś
sobie chwałę?
[17] »A opuściwszy ich, wyszedł z miasta do Betanii i tam przenocował.
[18] »A wracając rano do miasta, poczuł głód.
[19] »I widząc przy drodze drzewo figowe, podszedł do niego, ale nie znalazł na nim nic oprócz samych liści. I powiedział do niego: Niech się już nigdy nie rodzi z ciebie owoc. I drzewo figowe natychmiast uschło.
[20] »A gdy uczniowie to zobaczyli, dziwili się, mówiąc: Jak szybko uschło to drzewo figowe!
[21] »Wtedy Jezus im odpowiedział: Zaprawdę powiadam wam: Jeśli będziecie mieć wiarę i nie zwątpicie, nie tylko to,
co się stało z drzewem figowym, uczynicie, ale jeśli i tej górze powiecie: Podnieś się i rzuć się do morza, stanie się
tak. [22] »I wszystko, o cokolwiek poprosicie w modlitwie, wierząc, otrzymacie.
[23] »A gdy przyszedł do świątyni i nauczał, podeszli do niego naczelni kapłani i starsi ludu, pytając: Jakim prawem to czynisz? I kto dał ci tę władzę?
[24] »A Jezus im odpowiedział: I ja was spytam o pewną rzecz. Jeśli mi odpowiecie, i ja wam powiem, jakim prawem to czynię.
[25] »Skąd pochodził chrzest Jana? Z nieba czy od ludzi? A oni zastanawiali się między sobą i mówili: Jeśli powiemy, że z nieba, zapyta nas: Czemu więc mu nie uwierzyliście?
[26] »Jeśli zaś powiemy, że od ludzi – boimy się tłumu, bo wszyscy uważają Jana za proroka.
[27] »Odpowiedzieli więc Jezusowi: Nie wiemy. On również im odpowiedział: I ja wam nie powiem, jakim prawem to czynię.
[28] »Jak wam się wydaje?
Pewien człowiek miał dwóch synów. Podszedł do pierwszego i powiedział: Synu, idź, pracuj dziś w mojej winnicy.
[29] »Ale on odpowiedział: Nie chcę. Lecz potem odczuł żal i poszedł.
[30] »Podszedł do drugiego i powiedział to samo. On zaś odpowiedział:
Idę, panie. Ale nie poszedł.
[31] »Który z tych dwóch wypełnił wolę ojca? Odpowiedzieli mu: Ten pierwszy. Jezus im powiedział: Zaprawdę powiadam wam, że celnicy i nierządnice wchodzą przed wami do królestwa Bożego.
[32] »Przyszedł bowiem do was Jan drogą sprawiedliwości, a nie uwierzyliście mu, ale celnicy i nierządnice mu uwierzyli. A wy, chociaż
to widzieliście, nie odczuliście żalu, aby mu uwierzyć.
[33] »Posłuchajcie innej przypowieści: Był pewien gospodarz, który założył winnicę. Ogrodził ją płotem, wykopał w niej prasę, zbudował wieżę i wydzierżawił ją rolnikom, i wyjechał.
[34] »A gdy nadszedł czas
zbiorów, posłał swoje sługi do rolników, aby odebrali plony tej
winnicy. [35] »Lecz rolnicy schwytali jego sługi, jednego pobili, innego zabili, a jeszcze innego ukamienowali.
[36] »Wtedy posłał inne sługi, więcej niż za pierwszym razem, ale postąpili z nimi tak samo.
[37] »W końcu posłał do nich swego syna, mówiąc: Uszanują mego syna.
[38] »Lecz rolnicy, gdy zobaczyli syna, mówili między sobą: To jest dziedzic. Chodźmy, zabijmy go, a posiądziemy jego dziedzictwo.
[39] »I schwytali go, wyrzucili z winnicy i zabili.
[40] »Gdy więc przyjdzie pan winnicy, co zrobi z tymi rolnikami?
[41] »Odpowiedzieli mu: Złych srogo wytraci, a winnicę wydzierżawi innym rolnikom, którzy będą mu oddawać plony we właściwym czasie.
[42] »Powiedział im Jezus: Czy nigdy nie czytaliście w Pismach: Kamień, który odrzucili budujący, stał się kamieniem węgielnym; Pan to sprawił i jest to cudowne w naszych oczach?
[43] »Dlatego mówię wam: Królestwo Boże zostanie wam zabrane, a dane narodowi, który wyda jego owoce.
[44] »A kto upadnie na ten kamień, rozbije się, na kogo zaś
on upadnie, zmiażdży go.
[45] »Kiedy naczelni kapłani i faryzeusze usłyszeli jego przypowieści, domyślili się, że o nich mówił.
[46] »I chcieli go schwytać, ale bali się tłumów, ponieważ uważały go za proroka.