Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »Pilnuj swoich kroków, gdy idziesz do domu Bożego, i bądź skłonny raczej ku temu, aby słuchać, niż dawać ofiarę głupich. Nie wiedzą oni bowiem, że źle czynią.
[2] »Nie mów pochopnie i niech twoje serce nie wypowiada pospiesznie słów przed Bogiem. Bóg bowiem
jest w niebie, a ty na ziemi. Niech więc niewiele będzie twoich słów.
[3] »Bo z wielu zajęć przychodzi sen, a mowa głupca z wielu słów.
[4] »Gdy złożysz Bogu
jakiś ślub, nie zwlekaj z jego wypełnieniem, gdyż w głupcach nie ma on upodobania. Cokolwiek ślubujesz, wypełnij.
[5] »Lepiej jest nie ślubować, niż ślubować i tego nie wypełnić.
[6] »Nie pozwól, by twoje usta przywiodły do grzechu twoje ciało i nie mów przed aniołem, że to był błąd. Dlaczego Bóg miałby się gniewać na twoje słowa i obrócić wniwecz dzieło twoich rąk?
[7] »Gdzie bowiem jest wiele snów,
tam też wiele słów i marności. Ale
ty bój się Boga.
[8] »Jeśli widzisz w prowincji ucisk ubogiego i wypaczanie sądu i sprawiedliwości, nie dziw się temu, gdyż
ten, który jest wyższy od najwyższych, czuwa, a są wyżsi od nich.
[9] »Korzyści z ziemi służą wszystkim. Nawet królowi służy pole.
[10] »Kto kocha pieniądze, nie nasyci się pieniędzmi, a kto kocha bogactwa, nie będzie miał z nich pożytku. Także i to jest marnością.
[11] »Gdy dobra się mnożą, mnożą się też ci, którzy je zjadają. Cóż więc za pożytek ma z tego właściciel? Jedynie to, że patrzy na nie swoimi oczami.
[12] »Słodki
jest sen robotnika, czy je mało, czy dużo, ale obfitość bogatego nie daje mu spać.
[13] »Jest ciężka bieda,
którą widziałem pod słońcem: bogactwo przechowywane dla właściciela na jego własną szkodę.
[14] »Takie bogactwo bowiem przepada przez złe zajęcia. A syn, którego spłodzi, nie będzie miał nic w swoich rękach.
[15] »Jak wyszedł z łona swojej matki, tak też nagi wróci, jak przyszedł, i nie zabierze nic ze swojej pracy, co mógłby wziąć do ręki.
[16] »Także i to jest ciężką niedolą, że jak przyszedł, tak odejdzie. Cóż więc za pożytek, że trudził się na wiatr?
[17] »Po wszystkie swoje dni jadał w ciemności, smutku, chorobie i gniewie.
[18] »Oto co zobaczyłem: rzecz dobra i piękna to jeść i pić, i cieszyć się dobrem ze wszelkiego swego trudu, który człowiek podejmuje pod słońcem po wszystkie dni swego życia, jakie dał mu Bóg. To bowiem
jest jego działem.
[19] »Dla każdego też człowieka, któremu Bóg dał majątek i bogactwo, i dał mu możliwość, by z nich korzystał i odbierał swój dział i radował się ze swojego trudu – to jest dar Boga.
[20] »Nie będzie bowiem wiele pamiętał o dniach swego życia, gdyż Bóg go wysłuchuje,
napełniając jego serce radością.