Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »Słowa króla Lemuela, proroctwo, którego nauczyła go jego matka.
[2] »Cóż, synu mój? Cóż, synu mojego łona? I cóż, synu moich ślubów?
[3] »Nie oddawaj kobietom swej siły ani twoich dróg temu, co
prowadzi do zguby królów.
[4] »Nie królom, o Lemuelu, nie królom wypada pić wina i nie książętom bawić się mocnym napojem;
[5] »By pijąc, nie zapomnieli praw i nie wypaczyli sprawy wszystkich ludzi uciśnionych.
[6] »Dajcie mocny napój ginącym, a wino strapionym na duchu.
[7] »Niech się napiją i zapomną o swoim ubóstwie, i niech nie pamiętają więcej swego utrapienia.
[8] »Otwórz swe usta dla niemych w sprawie wszystkich osądzonych na śmierć.
[9] »Otwórz swe usta, sądź sprawiedliwie i broń sprawy ubogiego i nędzarza.
[10] »Któż znajdzie kobietę cnotliwą? Jej wartość przewyższa perły.
[11] »Serce męża jej ufa i zysku mu nie zabraknie.
[12] »Dobro mu będzie wyświadczać, a nie zło, po wszystkie dni swego życia.
[13] »Szuka wełny i lnu i chętnie pracuje swymi rękami.
[14] »Podobna jest do okrętów handlowych; przywozi żywność z daleka.
[15] »Wstaje, gdy jeszcze jest noc, i daje pokarm swoim domownikom i odpowiednią porcję swym służącym.
[16] »Myśli o polu i kupuje je; z zarobku swych rąk sadzi winnice.
[17] »Przepasuje swe biodra siłą i umacnia swoje ramiona.
[18] »Dostrzega, że jej dorobek jest dobry, a jej pochodnia w nocy nie gaśnie.
[19] »Wyciąga ręce po kądziel, a dłonią chwyta wrzeciono.
[20] »Otwiera dłoń przed ubogim i wyciąga swe ręce do nędzarza.
[21] »Nie boi się śniegu dla swych domowników, bo wszyscy jej domownicy są ubrani w szkarłat.
[22] »Robi sobie kobierce; jej ubiór jest z jedwabiu i purpury.
[23] »Jej mąż jest znany w bramach, gdy siedzi wśród starszyzny ziemi.
[24] »Wyrabia płótno i sprzedaje je, dostarcza pasy kupcowi.
[25] »Siła i godność są jej strojem; będzie się cieszyła jeszcze w przyszłości.
[26] »Otwiera swe usta mądrze i na jej języku
jest prawo miłosierdzia.
[27] »Dogląda spraw swego domu i nie je chleba próżniactwa.
[28] »Jej dzieci powstają i błogosławią jej, mąż także ją chwali:
[29] »Wiele kobiet poczynało sobie cnotliwie, ale ty przewyższasz je wszystkie.
[30] »Wdzięk
jest zwodniczy i piękność próżna,
lecz kobieta, która się boi PANA, jest godna pochwały.
[31] »Dajcie jej z owocu jej rąk i niech jej czyny chwalą ją w bramach.