Teksty » Uwspółcześniona Biblia Gdańska » Księga Przysłów » Rozdział 20
«  Księga Przysłów 19 Księga Przysłów 20 Księga Przysłów 21  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »Wino jest szydercą, mocny trunek – wrzaskliwy, a każdy, kto zostaje zwiedziony przez nie, jest niemądry. [2] »Strach, który budzi król, jest jak ryk lwa; kto go rozgniewa, grzeszy przeciwko swojej duszy. [3] »Zaprzestać sporu jest zaszczytem dla człowieka, ale każdy głupiec się w niego wdaje. [4] »Leniwy nie orze z powodu zimna; dlatego będzie żebrać we żniwa, ale nic nie otrzyma. [5] »Rada w sercu człowieka jest jak głęboka woda, lecz człowiek roztropny zaczerpnie jej. [6] »Większość ludzi przechwala się swoją dobrocią, ale wiernego człowieka któż znajdzie? [7] »Sprawiedliwy postępuje uczciwie, błogosławione po nim jego dzieci. [8] »Król siedzący na swoim sędziowskim tronie rozprasza swoimi oczami wszelkie zło. [9] »Któż może powiedzieć: Oczyściłem swoje serce, jestem czysty od swego grzechu? [10] »Dwojakie odważniki i dwojaka miara – obydwa budzą odrazę w PANU. [11] »Nawet dziecko poznaje się po uczynkach, czy jego czyn jest czysty i prawy. [12] »Ucho, które słyszy, i oko, które widzi, oba uczynił PAN. [13] »Nie kochaj spania, byś nie zubożał; otwórz oczy, a nasycisz się chlebem. [14] »To liche, to liche, mówi kupujący, ale chwali się, gdy odchodzi. [15] »Istnieje złoto i obfitość pereł, ale wargi rozumne są kosztownym klejnotem. [16] »Zabierz szatę tego, który ręczył za obcego, a od tego, który ręczył za cudzą kobietę, zabierz zastaw. [17] »Chleb oszustwa smakuje człowiekowi, ale potem jego usta będą napełnione piaskiem. [18] »Zamysły są utwierdzone dzięki radzie, a wojnę prowadź z rozwagą. [19] »Plotkarz zdradza tajemnice; dlatego nie zadawaj się z tym, który pochlebia wargami. [20] »Kto złorzeczy swemu ojcu albo matce, tego pochodnia zgaśnie w gęstych ciemnościach. [21] »Dziedzictwo prędko nabyte na początku nie będzie błogosławione na końcu. [22] »Nie mów: Odpłacę złem. Czekaj na PANA, a wybawi cię. [23] »Dwojakie odważniki budzą odrazę w PANU, a fałszywa waga nie jest dobra. [24] »Od PANA pochodzą drogi człowieka; jakże może człowiek zrozumieć własną drogę? [25] »Sidłem dla człowieka jest pożreć to, co święte, i zastanowić się dopiero po złożeniu ślubów. [26] »Mądry król rozprasza niegodziwych i wywiera na nich zemstę. [27] »Duch człowieka jest pochodnią PANA, która bada wszystkie skrytości wnętrza. [28] »Miłosierdzie i prawda strzegą króla, a jego tron oparty jest na miłosierdziu. [29] »Chlubą młodzieńców jest ich siła, a ozdobą starców – sędziwość. [30] »Siność ran oczyszcza zło, a razy – głębię wnętrza. 
«  Księga Przysłów 19 Księga Przysłów 20 Księga Przysłów 21  »


 Źródło tekstu: Fundacja Wrota NadzieiOpis prezentowanego tekstu: Projekt realizowany przez Fundację Wrota Nadziei, uwspółcześniający archaiczną gramatykę i słownictwo Biblii Gdańskiej z roku 1632. Wydawca wyraża zgodę na kopiowanie i rozpowszechnianie całości lub części publikacji, jednak bez czerpania z tego korzyści finansowych i bez wprowadzania jakichkolwiek zmian.