Teksty » Uwspółcześniona Biblia Gdańska » Księga Hioba » Rozdział 32
«  Księga Hioba 31 Księga Hioba 32 Księga Hioba 33  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »gdy ci trzej mężczyźni przestali odpowiadać Hiobowi, ponieważ był sprawiedliwy we własnych oczach; [2] »Wtedy zapłonął gniewem Elihu, syn Barakeela, Buzyta, z rodu Ram; rozgniewał się na Hioba, gdyż usprawiedliwiał siebie bardziej niż Boga. [3] »Rozpalił się także jego gniew na jego trzech przyjaciół, bo nie znaleźli żadnej odpowiedzi, a jednak potępiali Hioba. [4] »Elihu czekał, aż Hiob skończy odpowiedź, gdyż oni byli od niego starsi. [5] »Gdy Elihu zauważył, że w ustach trzech mężczyzn nie ma żadnej odpowiedzi, zapłonął gniewem. [6] »I Elihu, syn Barakeela, Buzyta, odpowiedział: Ja jestem młody, a wy jesteście starzy, dlatego bałem się i nie śmiałem wyjawić wam swego zdania. [7] »Myślałem: Niech przemówią dni, a mnogość lat niech uczy mądrości. [8] »Ale to duch jest w człowieku i tchnienie Wszechmogącego daje rozum. [9] »Wielcy nie zawsze są mądrzy, a starcy nie zawsze rozumieją sąd. [10] »Dlatego mówię: Posłuchajcie mnie, ja też wypowiem swoje zdanie. [11] »Oto czekałem na wasze słowa, przysłuchiwałem się waszym dowodom, gdy przygotowywaliście mowę. [12] »I przypatrywałem się wam, a oto żaden z was nie przekonał Hioba i nikt nie odpowiedział na jego słowa; [13] »I nie możecie powiedzieć: Znaleźliśmy mądrość. Sam Bóg go strąca, nie człowiek. [14] »Nie do mnie skierował swoje słowa, a ja nie odpowiem mu waszymi słowami. [15] »Zaniepokoili się i już nie odpowiadali; przestali mówić. [16] »Czekałem, lecz nie mówili, ale stanęli i już nic nie powiedzieli. [17] »Odpowiem ze swojej strony, wypowiem też swoje zdanie. [18] »Jestem bowiem pełny słów, mój duch przymusza mnie. [19] »Oto moje wnętrze jest jak wino, które nie ma ujścia; jak nowe bukłaki zagrożone pęknięciem. [20] »Będę więc mówić, aby ulżyć sobie; otworzę swoje wargi i odpowiem. [21] »Nie będę miał względu na nikogo i nikomu nie będę schlebiał. [22] »Nie umiem bowiem schlebiać, gdyż mój Stwórca wnet by mnie porwał. 
«  Księga Hioba 31 Księga Hioba 32 Księga Hioba 33  »


 Źródło tekstu: Fundacja Wrota NadzieiOpis prezentowanego tekstu: Projekt realizowany przez Fundację Wrota Nadziei, uwspółcześniający archaiczną gramatykę i słownictwo Biblii Gdańskiej z roku 1632. Wydawca wyraża zgodę na kopiowanie i rozpowszechnianie całości lub części publikacji, jednak bez czerpania z tego korzyści finansowych i bez wprowadzania jakichkolwiek zmian.