Teksty » Uwspółcześniona Biblia Gdańska » 1 Księga Kronik » Rozdział 1
«  2 Księga Królewska 25 1 Księga Kronik 1 1 Księga Kronik 2  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »Adam, Set, Enosz; [2] »Kenan, Mahalaleel, Jered; [3] »Henoch, Matuzalem, Lamech; [4] »Noe, Sem, Cham i Jafet. [5] »Synowie Jafeta: Gomer, Magog, Madaj, Jawan, Tubal, Meszek i Tiras. [6] »A synowie Gomera: Aszkenaz, Rifat i Togarma. [7] »A synowie Jawana: Elisa i Tarszisz, Cytym i Dodanim. [8] »Synowie Chama: Kusz, Misraim, Put i Kanaan. [9] »A synowie Kusza: Seba, Chaawila, Sabta, Rama i Sabteka. A synowie Ramy: Szeba i Dedan. [10] »Kusz spłodził Nimroda, który zaczął być mocarzem na ziemi. [11] »Misraim spłodził Ludima, Ananima, Lahabima i Naftuchima; [12] »Oraz Patrusyma, Kasluchima, od których wywodzą się Filistyni, i Kaftoryma. [13] »Kanaan zaś spłodził Sidona, swego pierworodnego, i Cheta; [14] »Jebusytę, Amorytę i Girgaszytę; [15] »Chiwwitę, Arkitę i Sinitę; [16] »Arwadytę, Semarytę i Chamatytę. [17] »Synowie Sema: Elam, Assur, Arpachszad, Lud, Aram, Us, Chul, Geter i Meszek. [18] »Arpachszad spłodził Szelacha, a Szelach spłodził Ebera. [19] »Eberowi zaś urodzili się dwaj synowie: jeden miał na imię Peleg, gdyż za jego czasów ziemia została rozdzielona, a imię brata jego – Joktan. [20] »Joktan spłodził Almodada, Szelefa, Chasarmaweta i Jeracha; [21] »Hadorama, Uzala i Diklę; [22] »Ebala, Abimaela i Szeba; [23] »Ofira, Chawila i Jobaba. Wszyscy ci byli synami Joktana. [24] »Sem, Arpachszad, Szelach; [25] »Eber, Peleg, Reu; [26] »Serug, Nachor, Terach; [27] »Abram, to jest Abraham. [28] »Synowie Abrahama: Izaak i Izmael. [29] »A oto ich rody: pierworodny Izmaela – Nebajot, następnie Kedar, Abdeel i Mibsam; [30] »Miszma, Duma, Massa, Hadad i Tema; [31] »Jetur, Nafisz i Kedma. Byli oni synami Izmaela. [32] »oto synowie Ketury, nałożnicy Abrahama: urodziła ona Zimrana, Jokszana, Medana, Midiana, Jiszbaka i Szuacha. A synowie Jokszana: Szeba i Dedan. [33] »Synowie Midiana: Efa, Efer, Henoch, Abida i Eldaa. Oni wszyscy byli synami Ketury. [34] »I Abraham spłodził Izaaka. Synowie Izaaka: Ezaw i Izrael. [35] »A synowie Ezawa: Elifaz, Rehuel, Jeusz, Jalam i Korach. [36] »Synowie Elifaza: Teman, Omar, Sefo, Gatam, Kenaz, Timna i Amalek. [37] »Synowie Rehuela: Nachat, Zerach, Szamma i Mizza. [38] »A synowie Seira: Lotan, Szobal, Sibeon, Ana, Diszon, Eser i Diszan. [39] »A synowie Lotana: Chori, Homam; a siostrą Lotana była Timna. [40] »Synowie Szobala: Alian, Manachat, Ebal, Szefo i Onam. A synowie Sibeona: Ajja i Ana. [41] »Synowie Any: Diszon. Synowie Diszona: Chamran i Eszban, Jitran i Keran. [42] »Synowie Esera: Bilhan, Zaawan i Jaakan. Synowie Diszana: Us i Aran. [43] »To byli królowie, którzy panowali w ziemi Edomu, zanim zapanował król nad synami Izraela: Bela, syn Beora, a jego miasto nazywało się Dinhaba. [44] »A gdy Bela umarł, królował w jego miejsce Jobab, syn Zeracha z Bosry. [45] »A gdy Jobab umarł, królował w jego miejsce Chuszam z ziemi Temanitów. [46] »A gdy Chuszam umarł, królował w jego miejsce Hadad, syn Bedada, który pobił Midianitów na polu Moabu. A jego miasto nazywało się Awit. [47] »A gdy Hadad umarł, królował w jego miejsce Samla z Masreki. [48] »A gdy Samla umarł, królował w jego miejsce Szaul z Rechobot nad Rzeką. [49] »A gdy Szaul umarł, królował w jego miejsce Baalchanan, syn Akbora. [50] »A gdy Baalchanan umarł, królował w jego miejsce Hadad. Jego miasto nazywało się Pai, a jego żona miała na imię Mehetabel, była to  córka Matredy, córki Mezahaba. [51] »I Hadad umarł. A książętami Edomu byli: książę Timna, książę Alia, książę Jetet; [52] »Książę Oholibama, książę Ela, książę Pinon; [53] »Książę Kenaz, książę Teman, książę Mibsar; [54] »Książę Magdiel, książę Iram. Oni byli książętami Edomu. 
«  2 Księga Królewska 25 1 Księga Kronik 1 1 Księga Kronik 2  »


 Źródło tekstu: Fundacja Wrota NadzieiOpis prezentowanego tekstu: Projekt realizowany przez Fundację Wrota Nadziei, uwspółcześniający archaiczną gramatykę i słownictwo Biblii Gdańskiej z roku 1632. Wydawca wyraża zgodę na kopiowanie i rozpowszechnianie całości lub części publikacji, jednak bez czerpania z tego korzyści finansowych i bez wprowadzania jakichkolwiek zmian.