Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »Potem Abraham pojął
drugą żonę, której było na imię Ketura.
[2] »Ona urodziła mu Zimrana, Jokszana, Medana, Midiana, Jiszbaka i Szuacha.
[3] »Jokszan spłodził Szebę i Dedana. A synami Dedana byli Aszszurim, Letuszim i Leummim.
[4] »Synami Midiana byli: Efa, Efer, Henoch, Abida i Eldaa. Wszyscy oni
byli synami Ketury.
[5] »I Abraham dał Izaakowi wszystko, co miał.
[6] »A synom nałożnic, które miał, Abraham dał upominki i jeszcze za swojego życia wyprawił ich z dala od swego syna Izaaka ku wschodowi, do ziemi wschodniej.
[7] »Oto liczba lat życia, których dożył Abraham: sto siedemdziesiąt pięć lat.
[8] »Abraham oddał ducha i umarł w dobrej starości, podeszły w latach i syty
życia; i został przyłączony do swego ludu.
[9] »I jego synowie, Izaak i Izmael, pochowali go w jaskini Makpela, na polu Efrona, syna Sochara Chetyty, które
było naprzeciwko Mamre;
[10] »Na polu, które Abraham kupił od synów Cheta. Tam zostali pochowani Abraham i Sara, jego żona.
[11] »A po śmierci Abrahama Bóg błogosławił jego synowi Izaakowi, a Izaak mieszkał przy studni Lachaj-Roj.
[12] »To są dzieje rodu Izmaela, syna Abrahama, którego urodziła Abrahamowi Hagar, Egipcjanka, służąca Sary.
[13] »I to są imiona synów Izmaela według ich rodów: Nebajot, pierworodny Izmaela, po nim Kedar, Abdeel i Mibsam;
[14] »Miszma, Duma i Massa;
[15] »Chadar, Tema, Jetur, Nafisz i Kedma.
[16] »To są synowie Izmaela, a to ich imiona według ich miasteczek i zamków; dwunastu książąt w ich narodach.
[17] »A lat życia Izmaela było sto trzydzieści siedem. Oddał ducha i umarł, i został przyłączony do swego ludu.
[18] »I mieszkali od Chawila aż do Szur, który leży naprzeciwko Egiptu, na drodze do Asyrii. I umarł w obecności wszystkich swych braci.
[19] »To zaś są dzieje rodu Izaaka, syna Abrahama: Abraham spłodził Izaaka.
[20] »Izaak miał czterdzieści lat, gdy pojął za żonę Rebekę, córkę Betuela Syryjczyka, z Paddan-Aram, siostrę Labana, Syryjczyka.
[21] »A Izaak modlił się do PANA za swoją żonę, gdyż była niepłodna. I PAN go wysłuchał, i jego żona Rebeka poczęła.
[22] »A
gdy dzieci walczyły ze sobą w jej łonie, powiedziała: Jeśli tak
się zdarza, dlaczego
poczęłam? Poszła więc, aby zapytać PANA.
[23] »I PAN jej odpowiedział: Dwa narody są w twoim łonie i dwa ludy wyjdą z twego wnętrza. Jeden lud będzie mocniejszy niż drugi i starszy będzie służył młodszemu.
[24] »A gdy nadszedł czas porodu, okazało się, że w jej łonie
były bliźnięta.
[25] »I wyszedł pierwszy
syn czerwony
i cały pokryty owłosieniem jak szatą; i nadali mu imię Ezaw.
[26] »A potem wyszedł jego brat, trzymając swą ręką za piętę Ezawa, i nadano mu imię Jakub. Izaak miał sześćdziesiąt lat, gdy oni mu się urodzili.
[27] »A
gdy dzieci urosły, Ezaw został człowiekiem biegłym w myślistwie i człowiekiem pola. Jakub zaś był człowiekiem spokojnym, mieszkającym w namiotach.
[28] »I Izaak kochał Ezawa, bo jadał z jego łowu, Rebeka zaś kochała Jakuba.
[29] »I Jakub ugotował
sobie potrawę, a
w tym czasie przyszedł Ezaw z pola spracowany.
[30] »Ezaw powiedział więc do Jakuba: Daj mi jeść, proszę cię, z tej czerwonej
potrawy, bo jestem spracowany. Dlatego nadano mu imię Edom.
[31] »Jakub powiedział: Sprzedaj mi dziś twoje pierworództwo.
[32] »A Ezaw odpowiedział: Oto jestem bliski śmierci, na cóż mi pierworództwo?
[33] »Jakub powiedział: Przysięgnij mi dziś. Przysiągł mu więc i sprzedał Jakubowi swoje pierworództwo.
[34] »Jakub dał więc Ezawowi chleba i potrawę z soczewicy, a on jadł i pił, a potem powstał i poszedł. W ten sposób Ezaw pogardził
swoim pierworództwem.