Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »A po tym widziałem czterech aniołów, stojących na czterech węgłach ziemi, trzymających cztery wiatry ziemi, aby nie wiał wiatr na ziemię, ani na morze, ani na żadne drzewo.
[2] »I widziałem innego anioła występującego od wschodu słońca, mającego pieczęć Boga żywego, i zawołał głosem wielkim [na] czterech aniołów, którym dano im, [aby] szkodzili ziemi i morzu;
[3] »Mówiąc: Nie szkodźcie ziemi ani morzu, ani drzewom, aż popieczętujemy sługi Boga naszego na czołach ich.
[4] »I usłyszano liczbę popieczętowanych: sto czterdzieści tysiące popieczętowanych ze wszystkich pokoleń synów Izraelskich;
[5] »Z pokolenia Judowego dwanaście tysięcy popieczętowanych; z pokolenia Rubenowego dwanaście tysięcy;
[6] »Z pokolenia Aserowego dwanaście tysięcy; z pokolenia Neftalimowego dwanaście tysięcy; z pokolenia Manasesowego dwanaście tysięcy;
[7] »Z pokolenia Lewiego dwanaście tysięcy; z pokolenia Isacharowego dwanaście tysięcy;
[8] »Z pokolenia Zabulonowego dwanaście tysięcy; z pokolenia Benjaminowego dwanaście tysięcy; z pokolenia Józefowego dwanaście tysięcy popieczętowanych.
[9] »Po tym widziałem, a oto lud wielki, którego zliczyć go nikt [nie] mógł, z każdego narodu i pokoleń, i ludów, i języków, stali przed stolicą i przed Barankiem, obleczeni [w] szaty białe, a palmy w rękach ich.
[10] »I wołali głosem wielkim, mówiąc: Zbawienie Bogu naszemu, na stolicy i Barankowi na wieki wieków. Amen.
[11] »A wszyscy aniołowie stali około stolicy i starców, i czworga zwierząt i upadli przed stolicą na oblicza swoje, i kłaniali_się Bogu,
[12] »Mówiąc: Amen! Błogosławieństwo i chwała, i mądrość, i dziękowanie, i cześć, i moc, i siła Bogu naszemu na wieki wieków. Amen.
[13] »I odpowiedział jeden [ze] starców mówiąc mi, jeden [ze] starców rzekł mi: Ci, [którzy są] obleczeni [w] szaty białe, kto są? i skąd przyszli?
[14] »I rzekłem mu: Panie mój! ty wiesz. I rzekł: Ci są, [którzy] przyszli z ucisku wielkiego i obmyli szaty swoje, i wybielili je we krwi Barankowej.
[15] »Dla tego są przed stolicą Bożą i służą mu dniem i nocą w kościele jego, a [ten, który] siedzi na stolicy, zna ich.
[16] »Nie będą_łaknąć ani będą_pragnąć więcej, ani nie uderzy na nich słońce, ani żadne gorąco.
[17] »Albowiem Baranek, [który jest] w pośrodku stolicy, będzie_pasł ich i poprowadzi ich do źródeł wód żywota, i otrze Bóg wszelką łzę z oczu ich.