Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »„Niechaj będzie [tak]: Gdy wnijdziesz do Kraju, który Bóg twój Wiekuisty daje tobie, jako dziedzictwo, a ty zajmiesz go na dziedziczną własność i osiądziesz w nim, –
[2] »weźmiesz tedy [część] pierwocin wszystkich płodów Ziemi, które wydobędziesz z Kraju twego, który Bóg twój Wiekuisty daje tobie, włożysz do kosza i pójdziesz do [owej] miejscowości, którą wybierze Bóg twój Wiekuisty, ażeby dawać Rezydencję Imieniu Swemu tam.
[3] »[Tam] przystąpisz do kapłana, który będzie wówczas i przemówisz doń: „Wyznaję dziś Bogu twojemu Wiekuistemu, iż przybyłem do Kraju, o którym Wiekuisty przysiągł [pra]ojcom naszym, iż go odda nam”; –
[4] »kapłan przyjmie kosz ten z ręki twojej i złoży go przed ołtarzem Boga twego Wiekuistego, –
[5] »ty zaś odezwiesz się [ponadto] i rzekniesz przed Bogiem twoim Wiekuistym: „[Pra]ojciec mój, [który [przy]był] z Aramu [Syrji] [i] omalże nie zginął, zstąpił do Egiptu i zamieszkał tam [przychodniem] z nieliczną garstką, lecz on stał się tam ludem znacznym, mocnym i mnogim.
[6] »Egipcjanie krzywdzili nas, ciemiężyli nas i nakładali na nas twardą robociznę.
[7] »Wszakże my skarżyliśmy się Bogu [pra]ojców naszych Wiekuistemu, a Wiekuisty wysłuchał głosu naszego. On spojrzał na biedę naszą, na mozół nasz i na ucisk nasz,
[8] »i Wiekuisty wywiódł nas [na wolność] z Egiptu mocną ręką, ramieniem wyciągniętem, postrachem wielkim, znakami i cudami, –
[9] »i wprowadził nas do miejscowości tej, i On oddał nam Kraj ten, opływający mlekiem i miodem.
[10] »A teraz [zatem], oto! przyniosłem ja [w ofierze] pierwociny płodów Ziemi, którą dałeś, Wiekuisty! mi”. Potem po[zo]stawisz go [kosz] przed Bogiem twoim Wiekuistym, będziesz pokłon bił przed Bogiem twoim Wiekuistym,
[11] »i będziesz się radował wszelakiem dobrem, którego Bóg twój Wiekuisty udzieli tobie i domowi twemu, ty i Lewita, jakoteż przychodzień, który [mieszka] pośród ciebie.
[12] »Skoro dokończysz wydzielania wszelakiej dziesięciny plonów twoich w trzecim roku, roku dziesięcin, i dasz [je] Lewicie, przychodniowi [gēr], sierocie i wdowie, ażeby spożywali w bramach [=miastach] twoich i nasycili się, –
[13] »rzekniesz przed Bogiem twoim Wiekuistym: „Usunąłem [to, co było] poświęconem] z domu, a dałem je też Lewicie, przychodniowi, sierocie i wdowie wedle wszystkich przykazań twoich, które przykazałeś mi. Nie przekroczyłem żadnego z przykazań Twoich, ni nie zapomniałem [czegoś].
[14] »Nie spożyłem [nic] w żałobie mojej zeń, nie wyprzątałem [czegokolwiek] zeń, nieczystym [będąc], ani też nie oddałem z niego [nic] dla umarłego. Słuchałem głosu Boga mojego Wiekuistego, wykonałem zgodnie z wszystkiem, co Ty przykazałeś mi.
[15] »Spojrzyj z świętego Przybytku Twojego, z niebios, i błogosław ludowi twojemu Izraelowi i tej Ziemi, którą dałeś nam, – tak, jak przysięgałeś [pra]ojcom naszym, – Kraj opływający mlekiem i miodem.
[16] »Dnia dzisiejszego Bóg twój Wiekuisty przykazuje tobie wykonywać te przepisy i te zarządzenia prawne, przestrzegaj [zatem] i wykonywuj je z całego serca twego i z całej duszy twojej.
[17] »Ty uznałeś Wiekuistego dziś: ażeby On ci Bogiem był, a ty postępował Drogami Jego, przestrzegał przepisów Jego, przykazań Jego i zasad prawnych Jego, i słuchał głosu Jego.
[18] »Wiekuisty [wzamian] uznał ciebie: ażebyś ty Mu narodem był wybranym, – tak, jak On zapowiedział tobie, i wszystkich przestrzegał przykazań Jego, –
[19] »ażeby On uczynił ciebie wyższym ponad wszystkie ludy, które stworzył, ku chwale, sławie i świetności, a ty stał się ludem, poświęconym Bogu twemu Wiekuistemu, – tak, jak On [za]powiedział”.