Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »„Gdy się znajdzie trup w [na] Ziemi, którą Bóg twój Wiekuisty daje tobie, ażeby zająć ją na dziedziczną własność, poległy [leżący] na polu, a nie stało się wiadomem, kto go zabił,
[2] »– niechaj wyjdą starsi twoi i sędziowie twoi, i niech mierzą [odległości] do miast owych, które leżą dookoła trupa,
[3] »a niech miasto, które [okaże się] najbliższem trupa tego, – niechaj starsi tego miasta wezmą jałowicę, którą nie pracowano, która jeszcze nie ciągnęła w jarzmie,
[4] »i niech starsi tego miasta sprowadzą jałowicę tę do doliny [potoku] o twardym gruncie, którego nie obrabiano, ani nie zasiewano, i zetną kark tej jałowicy w dolinie owej.
[5] »[Wówczas] przystąpią kapłani Synowie Lewiego, albowiem ich wybrał Bóg twój Wiekuisty, ażeby usługiwać Mu i ażeby błogosławić w Imieniu Wiekuistego, a wedle orzeczenia których będzie wszelki spór wypadał i wszelaka plaga.
[6] »Natomiast wszyscy starsi tego miasta, najbliżsi trupa tego, – umyją sobie ręce swoje nad tą jałowicą ściętą w dolinie tej,
[7] »i oni oświadczą i rzekną: „Ręce nasze nie przelały krwi tej, ani oczy nasze nie widziały [krwi przelewu]”.
[8] »„Wybacz ludowi twemu [Synów] Izraela, który[ch] wykupiłeś, Wiekuisty! [z niewoli]. Nie zostawiaj [winy] krwi niewinnej pośród ludu twego [Synów] Izraela. Niech zostanie wybaczoną im ta krew”.
[9] »Ty zaś będziesz tępił [winę za przelaną] krew niewinną tę z pośród ciebie, gdy ty będziesz wykonywał, co za prawe uzna Wiekuisty.
[10] »Skoro ruszysz w bój na wrogów twoich, Bóg twój Wiekuisty odda go [ich] w twoje ręce i ty zabierzesz do niewoli z pośród niego [nich],
[11] »a ujrzysz wśród tych jeńców kobietę piękną z postawy, upodobasz sobie ją i będziesz za żonę sobie brał, –
[12] »wprowadzisz ją do domu swego, ona zaś niech zgoli głowę swoją i obetnie paznogcie swoje,
[13] »niech zdejmie z siebie szaty swe niewoli i przebywa w domu twoim, i niech opłakuje ojca swego i matkę swoją przez miesiąc czasu, poczem przystąpisz do niej i będziesz mężem jej, a ona będzie [odtąd] małżonką tobie.
[14] »Jeśli zaś nie będziesz pragnął jej, – odprawisz tedy ją, wedle woli jej, lecz nie będziesz [śmiał] jej sprzedawać za pieniądze; – nie sroż się nad nią, ponieważ [i tak] zadałeś gwałt jej.
[15] »Jeśli będzie ktoś miał dwie żony, – jedna kochana, a druga nielubiana, – a one urodzą jemu synów: ta kochana i ta nielubiana, a pierworodny syn przypadnie nielubianej, –
[16] »niechaj będzie [tak]: gdy on rozdzielał będzie synom swoim jako spadek to, co on posiada, – nie będzie mógł on uznawać [za] pierworodnego syna ukochanej – wobec [miasto] syna nielubianej, [rzeczywistego] pierworodnego.
[17] »Lecz, [zaiste!] niech uzna [za] pierworodnego syna nielubianej, ażeby w dwójnasób dawać jemu ze wszystkiego, co u niego się znajduje, ponieważ on zaczątkiem siły jego, więc mu [przysługuje] prawo pierworodztwa.
[18] »Jeśli będzie ktoś miał syna występnego i krnąbrnego, – nie słucha głosu ojca swego, ani głosu matki swojej, – oni będą jego karcić, a on nie będzie słuchał ich, –
[19] »niech go tedy ujmą ojciec jego i matka jego, wywiodą go do starszych miasta jego i do bramy miejscowości jego,
[20] »i rzekną do starszych miasta jego: „Syn nasz ten występnym jest i krnąbrnym, nie słucha głosu naszego, jest żarłokiem i opojem”,
[21] »a mieszkańcy wszyscy miasta jego niech go gromią kamieniami, a[ż] zemrze; ty wytępisz zło[czyńcę] z pośród ciebie, wszyscy zaś [Synowie] Izraela dowiedzą się i zatrwożą się.
[22] »Jeśli na kimś będzie ciążyć przewinienie [godne] wyroku śmierci, a on zostanie uśmiercony, i[ż] powiesisz go na drzewie, –
[23] »tedy nie zostawisz przez noc trupa jego na tem drzewie, lecz koniecznie go pogrzebiesz tego dnia samego, gdyż zniewagą jest dla Boga powieszony; – ażebyś nie zanieczyszczał Ziemi twojej [w dalszym ciągu], którą Bóg twój Wiekuisty daje tobie, jako dziedzictwo”.