Teksty » Mieses - Pięcioksiąg » 5 Księga Mojżeszowa » Rozdział 15
«  5 Księga Mojżeszowa 14 5 Księga Mojżeszowa 15 5 Księga Mojżeszowa 16  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »„Z końcem siedmiolecia będziesz urządzał odpuszczenie. [2] »Oto sposób [przepis] odpuszczenia: Właściciel długu każdy [winien] odpuszczać wierzytelność swoją, której dochodzi u bliźniego swego. Niech on nie naciska na bliźniego swego, na brata swego, gdy[ż] ogłoszono odpuszczenie dla [czci] Wiekuistego. [3] »Na obcego [cudzoziemca] będziesz [mógł] nalegać, atoli skoro będziesz miał u brata swego [dług], popuścisz, rękę swoją. [4] »Lecz, zaiste! nie będzie ubogiego pośród ciebie, gdyż zaprawdę! błogosławić będzie tobie Wiekuisty w Kraju, który daje ci Bóg twój Wiekuisty w posiadanie, ażeby zająć go na dziedziczną własność, –  [5] »tylko, jeśli będziesz słuchał dobrze głosu Boga twego Wiekuistego, ażeby przestrzegać wykonania wszystkich tych przykazań, które Ja przykazuję tobie dziś. [6] »Gdy[ż], zaprawdę! Bóg twój Wiekuisty pobłogosławi tobie, – tak, jak zapowiedział tobie, – będziesz licznym ludom na zastaw wypożyczał, a sam nie będziesz brał na zastaw; liczne ludy opanujesz, nad tobą zaś nie będą miały władzy. [7] »Jeśli będzie pośród ciebie biedny, którykolwiek z braci twoich, w jednej z bram [miast] twoich, w Kraju twoim, który Bóg twój Wiekuisty daje tobie, – nie czyń zatwardziałem serca swego, ani nie zaciskaj ręki swojej przed bratem twym tym biednym. [8] »Owszem! otwieraj rękę swą szeroko dlań i winieneś na zastaw dawać jemu, ile starczy na potrzeby jego, które będzie on odczuwał. [9] »Miej się na baczności, ażeby się nie działo z sercem twojem coś niegodziwego, mianowicie: [skoro] zbliży się rok siódmy, rok odpuszczenia, a oko twoje będzie nieżyczliwem dla brata twego tego biednego i nie będziesz dawał jemu; – on poskarży się na ciebie przed Wiekuistym, a na ciebie [runie kara za] grzech. [10] »Owszem! dawaj mu, a niech się serce twe nie smuci, gdy mu będziesz dawał, gdyż, zaiste! gwoli temu będzie tobie błogosławił Bóg twój Wiekuisty we wszystkich poczynaniach twoich i we wszystkich przedsiębiorstwach twoich. [11] »Gdy[ż] nie zniknie biedny z pośród Kraju, dlatego więc przykazuję tobie Ja, mówiąc: „Otwieraj rękę twą szeroko bratu twemu, biednemu twojemu, ubogiemu twemu w Kraju twoim”. [12] »Jeśli ci zostanie zaprzedany brat twój Hebrejczyk, albo też Hebrejka, – niech ci służy przez lat sześć, zaś siódmego roku odprawisz go na wolność [,jako wyzwolonego] od ciebie. [13] »Owszem! gdy na wolność go odprawiał będziesz od siebie, nie odprawiaj go z próżnią. [14] »Obdarowuj go z trzody twojej, z gumna twego i z tłoczni twojej, [czem] ci błogosławił Bóg twój Wiekuisty, [to] mu będziesz dawał. [15] »Pamiętaj, iż byłeś niewolnikiem w Kraju Egipskim, a wyswobodził cię z niewoli Bóg twój Wiekuisty. Dlatego więc przykazuję tobie w dniu dzisiejszym to. [16] »A niech będzie, – jeśli rzeknie on do ciebie: „Nie odejdę [na wolność] od ciebie!”, ponieważ umiłował ciebie i twój dom, gdyż mu dobrze z tobą, –  [17] »weźmiesz szydło i przekłujesz [niemi ucho jego do drzwi, a on będzie [odtąd] należał tobie, jako sługa zawsze; również ze służebnicą swoją postąpisz tak[samo]. [18] »Niech ci się nie wydaje trudnem, gdy na wolność go od ciebie odprawiać będziesz miał, – gdyż w dwójnasób za zapłatę najemnika odsłużył on sześć lat tobie, a i Bóg twój Wiekuisty będzie błogosławił tobie we wszystkiem, co ty będziesz czynił. [19] »Wszelkie pierworodne, które się urodzi z rogacizny twojej, lub z trzody twojej, samca – uważaj za poświęcone Bogu twojemu Wiekuistemu: nie pracuj pierworodnym wołu twego i nie strzyż pierworodnego trzody twojej, –  [20] »[lecz] przed Bogiem twoim Wiekuistym będziesz je spożywał rok w rok w miejscowości, którą wybierze Wiekuisty, – ty, oraz dom twój. [21] »Jeżeli zaś będzie wada w nim: kulawy, albo ślepy, [wogóle] jakakolwiek wada zła, – nie czyń zeń ofiary rzeźnej dla Boga twego Wiekuistego. [22] »W bramach [=miastach] twoich możesz je spożywać – nieczysty z czystym razem, jak jelenia, lub kozice, –  [23] »tylko, że krwi jego [również] nie będziesz [mógł] spożywać, [lecz] na ziemię ją wylewał będziesz, jak wodę”. 
«  5 Księga Mojżeszowa 14 5 Księga Mojżeszowa 15 5 Księga Mojżeszowa 16  »


 Opis prezentowanego tekstu: Pięcioksiąg Mojżesza w języku hebrajskim z przekładem polskim rabina D-ra Józefa Miesesa, Naczelnego Rabina Wojsk Polskich. Przemyśl Wydawnictwo i Księgarnia Symcha Freund, 1931. Tekst opracowany przez Bibliepolskie.pl - na podstawie egzemplarza Biblioteki Narodowej w Warszawie.