Teksty » Mieses - Pięcioksiąg » 4 Księga Mojżeszowa » Rozdział 6
«  4 Księga Mojżeszowa 5 4 Księga Mojżeszowa 6 4 Księga Mojżeszowa 7  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »Wiekuisty rzekł do Mojżesza, mówiąc: [2] »„Przemów do Synów Izraela i powiedz im: „Mężczyzna, lub kobieta, jeśli wyróżni się, składając ślub nazyra [wstrzemięźliwości], ażeby być wstrzemięźliwym gwoli Wiekuistemu, –  [3] »niech powstrzymuje się od wina i napoju upajającego, niech nie pije octu z wina, ani octu z napoju upajającego, ani niech nie pije nalewki żadnej z jagód winnych, ni nie jada jagód winnych świeżych, ani też suszonych; [4] »przez wszystkie dnie wstrzemięźliwości swojej niech nie jada też niczego, co przyrządza się z winnej latorośli: z pestek, czy z łupiny. [5] »Przez wszystkie dnie [trwania] ślubu wstrzemięźliwości jego niech nie przejdzie brzytwa po głowie jego; aż do upływu [okresu] dni, przez który on ślubował być wstrzemięźliwym gwoli Wiekuistemu, niech on będzie świątobliwym, dawając róść wolno włosom głowy swojej. [6] »Przez wszystkie dnie, w których on wstrzemięźliwym być ślubował, niech nie przystępuje do zwłok umarłego, [7] »[ani nawet] przy swoim ojcu, czy przy swojej matce, przy bracie swoim, lub przy siostrze swojej, [nawet] przy nich niech on się nie zanieczyszcza w razie śmierci ich, gdyż koronę [wstrzemięźliwości ku czci] Boga swego on ma na głowie swojej. [8] »Przez wszystkie dnie wstrzemięźliwości swojej jest on świątobliwym ku czci Wiekuistego. [9] »Wszakże, jeśli zemrze nagle przy nim ktoś i zanieczyści poświęconą głowę jego, – niech on tedy zgoli głowę swoją w dniu oczyszczenia swego, dnia siódmego niech on zgoli, –  [10] »zaś ósmego dnia niech przyniesie parę synogarlic, lub gołąbków parę do kapłana u drzwi Namiotu Obecności, –  [11] »a kapłan przyrządzi jedno na ofiarę zagrzeszną, drugie zaś na ofiarę całopalną, – czem rozgrzeszy go z tego, co zawinił przez zmarłego, i uświęci głowę jego dnia owego. [12] »On [zaś] niech przestrzega znów wstrzemięźliwości gwoli Wiekuistemu przez dnie [trwania ślubu] wstrzemięźliwości swojej i niech przyniesie [do Świątyni] jednoroczne jagnię na ofiarę pokutną, zaś poprzednie dnie odpadną, ponieważ stała się nieczystą korona [wstrzemięźliwości] jego. [13] »Oto to jest zarządzenie o nazyrze [wstrzemięźliwym]: „W dniu, z którym upływa okres nazyratu [wstrzemięźliwości] jego, należy przyprowadzić go do drzwi Namiotu Obecności. [14] »Tu niech on złoży [jako] swą ofiarę Wiekuistemu: jagnię jednoroczne bez skazy na ofiarę całopalną, jedną owcę jednoroczną bez skazy na ofiarę zagrzeszną i jednego barana bez skazy na ofiarę pokojową, [15] »oraz kosz przaśników: placki z przedniej mąki, zaczynione oliwą i ołatki przaśne, pomazane oliwą, wraz ze śniedną ich ofiarą i zalewkami ich. [16] »Kapłan złoży to w ofierze przed Wiekuistym, przyrządzi ofiarę jego zagrzeszną i ofiarę jego całopalną, [17] »przyrządzi barana na ofiarę pokojową dla Wiekuistego, wraz z koszem przaśników, poczem kapłan przyrządzi ofiarę jego śniedną i zalewki jego; [18] »poczem ten nazyr [wstrzemięźliwy] da zgolić u drzwi Namiotu Obecności poświęconą głowę swoją, weźmie włosy poświęconej głowy swojej i położy na ogień, znajdujący się pod ofiarą pokojową tą. [19] »Kapłan zaś niech weźmie z barana łopatkę uwarzoną, oraz jeden placek przaśny z kosza i jedną ołatkę przaśną, niech złoży je na dłoniach nazyra tego po dokonaniu przezeń zgolenia poświęconej głowy swojej, [20] »i niech kapłan dokona niemi obrotu przed Wiekuistym. Poświęcone to [należne jest] kapłanowi temu, oprócz mostka obrotu i oprócz łopatki daniny. Potem będzie nazyr [mógł] pić wino. [21] »To jest zarządzenie [tora] o nazyrze [wstrzemięźliwymi, który ślubował: o ofierze jego dla Wiekuistego [z okoliczności zgolenia] poświęconej głowy jego, oprócz tego, dokąd sięgnie ręka jego: wedle ślubu swego, który on składał, – tak niech on dopełni, wedle zarządzenia [tory], [odnośnie] nazyratu jego”. [22] »Wiekuisty rzekł do Mojżesza, mówiąc: [23] »„Przemów do Arona i do synów jego, mówiąc: „Tak błogosławcie Synom Izraela, mówiąc do nich: [24] »„Niechaj Wiekuisty błogosławi tobie i niech cię ma w opiece Swojej. [25] »Niechaj Wiekuisty zsyła ku tobie promienie Światłości Swojej i niech ci będzie łaskaw. [26] »Niechaj Wiekuisty zwróci ku tobie Opatrzność Swoją i niech udzieli ci pokoju”. [27] »Oni będą składać Imię Moje na Synów Izraela, a Ja będę błogosławił im”. 
«  4 Księga Mojżeszowa 5 4 Księga Mojżeszowa 6 4 Księga Mojżeszowa 7  »


 Opis prezentowanego tekstu: Pięcioksiąg Mojżesza w języku hebrajskim z przekładem polskim rabina D-ra Józefa Miesesa, Naczelnego Rabina Wojsk Polskich. Przemyśl Wydawnictwo i Księgarnia Symcha Freund, 1931. Tekst opracowany przez Bibliepolskie.pl - na podstawie egzemplarza Biblioteki Narodowej w Warszawie.