Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »Wiekuisty rzekł [wówczas] do Mojżesza na Stepach Moabskich, nad Jordanem Jerychońskim, mówiąc:
[2] »„Rozkaż Synom Izraela, ażeby oddali z dziedzicznej swej własności Lewitom na osiedlenie miasta, a też i wygony przy miastach dookoła będziecie Lewitom oddawali.
[3] »A te miasta będą im [służyły samymi na osiedlenie, zaś wygony ich będą [służyć] dla bydła ich, dla dobytku ich i [wogóle] dla wszelkich zwierząt ich.
[4] »Wygony miast zaś, które będziecie Lewitom oddawali, [niech sięgają] od ściany [murów] miasta na zewnątrz – tysiąc łokci dookoła.
[5] »Odmierzycie nazewnątrz miasta po stronie [,zwróconej] ku wschodowi – dwa tysiące łokci, po stronie południowej – dwa tysiące łokci, po stronie zachodniej – dwa tysiące łokci, i po stronie północnej – dwa tysiące łokci, – miasto zaś pośrodku. To będzie [należało] do nich [,jako] wygony miast.
[6] »A co do miast, które będziecie Lewitom oddawali, [dacie im] sześć miast schronienia, które oddacie [przeznaczycie], ażeby zabójca tam uchodził, do nich zaś dodacie miast czterdzieści dwa.
[7] »Tak więc wszystkich miast, które oddacie wy Lewitom, – czterdzieści osiem miast, je, oraz ich wygony.
[8] »Miasta zaś, które oddacie z własności Synów Izraela: od licznego [liczniejszego] pokolenia weźmiecie więcej, a od [mniej licznego] nielicznego [pokolenia] weźmiecie mniej: każde [pokolenie] wedle dziedzictwa swojego, które nabędzie, – niech oddaje z swoich miast Lewitom”.
[9] »Wiekuisty rzekł do Mojżesza, mówiąc:
[10] »„Rzeknij do Synów Izraela i powiedz im: „Skoro, zaprawdę! przeprawicie się przez Jordan do Kraju Kanaanejskiego,
[11] »urządzicie sobie miasta [,które niech] miastami schronienia będą wam, ażeby uchodził tam zabójca, który[by] osobę zabił [na śmierć] nieopatrznie; –
[12] »[zaczem] będą miasta te wam [służyć], jako schronienie przed mścicielem, ażeby zabójca nie umierał, dopóki nie stanie na sąd przed Gminą.
[13] »A co do miast, które [na ten cel] oddacie, – sześć miast schronienia niech ich będzie u was:
[14] »trzy miasta oddacie po [wschodniej] stronie Jordanu, a trzy miasta oddacie w Kraju Kanaanejskim, [ażeby] one były miastami na schronienie,
[15] »[a mianowicie] dla Synów Izraela [,zarówno jak] i dla przybysza i dla osiadłego wśród nich, niech sześć miast tych służy, jako schronienie, ażeby tam uchodził każdy, który[by] osobę zabił [na śmierć] nieopatrznie.
[16] »Wszakże, jeśliby uderzył go żelaznym sprzętem, a [iż] umarłby, [wówczas] jest on mordercą, – morderca ten musi zostać uśmiercony;
[17] »również jeśli[by] kamieniem ręcznym, od którego można umrzeć, uderzył go, a [iż] umarłby, – [wówczas] jest on mordercą, – morderca ten musi zostać uśmiercony;
[18] »też, jeżeli przedmiotem ręcznym z drzewa, od którego można umrzeć, uderzyłby go, a [iż] on umarłby, – [wówczas] jest on mordercą, – morderca ten musi zostać uśmiercony:
[19] »mściciel krwi [bezkarnie] zabije mordercę tego, – skoro [tylko gdzie] go spotka, zabije go.
[20] »A jeżeli z nienawiści trąci go, albo rzuci nań [coś] rozmyślnie, a [iż] zemrze,
[21] »albo też z nienawiści go uderzy ręką swoją, a [iż] zemrze, – zabójca ten musi zostać uśmiercony, gdyż on mordercą jest, mściciel krwi [bezkarnie] zabije mordercę tego, skoro [tylko gdzie] go spotka.
[22] »Wszakże, jeżeli znienacka, nie z nienawiści trącił go, lub na niego rzucił jakikolwiek przedmiot nierozmyślnie,
[23] »albo, jeśli jakikolwiek kamień, od którego można umrzeć, niebacznie rzucił nań, a [iż] umarł[by], [sam] zaś nie był jemu wrogiem, ani też nie pragnął nieszczęścia jego, –
[24] »[wówczas] niechaj sądzi Gmina między tym zabójcą, a między tym mścicielem krwi, wedle tych przepisów prawnych:
[25] »Gmina wybawi zabójcę [przed zamachem] z ręki mściciela krwi, Gmina go zawróci do miasta schronienia jego, do którego on był uszedł, a on będzie w niem przebywał, aż do śmierci kapłana najwyższego, którego olejem świętym pomazano.
[26] »Atoli, jeśliby zabójca jakikolwiek wyszedł poza granice swojego miasta schronienia, do którego on był uszedł,
[27] »a znalazłby go mściciel krwi poza granicami jego miasta schronienia, i mściciel krwi ten zabiłby zabójcę tego, – nie masz na nim zbrodni krwi [przelanej].
[28] »Gdyż w swem mieście schronienia będzie on przebywał, aż do śmierci kapłana najwyższego, – zaś po śmierci kapłana najwyższego wróci zabójca do ziemi posiadłości swojej, do krainy [,w której znajduje się] posiadłość jego.
[29] »Niech [zasady prawne] te będą dla was przepisem prawnym w pokoleniach waszych we wszystkich siedzibach waszych.
[30] »Każdego, kto zabije osobę, – wedle orzeczenia świadków będzie się zabijać zabójcę tego; ale jeden świadek niech nie świadczy przeciwko osobie, iżby ona [z wyroku] umierała.
[31] »Nie będziecie przyjmowali okupu za osobę mordercy, który jest winowajcą [,zasługującym] na śmierć, gdyż on musi zostać uśmiercony,
[32] »[zaczem] nie będziecie [też] okupu przyjmowali od winnego ujść do swego miasta schronienia, – iżby wracał i zamieszkał w Kraju – przed śmiercią Kapłana, –
[33] »ażebyście nie kalali Kraju, w którym wy się znajdujecie, albowiem krew kala Kraj, i Krajowi nie zostanie udzielone rozgrzeszenie z krwi tej, którąby przelewano w nim, lecz jedynie za krew tego, który przelał ją;
[34] »ażebyś nie plugawił Kraju, w którym wy mieszkacie, a w którym Ja mam Rezydencję Swoją, albowiem Ja Wiekuisty mam Rezydencję Swoją pośród Synów Izraela”.