Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »Wiekuisty rzekł do Mojżesza, mówiąc:
[2] »„Wywrzej zemstę [za] Synów Izraela na Midjanitach, poczem przyłączysz się do ludu swego”.
[3] »Potem rzekł Mojżesz do ludu, mówiąc: „Uzbrójcie z pośród siebie mężów na wyprawę, ażeby wystąpili przeciw Midjanowi, gwoli wywarciu pomsty Wiekuistego na Midjanie,
[4] »[mianowicie] po tysiącu z każdego pokolenia, ze wszystkich pokoleń Izraela, wyprawicie na wyprawę”.
[5] »Zaczem wydzielono z pośród rodów Izraela po tysiącu z każdego pokolenia, – dwanaście tysięcy uzbrojonych wojowników.
[6] »Mojżesz wysłał ich po tysiącu z każdego pokolenia, jako hufiec na wyprawę, ich, oraz Piněchasa, syna kapłana Eleazara, – na wyprawę, – [który miał] przybory święte oraz surmy do trąbienia w ręku swojem [przy sobie].
[7] »Oni wyruszyli hufcem przeciwko Midjanowi, – tak, jak Wiekuisty przykazał Mojżeszowi, i wybili wszystkich mężczyzn,
[8] »również królów Midjanejskich zabili też obok poległych ich [Midjanitów]: Awia [Awi], Rekema, Cūra, Chūra i Rebę [Reba], pięciu królów Midjanejskich, a i Bileama [Bil’aml, syna Běōra zabili mieczem.
[9] »[Natomiast] wzięli Synowie Izraela do niewoli kobiety midjanejskie i dziatwę ich, też i wszystkie bydło ich, cały dobytek ich i całe mienie ich zabrali, jako łup,
[10] »zaś wszystkie miasta ich w siedzibach ich i wszystkie ich zagrody spalili w ogniu.
[11] »Oni zabrali wszystek łup i wszelaką zdobycz w ludziach i w bydle,
[12] »i przywiedli do Mojżesza i do kapłana Eleazara i do Gminy Synów Izraela – jeńców, zdobycz i łup do Obozu na Stepy Moabskie, położone nad Jordanem pod Jerychem [Jěrēcho].
[13] »Nato wyszli Mojżesz i kapłan Eleazar, oraz wszyscy książęta Gminy na spotkanie ich za Obóz,
[14] »i Mojżesz gniewał się na przywódców siły [zbrojnej]: na przełożonych nad tysięcami i na przełożonych nad setkami, którzy przybywali z wyprawy wojennej.
[15] »Mojżesz [mianowicie] rzekł do nich: „Czy zostawiliście przy życiu cokolwiek jest żeńskiego?
[16] »Czyż nie one były, oto! przeznaczone dla Synów Izraela za namową Bileama, ażeby spowodować sprzeniewierzenie względem Wiekuistego przez [Baala] Pěōr[skiego], zaczem klęska spadła na Gminę Wiekuistego.
[17] »Teraz zatem zabijajcie wszystko, co jest męskiego pośród dziatwy, też i kobietę każdą, która poznała mężczyznę na łożu męskiem, zabijajcie,
[18] »wszelką wszakże dziatwę żeńską, która nie poznała męskiego łoża, przy życiu pozostawiajcie sobie.
[19] »Teraz wy obozujcie za Obozem przez dni siedem: każdy, kto osobę [ludzką] zabił na śmierć, jakoteż każdy, kto się dotknął poległego, – i będziecie rozgrzeszali się dnia trzeciego i dnia siódmego, wy, oraz jeńcy wasi.
[20] »Też i sukno każde, skórzany przedmiot każdy, każdy wytwór z wełny koziej i każdy sprzęt drewniany poddacie obrzędowi rozgrzeszania [oczyszczania]”.
[21] »Wówczas rzekł kapłan Eleazar do wojowników, wracających [z wyprawy] na wojnę: „To jest przepis zarządzenia, które Wiekuisty przykazał [nadto] Mojżeszowi:
[22] »Wszakże złoto, srebro, miedź, żelazo, cynę, ołów,
[23] »[wogóle] każdy przedmiot, który przechodzi przez ogień, przeprowadzicie przez ogień, a stanie się czystem, tylko że wodą pokropienia niech zostanie oczyszczone, wszystko zaś, cokolwiek przez ogień nie przechodzi, przeprowadzicie [tylko] przez wodę.
[24] »Wypierzecie szaty swoje dnia siódmego, a staniecie się czystymi, poczem będziecie mieli wstęp do Obozu”.
[25] »Wiekuisty rzekł do Mojżesza, mówiąc:
[26] »„Zbierz ilość zdobyczy i jeńców w ludziach i w bydle, ty i kapłan Eleazar, oraz naczelnicy rodów Gminy,
[27] »a rozdzielisz po połowie zdobycz tę pomiędzy biorących udział w bitwie, tych, którzy wyruszyli z hufcem na wyprawę, a pomiędzy całą [resztę] Gminy, –
[28] »i wydzielisz [wahărēmōta], jako podatek dla Wiekuistego, od wojowników, którzy wyruszyli z hufcem na wyprawę, po osobie jednej na pięćset z ludzi, rogacizny, osłów i trzody.
[29] »Z połowy ich weźmiecie i oddasz to kapłanowi Eleazarowi, jako daninę [dla] Wiekuistego,
[30] »zaś z połowy [należnej] Synom Izraela weźmiesz jednego z [każdych] pięćdziesięciu z ludzi, rogacizny, osłów i trzody, z bydła wszelakiego, i oddasz je Lewitom, pełniącym straż u Przybytku Wiekuistego”.
[31] »Potem wykonał Mojżesz [to], oraz kapłan Eleazar, – tak, jak Wiekuisty przykazał Mojżeszowi.
[32] »Zdobycz zaś, [a mianowicie] pozostałość łupów, które zagrabił lud hufca wojennego, wynosiła: trzody [drobnej] – sześćset siedemdziesiąt pięć tysięcy,
[33] »rogacizny – siedemdziesiąt dwa tysięcy,
[34] »osłów – sześćdziesiąt jeden tysięcy,
[35] »zaś osób ludzkich płci żeńskiej, które nie poznały męskiego łoża, wszystkich osób [było] – trzydzieści dwa tysięcy,
[36] »[zatem] połowa, [to jest] udział tych, którzy wyruszyli na wyprawę, wynosiła: ilość trzody – trzysta trzydzieści siedem tysięcy pięćset,
[37] »więc wynosił podatek dla Wiekuistego z trzody [drobnej] – sześćset siedemdziesiąt pięć;
[38] »[ilość] rogacizny – trzydzieści sześć tysięcy, a więc podatek z nich dla Wiekuistego – siedemdziesiąt dwa;
[39] »[ilość] osłów – trzydzieści tysięcy pięćset, a więc podatek dla Wiekuistego – sześćdziesiąt jeden;
[40] »zaś [ilość] osób ludzkich: szesnaście tysięcy, a więc podatek z nich dla Wiekuistego – trzydzieści dwoje osób.
[41] »Mojżesz oddał podatek [ten, jako] daninę [těrūma] Wiekuistego kapłanowi Eleazarowi, – tak, jak Wiekuisty przykazał Mojżeszowi.
[42] »A znów z połowy [należnej] Synom Izraela, którą Mojżesz oddzielił jako połowę [i zabrał] mężom owym, którzy należeli do hufca wojennego,
[43] »a połowa ta [należna] Gminie wynosiła: z trzody – trzysta trzydzieści siedem tysięcy pięćset,
[44] »rogacizny – sześćdziesiąt trzy tysięcy,
[45] »osłów – trzydzieści tysięcy pięćset,
[46] »zaś osób ludzkich – szesnaście tysięcy.
[47] »Z połowy [tej] Synów Izraela wziął Mojżesz, jako wzięte po jednem na [każde] pięćdziesiąt, – z ludzi, jak i z bydła, i oddał je Lewitom, pełniącym straż w Przybytku Wiekuistego, – tak, jak Wiekuisty przykazał Mojżeszowi.
[48] »Wówczas przystąpili do Mojżesza przełożeni, którzy [ustanowieni byli] nad hufcami tysiącznemi wojska: przywódcy tysięcy i przywódcy setek,
[49] »i rzekli do Mojżesza: „Słudzy twoi zebrali ilość wojowników poruczonych nam, a nie zabrakło z pośród nich żadnego,
[50] »więc przynieśliśmy w ofierze [korban] Wiekuistemu każdy, na co kogo stało, z przedmiotów złotych: łańcuszek, albo naramiennik, pierścień, zausznicę, czy naszyjnik, ażeby uzyskać dla osób naszych odpust przed Wiekuistym”.
[51] »Mojżesz przyjął, oraz kapłan Eleazar, złoto to od nich, przedmioty wszelkie sporządzone, –
[52] »a wynosiło wszystko złoto z tej daniny, którą oni wydzielili, jako dań [hērimū] dla Wiekuistego: szesnaście tysięcy siedemset pięćdziesiąt sekli, – [mianowicie] od [samych] dowódców tysięcy i od dowódców setek;
[53] »[albowiem] mężowie [,należący do] hufca wojennego[,] grabili każdy dla siebie.
[54] »Mojżesz przyjął, oraz kapłan Eleazar, złoto to od dowódców tysięcy i od dowódców setek, i wnieśli je do Namiotu Obecności, gwoli przypominaniu dla Synów Izraela przed Wiekuistym.