Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »Gdy Synowie Izraela przybyli całą Gminą do pustyni Cynskiej [Cyn] pierwszego miesiąca i lud osiadł w Kadeszu, – tam umarła Mirjam i tam została pochowaną, –
[2] »nie miała Gmina wody, więc skupili się przeciw Mojżeszowi i przeciwko Aronowi
[3] »i lud spierał się z Mojżeszem. Oni mówili mianowicie: „Obyśmy skonali byli, gdy konali bracia nasi przed Wiekuistym.
[4] »Czemuż zawiedliście Zgromadzenie Wiekuistego do pustyni tej, ażebyśmy wymierali tam, my [sami] i dobytek nasz?
[5] »Czemuż wyprowadziliście nas z Egiptu, ażeby zawieźć nas do niedobrej miejscowości tej, [która] nie jest miejscem siewu [roślin siewnych], ani drzewa figowego, macicy winnej, czy też drzewa granatowego, a [nawet] wody niema, ażeby się napić”.
[6] »Potem przystąpił Mojżesz, oraz Aron [,uchodząc] przed Zgromadzeniem do drzwi Namiotu Obecności, i padli na oblicza swoje. Tu ukazał im się Majestat Wiekuistego,
[7] »i Wiekuisty rzekł do Mojżesza, mówiąc:
[8] »„Weź laskę [kapłana Arona], zgromadź Gminę, ty, oraz brat twój Aron, i przemówcie do opoki wobec nich, ażeby wydała wody swoje: tak wydobędziesz dla nich wodę z tej opoki i napoisz Gminę i dobytek ich”.
[9] »Mojżesz wziął laskę z przed Wiekuistego, – tak, jak On polecił mu.
[10] »Następnie zgromadzili Mojżesz i Aron Zgromadzenie przed opoką tą i [Mojżesz] rzekł do nich: „Posłuchajcież, o! [wy] krnąbrni! Czyż z opoki, oto! tej wydobędziem dla was wodę?” –
[11] »[poczem] Mojżesz podniósł rękę swoją i uderzył w tę opokę dwukrotnie laską swoją, a wyszły obfite wody, i Gmina napiła się, oraz ich dobytek.
[12] »Wówczas rzekł Wiekuisty do Mojżesza i do Arona: „Iżeście nie uwierzyli we Mnie, ażeby uświęcić Mnie wobec Synów Izraela, więc, zaiste! nie wprowadzicie Zgromadzenia tego do Kraju, który Ja oddałem im”.
[13] »To są wody Meriby [Měriba], gdzie Synowie Izraela prowadzili spór [rabū] z Wiekuistym, a któremi On [jednak] został uświęcony.
[14] »Z Kadeszu wyprawił Mojżesz posłów do króla Edomskiego: „Tak rzekł brat twój Izrael: „Ty znasz wszystką żmudę, która nas spotkała:
[15] »Ojcowie nasi zstąpili do Egiptu, i przebywaliśmy w Egipcie długie czasy, ale Egipcjanie trapili nas i ojców naszych.
[16] »Więc skarżyliśmy się Wiekuistemu, a On wysłuchał głosu naszego i posłał anioła, który wyprowadził nas [na wolność] z Egiptu, a my [teraz] oto! w Kadeszu, mieście [,znajdującem się] na krańcu dzierżaw twoich.
[17] »Niech więc przejdziem przez kraj twój! Nie będziem przechodzili, ni przez pole, ani przez winnice, nie będziemy wody pić ze studni, – [lecz] będziemy kroczyć po królewskiej drodze, nie będziemy zbaczać, ni na prawo, ni na lewo, aż my przebędziemy dzierżawy twoje”.
[18] »Edom wszakże rzekł do niego: „Nie będziesz przezemnie ty przechodził, [gdyż inaczej] a nuż! ja wyjdę z mieczem na spotkanie twoje”.
[19] »Synowie Izraela rzekli [nato] doń: „[Ależ] po udeptanej drodze będziemy wychodzili; skoro wodę twoją będziem pić, ja i stada moje, – będę płacił cenę ich. Jedynie bez sporu niechaj przejdę z tem, co należy do mnie”.
[20] »Lecz on rzekł: „Nie przechodź!”, i Edom wyruszył na spotkanie jego z potężnym ludem i mocną ręką.
[21] »[Tak] Edom wzbraniał się zezwolić Izraelowi przejść przez dzierżawy swoje, więc odstąpił Izrael od niego.
[22] »Z Kadeszu wyruszyli Synowie Izraela i przybyli całą Gminą do góry Horu.
[23] »[Tu] Wiekuisty rzekł do Mojżesza i do Arona na górze Horskiej nad granicą Kraju Edomskiego, mówiąc:
[24] »„Aron przyłączy się do ludu swego, gdyż on nie wnijdzie do Kraju, który oddałem Synom Izraela, – iżeście byli krnąbrni wobec rozkazu Mojego przy wodach Měriby.
[25] »Weź Arona, oraz syna jego Eleazara [El’azar], – i wyprowadź ich na górę Horską;
[26] »zdejm [tam] z Arona szaty jego i wdziej je na syna jego Eleazara, zaś Aron przyłączy się [do swojego ludu] i umrze tam”.
[27] »Mojżesz uczynił, [tak,] jak Wiekuisty polecił: Oni wyszli na górę Horu wobec całej Gminy;
[28] »[tam] Mojżesz zdjął z Arona szaty jego i wdział je na syna jego Eleazara, zaś Aron zmarł tam na szczycie góry tej, poczem Mojżesz zeszedł, oraz Eleazar z góry tej.
[29] »Skoro cała Gmina ujrzała, iż Aron umarł, opłakiwali Arona przez trzydzieści dni – wszystek Dom Izraela.